نابودی پُمپِئی – ترندونی

به گزارش ترندونی ، این روزنامه اعتماد وی در ادامه نوشت: «تاریخ در 79 سال به چنین روزی می رسد. در طول فوران وزوویوس ، در حدود 8 کیلومتری شهر پمپئی (پمپئی نزدیک ناپل است).

این کوه سالها ساکت بود و هیچ نشانه ای از فوران احتمالی را نشان نمی داد. به همان اندازه که اکثر مردم احتمال فوران آن را نادیده گرفتند و نسل های بعدی فراموش کردند که آتشفشان است. اما ناگهان تابستان سال 79 دوباره ظاهر شد و خاطره ای را زنده کرد که اکثر پمپئی حتی از آن خبر نداشت. این فوران ظاهراً دو شبانه روز به طول انجامید و حداقل چهار شهر دیگر ایتالیایی در آن روز را ویران کرد ، که مهمترین آنها هرکولانوم بود.

من گفتم که در پومپی اکثر مردم موفق به فرار شدند. این نظر باستان شناسان است ، زیرا آنها معتقدند که تعداد اجساد پیدا شده (حدود چند صد) درصد کمی از جمعیت احتمالی شهر را در آن زمان نشان می دهد. آنها می گویند اکثر مردم پمپئی در آن زمان ترسیده بودند و وقتی انفجار را دیدند (و صداهای وحشتناک همراه آن را شنیدند) ، اشیاء با ارزش و ملزومات را برداشته و فرار کردند. با این حال ، اکثر کشته شدگان در این تصادفات کسانی بودند که از گرما غش کرده یا در شروع باران خاکستری خفه شده بودند. برخی در خانه های خود گرفتار شده بودند. با اتصال خرابه های شهر و کاوش در ساختمان های عمومی و خانه های خصوصی ، مردم پومپی تصویری از زندگی روزمره و روزمره را ترسیم می کنند و می گویند که این شهر زمانی شهری غنی بود که مردمان شاد و مرفه نشین در آن زندگی می کردند. امروزه این مکان در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده و سالانه حدود 2.5 میلیون نفر از آن بازدید می کنند. (البته این آمار حتی قبل از کرونا نیز برمی گردد) و از این نظر به عنوان یکی از منابع درآمد در ایتالیا نیز شناخته می شود.

اما اگر به خود رویداد برگردیم ، پلینی کوچک یکی از شاهدان فوران وزوویوس بود ، که به گفته وی در آن زمان 17 ساله بود. بر اساس نوشته های وی ، زمان تخریب شهر پمپی به عنوان روزی مانند آگوست 79 شناخته می شود. البته گروهی از باستان شناسان می گویند اجساد اجساد لباس پاییزی است نه لباس تابستانی ، بنابراین ممکن است کوه وزوویوس در خارج از سال 1979 فوران کرده باشد. در آگوست ، و در سپتامبر یا حتی اکتبر آن سال. فاجعه مرگبارترین فاجعه از این دست در تاریخ اروپا است. (در مورد حادثه در ارتفاع 79 متری شکی نیست.

لیستی طولانی از حداقل چند ده کتاب وجود دارد ، چه داستانی و چه تحقیقی در مورد فاجعه بار فوران کوه وزوووس و تخریب شهر پومپی ، از رمانهای عاشقانه و مجموعه شعر گرفته تا تحقیقات باستان شناسی و اقتصاد تاریخی گردشگری. علاوه بر مستندهای مربوط به شهر پمپئی ، چندین فیلم بلند و کوتاه درباره این شهر و پیامدهای آن ساخته شده است که اگر اشتباه نکنم ، قدیمی ترین آنها مربوط به سال 1908 است. و فیلم 20 دقیقه ای آخرین روزها در پومپی. “آخرین فیلم در سال 2014 است. پمپئی به کارگردانی پل دبلیو اندرسون با بازی کیت هرینگتون.

انتهای پیام