فرهنگ و هنر

مهدوی دامغانی به دانشگاه “هاروارد” اعتبار خاصی بخشید

در مراسم بزرگداشت احمد مهدوی دامغانی سخنانی از ویژگی های شخصیتی این نویسنده فقید شنیده شد.

به گزارش ترندونی، مراسم یادبود احمد مهدوی دامغانی امروز چهارشنبه ۱۴ مردادماه در موسسه روزنامه های اطلاعات برگزار شد.

در ابتدای مراسم حاضران کلیپی به یاد محمود دعایی پخش کردند.

بعد سید عباس صالحمدیرعامل موسسه اطلاع رسانی با اشاره به دوستی دیرینه احمد مهدوی دامغانی و سیدمحمود دعایی گفت: این رابطه طولانی مدت حتی در زمان فوتشان فاش شد و در فاصله کوتاهی از دنیا رفتند. ” از یکدیگر. جدیدترین کتاب مهدوی دامغانی که امروز راه اندازی شد در این موسسه منتشر شد و وی ۲۵ روز قبل از مرگش مقدمه آن را نوشته است.

مدیرعامل موسسه اطلاعات با بیان اینکه مهدوی دوگانگی زیادی را در خود جمع کرد، گفت: جامعیت، دوگانگی و داشتن دو دنیای متفاوت کار ساده ای نیست. اولین دوگانگی او دوگانگی حوزه و دانشگاه بود. او از نسلی بود که یک پایش در این رشته بود و در دانشگاه عالی بود. او از خانواده ای سنتی و روحانی بود. پدرش شیخ کاظم مهدوی دامغانی از بزرگ‌ترین چهره‌های این حوزه به شمار می‌رفت. وی همچنین از محضر اساتید بزرگ حوزوی همچون شیخ مجتبی قزوینی بهره برد و شرکای حوزوی بسیاری داشت. از طرفی فضای دانشگاه رونق علمی او بود، استاد واقعی و دانشجوی واقعی در دانشگاه بود.

وی افزود: مهدوی دامغانی اسلام و ایرانیت را در خود تلفیق کرد; فعالیت های او در حوزه اسلام نیاز به توضیح ندارد اما در زمینه ایرانی بودن دغدغه های زیادی نسبت به ایران داشت. عشق او به ایران در تک تک جمله هایش نمایان می شد. می گفت هر وقت نام ایران به میان می آمد، آتشی در داخلش روشن می شد. او توجه خاصی به زبان فارسی و توسعه زبان فارسی داشت و بخشی از فعالیت هایش در جهت توسعه و حفظ زبان فارسی در بین ایرانیان خارج از کشور بود.

صالح دیگر، مهدوی دامغانی، دوگانگی را ناشی از زندگی در دنیای مدرن و توجه به سنت دانست و اظهار داشت: او فکر می کرد پایبند به سنت و شعائر دینی است. او بیش از 40 سال در خارج از ایران زندگی کرد، اما همچنان مذهبی و اسلامی بود و موازین، سنت ها و شعائر دینی را رعایت می کرد.

به گفته صالحی، مهدوی از استاد دانشگاه و خاخام بودن و منبر رفتن پشیمان نبود.

صالحی همچنین از توجه مهدوی دامغانی به اشعار عربی و انتقال آن به نسل جوان گفت.

نگاه مهدوی دامغانی به تشیع و ادبیات عرب چگونه بود؟

بعد اکبر ایرانمدیرکل مؤسسه میراث مکتوب همچنین گفت: مهدوی دامغانی را می توان در شخصیت ادبی و شیوه نگارش با فروزانفر، تسلط بر ادبیات فارسی و عربی و علامه قزوینی را در تسلط بر علوم دینی و متن مقایسه کرد. خواندن: در طول 30 سال تدریس در دانشگاه تهران و 30 سال در دانشگاه هاروارد، مواردی وجود داشت که او را متمایز می کرد. مهدوی با دانش فارسی و عربی توانست صدها نویسنده نخبه و علمای اسلامی را در هاروارد تربیت کند و از این طریق فرهنگ شیعه را به غرب معرفی کند.

نگاه مهدوی دامغانی به تشیع و ادبیات عرب چگونه بود؟

این مراسم با قرائت پیام تسلیت آیت الله سیستانی به مناسبت درگذشت احمد مهدوی دامغانی توسط حجت الاسلام رضا مختاری، مؤسس مؤسسه کتابشناسی شیعه و سخنرانی مهدی محقق، نویسنده، نویسنده، نسخه نویس و پژوهشگر تاریخ ادامه یافت.

مهدی محققاین نویسنده و پژوهشگر پیشکسوت در این مراسم بر دوستی عمیق خود با مهدوی دامغانی تاکید کرد و گفت: هر دو علاقه زیادی به ادبیات فارسی و عربی داشتیم. یادم هست هر بار که وارد مدرسه سپهسالار می شد یک شعر عربی را با صدای بلند می گفت. به دلیل علاقه ای که به ادبیات عرب داشتیم، هدف مشترکی داشتیم و می خواستیم در حضور استاد شعر عربی بخوانیم، سپس بدیع الزمان کردستان را پیدا کردیم و با هم آثار حریری را خواندیم.

