قاچاق پوشاک از مناطق آزاد؛ شایعه یا واقعیت؟

به گزارش ترندونی ، پوشاک و منسوجات به طور کلی جزو کالاهای قاچاق است و قاچاق لباس سالهاست که برای تولید کنندگان صنعتی مضر است و اتحادیه ها تخمین می زنند که حدود 90 درصد از قاچاق پوشاک در مناطق آزاد اتفاق می افتد. به همین دلیل ، اخیراً گروهی از اتحادیه های صنفی نامه ای را به اعضای شورای نگهبان و شورای هدف گذاری نوشتند و خواستار پایان یافتن توسعه مناطق آزاد بودند.

این نامه در اوایل ژوئن و حدود یک هفته بعد ارسال شد انتقال پروژه ایجاد هشت منطقه آزاد تجاری-صنعتی و 12 منطقه ویژه اقتصادی تصمیم نهایی توسط شورای اعزامی گرفته شد. پس از مخالفت شورای نگهبان با این لایحه برای چهارمین بار و همچنین رأی مثبت و اصرار مجلس بر این قطعنامه ، این لایحه که با هدف ایجاد هشت منطقه آزاد تجاری-صنعتی و 12 منطقه ویژه اقتصادی انجام می شود ، در 20 مه تصویب شد. به شورای تشخیص مصلحت نظام ارسال شد. .

البته در پاسخ به نامه صنفی ، جعفر آهنگران ، معاون دبیر برنامه ریزی و هماهنگی سرزمین شورای عالی مناطق آزاد وی همچنین اظهار داشت: در مناطق آزاد به خصوص قاچاق پوشاک قاچاق کالا وجود ندارد و آنچه اتفاق می افتد کالایی با مسافر است که بسیار کم است. 2009 حدود 500 میلیون دلار از مناطق آزاد به این قاره وارد شده است که بخش بسیار کمی از آن لباس هایی است که نمی توانند عدم تعادل بازار را تحت تأثیر قرار دهند.

شرط سعید جلالی قدیری ، دبیر اتحادیه نساجی و پوشاک ایران وی گفت: صنعت پوشاک با دو چالش مواجه است: واردات غیرقانونی ، فرار از مراحل قانونی و قاچاق و حدود 90 درصد از قاچاق لباس احتمالاً در مناطق آزاد صورت می گیرد. به عبارت دیگر ، برخی از کلاهبرداران از این مراحل قانونی به طور غیرقانونی و به صورت سازمان یافته استفاده می کنند. به عنوان مثال ، واردات مسافر ، موانع ، دریانوردی و مناطق آزاد به روال واردات غیرقانونی در روال قانونی و قاچاق تبدیل شده اند.

از طرف دیگر ، به گفته وی ، ورود کالاها به مناطق آزاد بدون عوارض گمرک مجاز است ، اما آنها نباید وارد سرزمین اصلی شوند و باید در همان منطقه آزاد پردازش و صادر و یا استفاده شوند ، اما هیچگونه نظارت نظارتی برای جلوگیری از خروج کالا از سرزمین ها وجود ندارد. آزادانه دیده نمی شود و عکس های با سرعت بالا این کالاها را به کشور می آورند. بنابراین سوالی که باید به آن پاسخ داده شود این است که کالاهای وارد شده برای مصرف در منطقه چگونه به سایر نقاط کشور منتقل می شوند؟

وی همچنین گفت كه مناطق آزاد هنوز هیچگونه آمار رسمی را برای تنظیم كنندگان و مردم ارائه نداده اند. بنابراین ، برای اثبات ادعای خود ، باید به صورت رسمی گزارش فعالیت روشن منتشر کند. یکی از سؤالات اصلی ما اینست که تاکنون مناطق آزاد تاکنون چه آمارهایی را به مسئولان ارائه داده است.

در پاسخ به مصاحبه ، مناطق آزاد بار دیگر به ترندونی گفتند که پارسال حدود 4 میلیون دلار لباس به ارزش از این مناطق وارد شده است ، اما اتحادیه از واردات حدود 4 میلیارد دلار صحبت می کند.

در همین حال ، به نظر می رسد توسعه این مناطق مسئله اساسی است؛ این بدان معناست که علاوه بر این که مناطق آزاد و تولید کنندگان پوشاک درمورد حجم لباس وارداتی از این مناطق توافق نکرده اند ، مشکل دیگر عدم نظارت بر صادرات کالاها از این مناطق و استفاده از کالاهای وارداتی در آن مناطق است. آزادانه این مشکلات را عمیق تر کنید. زیرا ردیابی عبور کالاها و وسایل نقلیه دشوارتر می شود.

عواقب مناطق آزاد در بسیاری از مناطق چیست؟

به منظور تأیید ادعاهای مطرح شده توسط هر دو طرف ، براساس نتایج گزارش مرکز تحقیقات پارلمانی درباره پروژه توسعه تجارت تجاری و صنعتی آزاد چابهار ، اطلاعات خوبی در این زمینه بدست آمد. براساس گزارشی که در ژوئن گذشته منتشر شد ، یکی از چالش ها و مضرات ایجاد مناطق آزاد در مناطق بزرگ ، افزایش قاچاق کالا به دلیل عدم امکان و حصار منطقه به دلیل ایجاد و عدم امکان مناطق آزاد در مناطق بزرگ است. حصارکشی برخی از این مناطق ، عدم تنظیم دروازه های ورودی و خروج و در نتیجه ایجاد چارچوبی برای عدم نظارت کامل گمرک در کلیه مناطق بزرگ این مناطق موجب پدیده قاچاق شد.

