«زمان» غذاخوردن چقدر مهم است؟

به گزارش ترندونی، فرادیک نوشت: مبارزه با افسردگی با غذا؟ یک مطالعه جدید شواهد بیشتری در مورد اثرات زمان غذا بر سلامت روان، از جمله سطوح افسردگی و نوسانات خلقی مرتبط با اضطراب، ارائه کرده است. محققان مطالعه ای را طراحی کردند که کار در شیفت شب را شبیه سازی کرد و سپس تأثیرات غذا خوردن در طول روز و شب را با خوردن فقط در شیفت روز مقایسه کرد. این تیم دریافت که افرادی که در طول روز و شب غذا می‌خورند، 26 درصد در خلق و خوی افسردگی‌مانند و 16 درصد افزایش در خلق و خوی شبیه به اضطراب را تجربه می‌کنند. با این حال، شرکت‌کنندگانی که فقط در طول روز غذا می‌خوردند، هیچ افزایشی در افسردگی یا اضطراب نداشتند. این ممکن است به وضوح نشان دهد که زمان صرف غذا بر آسیب پذیری خلق و خوی تأثیر می گذارد.

Frank A. شر، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «یافته‌های ما شواهد بیشتری ارائه می‌کند که نشان می‌دهد می‌توانیم از زمان صرف غذا به عنوان یک استراتژی برای بهبود رفاه انسان استفاده کنیم، و به طور خاص پیشنهاد می‌کنیم که می‌توانیم آسیب‌پذیری خلق و خوی افراد با ریتم شبانه‌روزی را بهبود بخشیم». بدن هایشان. به دلایلی مانند شیفت شب، پرواز یا اختلالات ریتم شبانه روزی دچار اختلال می شوند.

وی ادامه می دهد: تحقیقات آینده باید با کارکنان شیفت شب و کادر پزشکی انجام شود تا مشخص شود آیا زمان صرف غذا ممکن است آسیب پذیری خلق را افزایش دهد یا خیر. “تا آن زمان، تحقیقات ما دیدگاه جدیدی را به روی میز ارائه می دهد: زمان خوردن وعده های غذایی بر خلق و خوی ما تاثیر می گذارد.”

کارگران شیفت شب تا 20 درصد از نیروی کار در جوامع صنعتی را تشکیل می دهند و مستقیماً مسئول خدمات بیمارستانی، کارخانه ها و سایر خدمات ضروری هستند. کارگران شیفت شب اغلب ناهماهنگی بین ساعت بیولوژیکی خود و رفتارهای روزانه مانند چرخه خواب/بیداری و روزه/تغذیه را تجربه می کنند. مهمتر از آن، خطر ابتلا به افسردگی و اضطراب در این جمعیت 25 تا 40 درصد بیشتر است.

سارا چلاپا، یکی از نویسندگان این مطالعه، می گوید: «کارگران شیفت شب و همچنین افرادی که ریتم شبانه روزی آن ها به دلیل جت لگ مختل می شود، می توانند خلق و خوی خود را با غذا خوردن بهبود بخشند.

او توضیح می‌دهد: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که افراد مبتلا به اختلالات روانپزشکی ممکن است از یک استراتژی جدید خواب/سیرکادین نیز استفاده کنند. “مطالعه ما به شواهد فزاینده ای اضافه می کند که استراتژی هایی که خواب و چرخه های شبانه روزی را بهینه می کنند می توانند سلامت روانی و روانی ما را بهبود بخشند.”

برای انجام این مطالعه، شیر و چلاپا و همکاران. 19 شرکت کننده (12 مرد و 7 زن) را در یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده ثبت نام کردند. شرکت‌کنندگان به مدت چهار روز 28 ساعته در معرض نور کم قرار گرفتند و در روز چهارم چرخه‌های رفتاری آن‌ها تا 12 ساعت تغییر کرد و فعالیت‌های شبانه را شبیه‌سازی کرد و ناهماهنگی شبانه‌روزی را القا کرد.

شرکت کنندگان به طور تصادفی به یکی از دو گروه زمان تغذیه تقسیم شدند: یک گروه تغذیه روز-شب که طبق یک چرخه 28 ساعته غذا می خوردند (یعنی هم در روز و هم در شب غذا می خوردند) و یک گروه مداخله که غذا می خوردند. فقط در طول روز غذا خورد و آنها در یک چرخه 24 ساعته غذا خوردند.

محققان سطح افسردگی و خلق و خوی مشابه اضطراب را هر ساعت اندازه گیری کردند. در نهایت، محققان دریافتند که زمان صرف غذا بر خلق و خوی شرکت کنندگان تاثیر می گذارد. در طول شیفت شب شبیه سازی شده (روز 4)، هر دو گروه شاهد در طول روز و شب تغذیه، سطوح خلق و خوی شبه افسردگی و اضطراب را در مقایسه با پایه (روز 1) نشان دادند.

در مقابل، هیچ تغییر خلقی در گروه مداخله که فعالیت شبانه را شبیه سازی می کردند اما فقط در طول روز غذا می خوردند، مشاهده نشد. شرکت کنندگانی که سطوح بالاتری از ناهماهنگی شبانه روزی را تجربه کردند، سطوح بالاتری از افسردگی و خلق و خوی شبیه اضطراب داشتند.

چلاپا می‌گوید: «هر روز آشکارتر می‌شود که زمان خوردن وعده‌های غذایی یکی از مهم‌ترین جنبه‌های تغذیه است که می‌تواند بر سلامت جسمانی ما تأثیر بگذارد. با این حال، رابطه علی بین نقش زمان غذا و سلامت روان باید آزمایش شود. تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا تغییر زمان غذا می تواند منجر به افسردگی و اختلالات اضطرابی در افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی شود، مورد نیاز است.

منبع: مدیکال اکسپرس

انتهای پیام