نگاه مهدوی دامغانی به تشیع و ادبیات عرب چگونه بود؟

در این مراسم پیام تصویری سید حسین نصر، پژوهشگر ادبی و اسلام شناس پخش شد که در آن به معرفی مهدوی دامغانی به دانشگاه هاروارد برای تدریس ادبیات عرب پرداخت.

وی همچنین خاطرنشان کرد: مهدوی دامغانی فردی اصیل و بسیار علاقه مند به ایران بود. او ایران را دوست داشت. خانه او به روی علاقه مندان باز بود.

حسن نصر تاکید کرد: زندگی دامغانی نمونه بسیار خوبی از زندگی یک عالم واقعی اسلام است. نام او خوب است و خوب خواهد ماند. دامغانی شیعه بود و علاقه خاصی به خاندان پیامبر داشت.

در بخشی دیگر از مراسم غلامعلی حداد عادلرئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و رئیس بنیاد سعدی به سابقه 30 ساله آشنایی مستمر خود با مهدوی دامغانی اشاره کرد و گفت: اولین بار 30 سال پیش در سفری به آمریکا با وی آشنا شدم. همراهی اساتید فارسی زبان و این دوستی باعث شد که هر بار که به آمریکا سفر می کنم به فیلادلفیا هم می روم و با مهدوی ملاقات می کنم. مجدداً در سال 1387 برای شرکت در همایش شاعران عرب در کویت دعوت شدم و پیشنهاد دادم به جای خود از مهدوی دامغانی دعوت کنم. بالاخره هر دو دعوت شدیم. متأسفانه مهدوی دامغانی پرواز را از دست داد، اما قرار گذاشتم با پرواز دیگری در این همایش شرکت کنم که افتخار بزرگی را برای کشورمان به ارمغان آورد و با تسلط او بر ادبیات عرب همه را شگفت زده کرد.

رئیس بنیاد دایره المعارف فارسی بر عشق فراوان مهدوی دامغانی به اهل بیت(ع) و خاندان عصمت تاکید کرد و افزود: ایشان ارادت خاصی به امام هشتم(ع) داشتند، وقتی نام ایشان را می شنید گریه می کرد و گاهی گریه کن طولانی در تلفن عشق و علاقه او به گریه خلاصه نمی شد، بلکه علمش هر چه تصحیح و مقاله داشت در تبلیغ معارف علویان مفید بود. می خواست در جوار امام هشتم دفن شود و بالاخره به آرزویش رسید.

نگاه مهدوی دامغانی به تشیع و ادبیات عرب چگونه بود؟

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در خصوص سرآمدی مهدوی دامغانی در معارف اسلامی و همچنین ادبیات فارسی و ادبیات عرب گفت: عموماً کسی که به ادبیات فارسی تسلط داشته باشد، ادبیات عرب را دوست ندارد و اگر به زبان عربی تسلط داشته باشد. ، کمتر ذائقه دارد ادبیات هست اما مهدوی اینطور نبود. در ادبیات عربی و فارسی تسلط کامل داشت.

وی در خصوص نامه هایی که مهدوی دامغانی نوشته است، گفت: هر نامه ای که او نوشته می تواند به عنوان متن درس در دوره دکتری ادبیات فارسی و عربی تدریس شود، زیرا ظرافت های زیادی دارد. نامه های او مرا به یاد مولانا می اندازد.
رئیس بنیاد دایره المعارف فارسی نیز بر مهربانی و تواضع فوق العاده مهدوی دامغانی تاکید کرد و گفت: ایشان در رهبری و حل مشکلات دیگران متواضع و مهربان بودند و در ترجمه قرآن و آفرینش کتاب نیز راهنمای من بودند. احوال دل گدخته و ترجمه دعای ابوحمزه. سمالی بود. همچنین چهار مقاله بلاغت، خضر، شهربانو و شرح اصول خمسه او در بنیاد دانشنامه به چاپ رسید و عضو افتخاری فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود.

بعدها علی درستکار که اجرای برنامه را برعهده داشت شعر خود را در مدح مهدوی دامغانی با در نظر گرفتن حضور شفیعی کدکنی خواند.

نگاه مهدوی دامغانی به تشیع و ادبیات عرب چگونه بود؟

از دیگر سخنرانان این مراسم سید علی محمد سجادیاستاد دانشگاه و پژوهشگر ادبی بود که در سخنانی تاکید کرد: مهدوی در دوران بازنشستگی در دانشگاه هاروارد کرسی دریافت کرد اما به این دانشگاه اعتبار خاصی بخشید. با ادبیات عربی و فارسی و ترجمه و ادبیات فرانسه آشنا بود. مهدوی از دانش پژوهان معارف اسلامی بود که با وجود روشنفکر بودن، برای میت دعا می کرد و بر منبر حسینی نماز می خواند و خود را فقیر فانی می خواند.

