یک توصیه به آقای رئیسی

دولت احمدی نژاد ایران را در آستانه تهاجم خارجی قرار داده است. فصل هفتم برون سپاری شده است سازمان ملل قدرت شورای امنیت سازمان ملل متحد آربه منظور حفظ صلح، این شورا به این شورا اجازه می دهد تا هرگونه تهدید علیه صلح، نقض صلح یا اقدام تجاوزکارانه را شناسایی کند و اقدامات نظامی و غیرنظامی را برای تضمین صلح و امنیت بین المللی انجام دهد. به نظر می رسد که جناح رادیکال جمع بندی درستی از 6 قطعنامه شورای امنیت در مورد تحریم ایران بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد ندارد. 1392 این نگرش باعث نگرانی شدید مردمی شد که حتی به دنبال حضور در انتخابات نبودند و به تدریج حتی پس از برکناری آیت الله هاشمی رفسنجانی، این نگرانی باعث شد تا حسن روحانی را انتخاب کنند. رشته های چرخشی از روز سه شنبه 1392 رد صلاحیت شده است. 31 می آنها در حالی که همه نیروهای سیاسی در شوک رد صلاحیت آیت الله هاشمی رفسنجانی در شوک بودند، به دنبال از بین بردن پوپولیسم اصولگرای احمدی نژاد و نگرانی از جنگ های آینده، چرخش خود را از صبح چهارشنبه آغاز کردند. یک نقطه عطف تاریخی رخ داده است. بله، حسن روحانی فقط یک روز فرصت دارد – وقت تبلیغ و معرفی و همراهی گروه های سیاسی با اوست. ناتوانی جلیل و همرزمانش در رای دادن هدف انتخابات شد و معجزه اعتدال و اعتدال در کشور شکل گرفت. حسن روحانی با شعار اعتدال پیروز شد.

اما کاملاً واضح بود که روحانی به تنهایی قادر به تسریع سیستم عقیم حامیان و پیروان و دشمن نهادینه شده کشور نیست. اگرچه اراده نظام برای امضای برجام در دوره اول ریاست جمهوری، کاهش تورم به زیر 10 درصد و کاهش تورم به 12 درصد دستاورد بزرگ او برای زندگی مردم و کشور بود. با این حال، این وحدت در دوره دوم ریاست جمهوری او شکسته شد. نهادهای بنیانگذار نظام حامیان و پیروان و تحت رهبری آن، تصرف نهادهای متعدد، ساختار اقتصادی پیش بینی شده در قانون اساسی را برهم زد و عملا به نقطه ای برای بلعیدن کشور تبدیل شد و ایران را به دوره تاریخی فرد سوق داد. . روابط سازمانی با دولت این وضعیت در دوران ریاست جمهوری و.رئیسی تشدید شد. یکنواختی قدرت در انتخابات 1400 و حذف همه رقبای موثر و اشتباهات رادیکال، اعتدال گرایان اصلاح طلب و سایر نیروهای سیاسی باعث شد اکثر مردم از انتخابات کنار بکشند. 1400 این انتخابات تمایل مردم برای توازن قوا و دستیابی به یک “تعادل” نهادینه شده را برجسته کرد. طرفداران نظریه حکومت یک دست و کناره گیری از انتخابات برای مشروعیت حکومت تکذیب شده اند. چرا که در عمل شعارهای آقای رئیسی به دلیل تداوم تحریم ها و نبود راه حل برجام در حوزه سیاست خارجی نتوانست ابعاد عملی پیدا کند. از جمله سیاست اتحاد/انتقاد، که منتقدان آن را مهلتی ضروری می دانستند، خورشید سرنوشت آن در حال غروب و محو شدن است.

توجه رئیس جمهور محترم به این نکته ضروری است که اگر قرار است تکلیف آینده ایران توسط نهادهای یکی از شهرهای راهبردی مانند تهران، مشهد یا قم تعیین شود، در صورت عدم تعادل و تعادل، سرنوشت ایران رقم خواهد خورد. . کشور ممکن است با یک انشعاب بزرگ روبرو شود. به عبارت دیگر، نکته اصلی این است که اعتراضات جنبش آنلاین نیازمند راهکارهایی است که در اصلاحات آینده اعمال شود. اگر در چنین ساختار و رابطه ای به این موضوع پرداخته نشود، کشش های جدید قدرت و نفوذ سیاسی، کسب یا حفظ آن را به منبعی برای درگیری و خشونت در آینده تبدیل خواهد کرد. بنابراین هرگونه غفلت طولانی مدت در رسیدگی به این مشکل می تواند سرنوشت دیگری را برای کشور رقم بزند. کشور در دوره های انتقالی به صلح نیاز دارد. بنابراین، ایجاد تعادل تا حدی در جهت تحقق نیازهای اجتماعی به عنوان امری راهبردی، بدون توجه به راه حل تشکیل شده نظام حامی-پیرو، غیرممکن است. نظام هوادار-پیروی فوق در حوزه زبان مبتنی بر مطلق‌گرایی، تنها بر ارزش‌های بدون پاداش عینی، بدبینی به بحث‌های انتقادی، تمایل به حداکثر کردن تضاد بین جنبش و نیروی انتظامی و پرهیز از نهادهای اصلاح‌کننده است. ، و توجه به قدرت تصمیم گیری. تفاوت در نهادهای مدرن است. نظام فوق الذکر در عرصه کنش سیاسی، ضعف نهادها، تضعیف جایگاه قانون، تشکیل شبکه های گسترده قدرت پنهان به ویژه در تهران، مشهد و قم، تقویت جناح بندی ها و درگیری های سیاسی علیه احزاب. و در نهایت شکست توسعه و سیاست خارجی فعال برای ایجاد رقابت جدی با محورهای قدرت جهانی به جای دشمنی و تقابل تقویت می شود. ادامه این وضعیت به معنای محاصره کامل است و راه برون رفت در سال 2012 است. ناکامی در یافتن راه حل به معنای تشویق «دیگران» به اتخاذ راه های خارج از سیستم است. سوالی که نیروهای خارجی منتظر آن هستند. بنابراین، در صورت تداوم این وضعیت، میدان‌های داخلی بسیار گسترده‌ای مانند اعتراضات آنلاین، بدون تأثیرگذاری بر ایجاد اعتدال‌گرایان جدید و مراجع اصلاح‌طلب، می‌تواند آینده‌ای جدا از هم برای دشمنان ایران متصور شود. بنابراین اولین وظیفه و اولویت رئیس جمهور هماهنگی با ساختارهای اصلی و حیاتی، شکل دادن به اراده ملی و انتخاب راه میانه است تا فضای کشور نسبت به خروج از برجام حساس شود. بحران و حرکت امواج مردم به سمت مسیر مانند سال 1392. برای راه حل های میانی داخلی که برای افکار عمومی قابل قبول است، فشار بیاورید.

*خبرنگار

216