مجله الگمینر در تیتر خود با تمرکز بر گزارش های رژیم صهیونیستی نوشت: “چین و ایران در مشارکت استراتژیک خود به مراحل خطرناک رسیده اند.”
رسانه ها پنج نکته مهم زیر را در توافق ایران و چین به ویژه از طرف ایرانی در رابطه با تحریم های دولت دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریكا برجسته كردند:
1. بیشتر کشورهای اروپایی که مخالف سیاست دولت ترامپ در قبال ایران بودند ، بطور ضمنی از توافق های وعده داده شده توسط بوریام حمایت کردند. برای مقامات ایرانی ، یک همکاری استراتژیک با چین از منافع بین المللی تهران حمایت می کند.
2- توافق با چین برای بخش انرژی ایران از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، انتظار می رود 134 میلیارد دلار سرمایه گذاری در بخش نفت و 52 میلیارد دلار در صنعت پتروشیمی جذب کند. براساس این گزارش ، سرمایه گذاری پکن در بخش انرژی ایران از سال 2005 تا 2019 انجام شده است نزدیک به 11.1 میلیارد دلار بود.
3 – مرحله جدید در مشارکت استراتژیک بین چین و ایران می تواند به معنای تغییر در محاسبات این دو کشور در دوره پس از جنگ باشد. چین و ایران و همچنین پاکستان و احتمالاً عراق ، سوریه و لبنان به آهستگی اما مطمئناً محوری را بنا می کنند که می تواند توازن قدرت در منطقه را مختل کند و نفوذ چین را در خاورمیانه به شدت گسترش دهد.
4- چین ضعف ایالات متحده را احساس کرده است که با تأثیر رکود اقتصادی ، تاجگذاری و رشد انزوای بین المللی دست و پنجه نرم می کند. پیش نویس توافق نامه با ایران نشان می دهد كه چین از نظر موقعیت ژئوپلیتیك معتقد است كه می تواند آمریكا را نادیده بگیرد. چین معتقد است که در مقابل تحریم های یک جانبه مقاومت کافی دارد.
5- علاوه بر همه این عوامل ، پروژه هایی در پیش نویس توافقنامه ایران و چین (بانکی ، فرودگاه ها ، ارتباطات نسل 5 ، بنادر ، راه آهن و ده ها نفر دیگر) وجود دارد که هدف بلندپروازانه این است که چین بتواند نفوذ اقتصادی و استراتژیک خود را در سراسر اوراسیا گسترش دهد. با طرح “یک خط به یک طرف” مطابقت دارد.
در این جمع بندی آمده است: “در صورت عملی شدن این توافق ، مشارکت بین دو کشور باعث ایجاد تنش های خطرناک در وخیم تر شدن روابط چین و آمریکا خواهد شد.”
311311