نگاه مهدوی دامغانی به تشیع و ادبیات عرب چگونه بود؟

در این مراسم هم علی موسوی گرمارودی او یکی از شعرهای خود را در پاسخ به شعری که مهدوی دامغانی برایش فرستاده بود خواند.

مهدوی یک شخصیت بین المللی بود

پیام تصویری کارل ارنستاسلام شناس هم پخش شد. گفت: مهدوی خیلی مهربان بود. خصوصیات مختلفی داشت. از تشیع، تصوف، عرفان و… خبر داشت. در همه این مسائل مشارکت داشت.

وی افزود: استاد مهدوی دامغانی یک شخصیت بین المللی بود. دستاوردهای او در ایران زبانزد است و در دانشگاه هاروارد چندین نسل ایران شناس تربیت کرد تا در حوزه ایران شناسی راه پیدا کنند. ما شخصیتی قابل مقایسه با او نخواهیم داشت.

مهدوی ادبیات را عامل وحدت تمدنی می دانست

بعد محمدعلی آذرشباستاد زبان و ادبیات عرب دانشگاه تهران و رایزن سابق فرهنگی ایران در سوریه از آشنایی خود با مهدوی دامغانی گفت: اول از همه فهمیدم که ایشان به مکتب اهل بیت و اهل بیت(ع) نگاه می کنند. خاندان پیامبر از منظر تمدنی و تشیع را تنها به عنوان یک مکتب و مذهب ارزیابی نمی کند، بلکه آن را جریانی از تاریخ اسلام می داند که تمدن آفرین است.

وی افزود: مهدوی از نظر ادبی نیز به وحدت تمدن جهان اسلام توجه داشت و ادبیات عرب را فقط ادبیات عرب و قومی نمی دانست، بلکه ادبیات ایران را هم ادبیات ایرانی و هم ادبیات قومی دانست. اما آن را از جنبه های تمدن اسلامی می دانست و معتقد بود که با ادبیات می توان به وحدت حوزه دست یافت. برای احیای تمدن اسلامی ایران.

آذرشب تاکید کرد: مهدوی تلاش کرد تا نشان دهد تشیع را نباید در مقابل سایر ادیان یک مذهب تلقی کرد، بلکه باید یک مکتب تمدن آفرین تلقی شود و نسبت به ادبیات فارسی و عربی نگرش قومی نداشته باشیم. زیرا ادبیات می تواند عامل وحدت در عرصه تمدنی جهان اسلام باشد.

وی سپس درباره کتاب های مهدوی دامغانی به ویژه دیوان خزان توضیحاتی ارائه کرد.

نگاه مهدوی دامغانی به تشیع و ادبیات عرب چگونه بود؟

در این رویداد حجت الاسلام رضا مختاریمؤسس مؤسسه کتابشناسی شیعه در خاطرات خود بر تواضع شدید علمی و رفتاری مهدوی دامغانی تأکید کرده است.

وی همچنین در سخنان خود گفت: مهدوی بی رحمی و بدبختی را در ایران دید، اما یک کلمه از دهان و دلش علیه ایران، نظام و بزرگان خارج نشد. وی در نامه های خود به احترام شهید مطهری، باهنر، بهشتی نوشت و برای شهدای جنگ ابراز تاسف و گریه و آه کرد.

پیام تصویری فریده مهدوی، دختر مهدوی دامغانی نیز برای شرکت کنندگان در همایش پخش شد.

وی در این سخنان گفت: اگر بخواهم پدرم را در چند کلمه وصف کنم بلافاصله سه خصلت به ذهنم خطور می کند: مهربانی و محبت، محبت به اهل بیت(ع) و عشق به کتاب. البته ویژگی های خوب دیگر آن؛ دینداری و تقوا، توحید، عشق و احترام به دین مبین اسلام و پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت (ع)، عشق به خاک ایران، عشق به اهل فکر و عشق عمیق به ادب و عرفان، شاعران و آزادگان. مردم، قدردانی از اساتید، اساتید و اساتید، جدیت و وفاداری در دوستی، دقت و وسواس در امور پژوهشی، احساس مسئولیت عمیق در کار، جدیت، نشاط، سخاوت، هوش بالا و حافظه فوق العاده، حافظه دینی و مذهبی. مسئولیت ها

پدرم مرا با توحید، مهربانی، کتاب و کتابخوانی آشنا کرد و در سن 59 سالگی دوست، همسفر، همسفر، هم صحبت و صبور را از دست دادم.

در پایان این مراسم یاد و خاطره حجت الاسلام علی مهدوی دامغانی برادرزاده استاد گرامی داشته و کتاب گلشن معنا آخرین اثر مهدوی دامغانی رونمایی شد.

نگاه مهدوی دامغانی به تشیع و ادبیات عرب چگونه بود؟

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا