سایه انتخابات بر سر پرونده‌های ملی

گروه بین الملل خبرگزاری آنلاین ترندونی – مهدی پورصفاهنگامی که به پیشنهاد واشنگتن برای اولین بار گفتگوهای پنهانی بین ایران و ایالات متحده در مقت ، پایتخت عمان برگزار شد ، مذاکرات به پیشنهاد طرفین دو بار به حالت تعلیق درآمد. در هر دو مورد ، این اتفاق زمانی رخ داد که ایران و ایالات متحده در پایتخت های خود درگیر مسائل انتخاباتی شده و مذاکرات را برای جلوگیری از تأثیر احتمالی این مذاکرات در امور داخلی یا بالعکس برای چند ماه متوقف کردند.

علیرغم این واقعیت که این نکته در مذاکرات محرمانه بین ایران و ایالات متحده آشکارا مورد توجه قرار گرفته بود ، بعداً و در جریان مبارزات انتخاباتی در ایران عملاً نادیده گرفته شد. به راحتی می توان گفت از سال 1992 تاکنون. موضوعات مربوط به امنیت ملی یکی از مهمترین زمینه های رقابت انتخاباتی در ایران است.

این رویداد حتی به نظر می رسد فشار بر مذاکره کنندگان ایرانی را افزایش داده است تا زمینه برای دستیابی به توافق در اسرع وقت فراهم شود. اخباری که ممکن است نشان دهنده انعقاد توافقنامه بی نتیجه در سالهای آینده باشد. این نه تنها یک طرف ذینفع است ، بلکه حاشیه زیادی را برای پرونده هسته ای ایران فراهم می کند ، که عواقب آن می تواند سالها برای کشور تأثیر بگذارد.

* چگونه ایالات متحده به دنبال ایجاد ناآرامی در ایران بود

در اصل ، یکی از مهمترین اهداف آمریکا برای اعمال تحریمهای گسترده علیه ایران ، علی رغم زانو زدن رژیم جمهوری اسلامی ایران ، کنترل فضای داخلی کشور از این طریق بود.

از سال 2011 اولین دور از تحریم های ثانویه علیه ایران اعمال شد ، با سیاست گذاران سیاست خارجی ایالات متحده تأثیر فشارهای اقتصادی بر تعاملات داخلی اقتصاد ایران ، به ویژه در خیابان ها ، بررسی شد. این دیدگاه با هدف تنبیه مردم ایران برای ایجاد ناآرامی در ایران صورت گرفت.

انستیتوی بروکینگز در گزارشی در سال 2012 گفت: “هنگامی که این تحریم ها” معقول “بود و برای دشوار کردن زندگی رهبران ایران طراحی شده بود ، ایرانیان معمولی به عنوان ناظر ضرر عمل می کردند. مرداد در گزارش اما اکنون که تحریم ها زندگی این افراد را دشوارتر خواهد کرد ، آنها باید درگیر بازی شوند. “به عبارت دیگر ، این تئوری برای تحت فشار قرار دادن مردم است – یا به قول مفسر محافظه کار در مصاحبه با نیویورک تایمز ، برای” جنگ اقتصادی “با آنها – برای وادار کردن دولتهای خود به مصالحه. “

در دولت ترامپ ، تحریم های جامع علیه ایران با همان هدف از بین بردن اقتصاد ایران در کوتاه مدت برگردانده شد و این تصور می شد که این زمینه را برای فشار بر دولت ایران برای همکاری با عناصر داخلی ایران فراهم می کند.

با این حال ، این فشارها فقط باعث برخی از ناآرامی های مرزی در داخل ایران شده است. هرگز قیام گسترده ای صورت نگرفته است که مقامات آمریکایی امیدوار بودند در داخل ایران اتفاق بیفتد. علاوه بر این ، برخلاف مقامات آمریکایی من ، این فشار وضعیت ایالات متحده را در افکار عمومی در ایران پیچیده تر کرده است و نظرسنجی های اخیر نشان می دهد که بسیاری از ایرانیان ایالات متحده را یک کشور آفلاین و غیر قابل اعتماد می دانند.

با این حال ، با شروع مذاکرات ایران و آمریکا ، وضعیت افکار عمومی ایران بسیار بهتر از وضعیت فعلی بود. در همین حال ، علی رغم این واقعیت که آمریکایی ها به دلیل هرج و مرج ناشی از اعمال تحریم ها بر جامعه آجر بودند ، در غیر این صورت آنها موفقیت هایی کسب کردند ، یعنی گنجاندن موارد مذاکره ایران در کارزار انتخاباتی.

* وعده های طرف دیگر انتخابات و موج می زند

هنگامی که پکن و واشنگتن در اوایل دهه 1970 مذاکرات در مورد روابط سیاسی و اقتصادی را آغاز کردند ، مذاکره کنندگان آمریکایی به چینی ها هشدار دادند که از دوره نیکسون به عنوان رئیس کاخ سفید نهایت استفاده را ببرند.

از طرف دیگر ، مذاکره کنندگان چینی خواستار این بودند که آنها بتوانند منتظر باشند تا نیکسون های دیگر خواسته های اساسی آنها را برآورده کنند. سرانجام ، روابط ایالات متحده و واشنگتن در اواخر دهه 1990 ، زمانی که کارتر به عنوان رئیس جمهور دموکرات در کاخ سفید بود ، بسیار عادی تر شد.