در این گزارش آمده است: این مسئله باعث ایجاد اختلافات جدی بین برخی از مسئولان منطقه آزاد و برخی آژانس های نظارتی از جمله گمرک جمهوری اسلامی ایران ، ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا ، اداره بندر و بازرسی ملی شده است. آنها همچنین مسئول مبارزه با فساد هستند. راه حل پیشنهادی این مرکز کاهش سطح این مناطق است زیرا با کاهش مساحت می توان کل قلمرو را تحت پوشش قرار داد و دفاتر گمرک را برای کنترل ورود و خروج کالاها تشکیل داد و پدیده قاچاق از این مناطق دیگر معنی ندارد. تجربه قبلی در زمینه ایجاد مناطق آزاد در مقیاس بزرگ نیز نشان داده است که به دلیل هزینه های زیاد و کنترل کافی گمرک در جمهوری اسلامی ایران ، محاصره آنها در سراسر منطقه محدود است ، که هرگز چنین نیست.

از طرف دیگر ، وجود نقاط شهری و جمعیت روستایی در یک منطقه آزاد امکان کنترل ورود و خروج کالا را محدود می کند ، زیرا امکان کنترل همه خودروها و ساکنان شهری و روستایی که از داخل خاک و خارج آن قلمرو وارد می شوند ، که منطقه قاچاق است امکان پذیر نیست. کالاهای این مناطق نیز فعال تر می شوند.

ایجاد مناطق آزاد مجزا نیز یکی دیگر از چالش های ذکر شده در گزارش توسعه منطقه آزاد چابهار است زیرا منطقه بزرگ این مناطق بسیاری از مناطق آزاد منطقه را به وجود آورده است. در برخی موارد ، منطقه آزاد با نام و مدیریت از چندین نقطه جداگانه تشکیل شده است که به دلیل معافیت های تعرفه ای ، ایجاد پروژه های توسعه پایدار و زیرساخت ها و گاهی انتقال کالا از این مناطق جداگانه امکان پذیر نیست. در مناطق آزاد پدیده قاچاق در کشور شدت یافته است.

بیشترین سهم درآمد در مناطق آزاد. هزینه ورود و خروج کالا و مسافر

از طرف دیگر ، بر اساس سال 2017 آمار ، بیشترین سهم درآمدی برای سازمانهای منطقه آزاد مربوط به خطوط مالیاتی ورودی و خروج کالا و مسافر است که 38٪ و صدور مجوزها را تشکیل می دهند که حدود 28٪ است. با توجه به قابلیت ها و مزایای هر یک از مناطق آزاد ، این رویه کم و بیش مسلط است و حداقل در سال 2017 ، سازمان های سازمان منطقه آزاد کشور از تولید و صادرات سود چندانی کسب نکردند.

براساس گزارشی که سال گذشته توسط مرکز تحقیقات پارلمانی منتشر شد ، وابستگی درآمد منطقه به فروش زمین ، عوارض واردات کالاهای مصرفی و پلاک خودروهای لوکس منجر به عدم تمرکز بر روی موضوعات کلیدی مانند ترویج تولید صادرات گرا و جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی شده است. در نتیجه عملکرد این مناطق متوقف شده است.

آیا موفقیت مناطق آزاد نیاز به دامنه آنها دارد؟

این گزارش همچنین به بررسی تجربه برخی از مناطق آزاد موفق می پردازد ، نتیجه می گیرد که عواملی غیر از اندازه مناطق آزاد تأثیر بر موفقیت و رشد اقتصادی کشورها دارند و اینکه یک منطقه آزاد به یک بندر ، فرودگاه و گمرک نیاز دارد. به عنوان مثال ، حدود 30 درصد از تولید ناخالص داخلی دبی در منطقه آزاد جبل علی تولید می شود که کمتر از 5000 هکتار را در بر می گیرد. در همین حال ، ایران حدود 650،000 هکتار مساحت مناطق آزاد دارد و از سهم آن در تولید ناخالص داخلی اطلاعی در دست نیست.

مناطق آزاد چه می گویند؟

اخیراً جعفر آهنگران ، معاون برنامه ریزی مناطق آزاد ، در مصاحبه ای در ساعت 6:30 بعد از ظهر در خبر گفت: لباس هایی که به عنوان کالاهای مسافری وارد مناطق آزاد می شوند ، نباید در داخل کشور تولید شود ، و افزود: مناطق آزاد لازم نیست که با قاچاق مبارزه کنند. مؤسسات دیگری نیز وجود دارند که مناطق آزاد نیز با آنها همکاری می کنند.

وی همچنین با بیان اینکه قاچاق در مناطق آزاد آنها را از برخی از درآمد قانونی محروم می کند ، افزود: “ستاد مبارزه با قاچاق کالا می تواند تأیید کند که مناطق آزاد کاملاً با ستاد همکاری می کنند و قصد دارند سیستم ها را شفاف کنند.” ساخته شده است “

تأیید ستاد مبارزه با قاچاق کالا مبنی بر وجود قاچاق در منطقه آزاد

در همین راستا ، در آذرماه سال گذشته ، رئیس ستاد بازرگانی و صرافی های خارجی علی مویدی ، در دیدار مشترک با مسئولان دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی ، مناطق آزاد را به عنوان یکی از مهمترین دروازه های تجاری کشور نام برد. عملکرد خود را برای از بین بردن مالیات نادرست بسازید.

وی همچنین با بیان اینکه قاچاق انسان یک پدیده پیچیده ، پنهان و اسرارآمیز است که می تواند در همه نقاط کشور رخ دهد ، افزود: مناطق آزاد فقط 0.3 درصد است. قاره؛ در نتیجه ، کنترل و نظارت دقیق تر و جامع تر در این زمینه امکان پذیر شده است ، و تلاش ، کوشش ، کارآیی و موفقیت در این مناطق فقط یک ننگ نیست.

انتهای پیام