چرا جهان به موج جدیدی از تولید مواد غذایی نیاز دارد؟

به گفته Wifrom، سیاره زمین هرگز تحت فشار قابل توجهی برای افزایش تولید غذا نبوده است، اما این فشار احتمالاً در دهه آینده 60 درصد افزایش خواهد یافت. در عین حال، تغییرات آب و هوایی سیستم‌های غذایی را در سراسر جهان تهدید می‌کند و سؤالات عمده‌ای در مورد امنیت غذایی آینده، معیشت و تغذیه انسان ایجاد می‌کند.

از آنجایی که سیاره ما با فشارهای زیادی مواجه است، باید در نحوه تغذیه و حفاظت از محیط زیست و افزایش تنوع محصول تجدید نظر کنیم. روش‌های کشاورزی را بهبود بخشید و مکانی را برای رشد غذا انتخاب کنید، زیرا این امر برای سیستم‌های تولید غذا حیاتی است.

با توجه به اینکه 71 درصد از سیاره زمین را اقیانوس ها پوشانده اند، آبزی پروری دریایی و پرورش گیاهان و جانوران در اقیانوس ها منبع تغذیه مهمی است. تحقیقات نشان می دهد که این فعالیت راه حل جدیدی برای تغییر اقلیم است.

مروری بر چگونگی و مکان رشد غذا می تواند بر آینده آب و هوای ما تأثیر بگذارد و در اینجا برخی از ویژگی های آن آورده شده است.

سیستم قدرت انعطاف پذیر

امروزه، اکثریت قریب به اتفاق مواد غذایی ما برای رشد به زمین نیاز دارند و تقریباً از تمام زمین های حاصلخیز جهان استفاده می شود، با توجه به اینکه اقیانوس ها حدود سه چهارم زمین را اشغال کرده اند و اکنون تنها 2 درصد از غذای ما را اشغال می کنند. فقط این آمار می تواند رشد کند، اما جا برای رشد هوشمند وجود دارد.

آبزی پروری در محیط های دریایی، کشاورزی سه بعدی را امکان پذیر می کند و باعث صرفه جویی در استفاده از زمین می شود. همچنین انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش می دهد.

آبزی پروری نه تنها می تواند از مازاد گازهای گلخانه ای جلوگیری کند، بلکه به سیستم های غذایی کمک می کند تا بهتر با اثرات تغییرات آب و هوایی، مانند خشکسالی های شدید و نوسانات دما که در حال حاضر مشاهده می کنیم، مقابله کنند و آنها را بهبود بخشند. آبزی پروری دریایی ترکیبی سالم و انعطاف پذیر از منابع غذایی ایجاد می کند.

سیستم آب و هوای هوشمند

تحقیقات جدید مزایای آبزی پروری را تایید می کند. به عنوان مثال، نشان داده شده است که چگونه آبزی پروری جلبک دریایی می تواند کربن را تحت شرایط خاص منتشر کند. پرورش مخلوطی از جلبک دریایی با برخی از گونه های نرم تن نیز می تواند انتشار گازهای گلخانه ای حاصل از پرورش صدف را کاهش دهد.

دانشمندان همچنین در حال نشان دادن توانایی جلبک های آب در کاهش اثرات محلی اسیدی شدن اقیانوس ها هستند که یکی از مهم ترین اثرات تغییرات آب و هوایی بر اکوسیستم های اقیانوسی و ساحلی است. هنگامی که جلبک های دریایی فتوسنتز می کنند، دی اکسید کربن محلول را به اکسیژن موجود در آب اطراف تبدیل می کنند.

مطالعات انجام شده در چین، شیلی و ایالات متحده نشان می دهد که مزارع جلبک می توانند اثر هاله ای بر روی آب اطراف ایجاد کنند، اسیدیته را به دلیل این دی اکسید کربن محلول کاهش دهند و در نهایت اقیانوس ها را اسیدی کنند و به کاهش شوک ناشی از تغییر شرایط اقیانوس کمک کنند. .

البته مزارع آبزی پروری از اثرات منفی تغییرات آب و هوایی و آلودگی کربن مصون نیستند. محیط بانان و کشاورزان صدف در حال حاضر با یکدیگر همکاری می کنند تا به این چالش ها رسیدگی کنند و اقدامات بیشتری در مورد تغییرات آب و هوایی انجام دهند.

کشاورزان آبزی پروری می توانند تغییرات در اکوسیستم ها را رصد کنند و از درس های آموخته شده گزارش دهند و به همه ما کمک کنند تا تأثیرات را بر جوامع و اکوسیستم های ساحلی بهتر درک، پیش بینی و رسیدگی کنیم.

آبزی پروری می تواند نور امید و فرصتی برای تغییر روش تولید غذا و تاثیر غذا بر روی کره زمین باشد. همچنین می توانیم از آبزی پروری برای ایجاد توسعه اقتصادی جدید برای جوامع ساحلی و تقویت امنیت غذایی محلی و جهانی استفاده کنیم.

اگر آبزی پروری هوشمندانه و پایدار انجام شود، راهی رو به جلو برای افزایش تولید جهانی غذا و فرصت های تجارت در شرایط آب و هوایی در حال تغییر خواهد بود، اما حیاتی است که مزارع فراساحلی نقش خود را در کاهش ردپای کربن خود ایفا کنند.

مفهوم سنتی کشاورز ناظر زمین است و پرورش دهندگان آبزی پروری می توانند ناظر سیاره آبی باشند و البته مصرف کنندگان باید از آبزی پروری پایدار حمایت کنند.

انتهای پیام/