برخلاف این مدل چینی ، به نظر می رسد بسیاری از خواسته های ایران در مذاکرات ، به ویژه در سال های اخیر ، نه توسط هسته سخت منافع ایران بلکه از طریق رقابت و وعده های انتخاباتی صورت گرفته است. امتیازی که آمریکایی ها در سالهای اخیر سعی در بهره برداری از آن داشته اند. نگاهی به تمام برآوردهای منتشر شده از سوی مراکز تحقیقاتی آمریکا درباره مسئله هسته ای نشان می دهد که مبارزات انتخاباتی ، به ویژه انتخابات ریاست جمهوری ، یک مشکل جدی در تعیین اهداف مذاکرات آمریکا است.

در همین حال ، گاهی اوقات عدم اطمینان وجود دارد که واشنگتن گهگاه سعی کرده است با ارائه برخی مشوق ها در کارزار انتخاباتی ایران دخالت کند و این اعتراضات زیادی را برانگیخته است.

به عنوان مثال ، یکی از نزدیکترین نمونه ها در این زمینه اظهارات اخیر سفیر فرانسه در تهران در مورد پایان گفتگوها درباره از سرگیری برجام قبل از انتخابات ریاست جمهوری در ایران است. وی به کارو و کارگر گفت: “ما در برابر بیشترین تنش بین ایران و ایالات متحده برای ظهور پنجره آقای ظریف را به اجلاس G7 دعوت کردیم و خوشبختانه پنجره تاکنون بسته نشده است.” “همین روند اکنون با هدف احیای کامل توافق هسته ای قبل از انتخابات ایران در حال رخ دادن است.”

در همین حال ، رابرت مالی ، نماینده ویژه دولت ایالات متحده در ایران ، سخنان ضد و نقیضی را بیان کرد. در حالی که از یک سو ، وی انتخابات ریاست جمهوری ایران را به عنوان یک م importantلفه مهم در مذاکرات ایران و غرب نمی داند ، از سوی دیگر ، برخی از اظهارات وی نشان می دهد که تمایل جدی به پایان یافتن مذاکرات وجود دارد. انتخابات ریاست جمهوری ایران. سرک بکش. نکته مهم دیگر در این زمینه پایان توافق ایران و آژانس بین المللی انرژی هسته ای و حذف اطلاعات مهم و اساسی از اتاق های باقیمانده در تأسیسات هسته ای کشورمان است.

البته در همین حال ، گزارش گروه بحران بین المللی همچنین خواستار پایان مذاکرات پیش از انتخابات ریاست جمهوری ایران است.

* دوپینگ سیاسی یا تثبیت دلار

نتیجه چنین رویدادی بدون شک مانع پیشرفت مذاکرات نخواهد شد ، بلکه طمع طرف مقابل برای مداخله در مواضع انتخاباتی ایران را نیز به شدت افزایش می دهد.

به عنوان مثال ، در ماه های آخر دولت اوباما و هنگامی که دولت یازدهم برای تأمین ثبات دلار در تأمین منابع مالی خود مشکل داشت ، آزادسازی منابع این کشور در یکی از کشورهای منطقه امکان ایجاد ثبات را فراهم کرد. دلار تا 4000 تومان. اقدامات وزارت خزانه داری ایالات متحده ، به ویژه علیه شبکه مبادلات مالی ایران در دبی ، باعث افزایش قیمت پول نقد دلار در ایران و ایجاد بحران مالی جدید در بهار سال آینده شده است. سال ها.

در ماه های اخیر این فرضیه مطرح شده است که آمریکایی ها در تلاشند با آزادسازی ذخایر ارزی ایران ، گروهی خاص را برای به دست آوردن قدرت در ایران هموار کنند. در حالی که در شرایط فعلی ، این تحلیل تا حدودی قابل تغییر به نظر می رسد ، اما در عین حال ، چنین اخباری نشانه برتری طرف مقابل برای تأثیر روانی بر افراد است.

* موارد امنیت ملی نباید در بحث های انتخاباتی گنجانده شود

یک نکته مهم در شرایط فعلی این است که مسائل حساس امنیت ملی ، به ویژه هسته ای ، باید از روند سیاسی داخلی ایران ، به ویژه بحث انتخابات جدا شود ، کما اینکه طرف مقابل می فهمد که تغییر دولت در بحث های داخلی آمریکا و آمریکا هیچ ارتباطی با ایران ندارد. نه ، و در نهایت کشور آمریکایی باید به مسئولیت های خود عمل کند.

تا زمانی که این اتفاق نیفتد ، نمی توان انتظار داشت که ایالات متحده مسئله هسته ای را از مبارزات انتخاباتی خود جدا کند. بنابراین ، اگر این روند ادامه پیدا کند ، ما عملاً مجبور خواهیم بود حتی در مسابقات انتخابی محلی در سال آینده در انتخابات ایالات متحده هدف بگیریم!

نکته مهم دیگر ، که بعد داخلی نیز دارد ، جلوگیری از معرفی سیاست ها و تصمیمات امنیتی اقتصاد کلان در پایان کارزار انتخاباتی است. نگاهی به تجربه سایر کشورها در این زمینه نشان می دهد که بیشتر این موارد مربوط به سیاست خارجی در کارگروههای مربوطه و اتاقهای فکر مورد بحث و بررسی قرار می گیرد و سپس به نهادهای تصمیم گیری مربوطه ارجاع می شود. امنیت ملی تغییر نمی کند.

علاوه بر این ، مخفی بودن این مذاکرات دلیل عدم افشای جزئیات به مردم است ، زیرا هر بار که این اتفاق می افتد ، کاستی ها بیشتر از مزایای بالقوه آن است. البته این بدان معنا نیست که افکار عمومی از نتایج این دیپلماسی بی اطلاع هستند ، اما این نظارت باید از طریق کانال های صوتی انجام شود.

انتهای پیام /