ترندونی/ خراسان رضوی “یک هفته کاری چهار روزه موثر است”؛ این اعلام در حالی منتشر می شود که شرکت ها برنامه های کاری خود را حول برنامه های آزمایشی غیرانتفاعی جهانی برای هفته کاری چهار روزه برنامه ریزی می کنند.
به گزارش خبر ملی، نتایج این نظرسنجی نشان داد که 78 درصد از مدیران بیش از 70 شرکت انگلیسی که برنامه کاری خود را به چهار روز تغییر داده اند، گفته اند که انتقال آنها خوب یا روان بوده است. تنها 2 درصد آن را دشوار می دانستند. اکثر آنها (88 درصد) گفتند که برنامه های چهار روزه به خوبی کار می کنند.
ایده یک هفته کاری چهار روزه شوخی نیست. قانونگذاران کالیفرنیا اخیراً برنامههایی را برای معرفی یک هفته کاری چهار روزه در سراسر ایالت برای برخی از کارگران در نظر گرفتند، اما اکنون آن را به حالت تعلیق درآوردهاند.
یک نظرسنجی گارتنر نشان داد که یک هفته کاری کوتاهتر به عنوان یک استراتژی استخدام و حفظ ترجیح داده می شود. در حال حاضر برنامه های آزمایشی 6 ماهه در بیش از 12 کشور با بیش از 180 شرکت در حال اجراست. کارفرمایان اغلب برنامه های خود را به برنامه های چهار روزه و 32 ساعته (با تغییرات بر اساس نقش و صنعت) بدون کاهش حقوق تغییر می دهند.
در برنامه آزمایشی بریتانیا، مدیران شرکت هایی با مجموع 3300 کارمند مصاحبه شدند. این برنامه با عملکرد چهار روزه در هفته و خودمختاری و همچنین جمع آوری داده ها از محققان کالج بوستون، دانشگاه کمبریج و دانشگاه آکسفورد عمل می کند.
تقریباً همه سازمانهای شرکتکننده در بریتانیا (۸۶ درصد) گفتند که میتوانند برنامههای چهار روزه را پس از پایان آزمایش در نوامبر ادامه دهند. حدود نیمی از آنها (49 درصد) گفتند بهره وری آنها بهبود یافته است، در حالی که 46 درصد گفتند بهره وری آنها ثابت مانده است.
جو اوکانر، مدیر اجرایی هفته جهانی کار چهار روزه، که امیدوار است سازمانها نتایج ثابتتری از خود نشان دهند، گفت: دیدن این موضوع بسیار دلگرمکننده است. اگر بهره وری ثابت بماند، آن را یک موفقیت بزرگ در این زمینه می دانیم.
مطالعات آزمایشی در بریتانیا، ایالات متحده آمریکا، نیوزلند، استرالیا، ایرلند و کانادا در حال انجام است.
اوکانر گفت که همه سازمانهایی که آزمایشها را شروع میکنند، آنها را کامل نمیکنند. از هر پنج کارفرما یک نفر برنامه را ترک می کند که بیش از نیمی از آنها در مرحله پیش برنامه ریزی هستند.
مدیرانی که مطالعات آزمایشی را تکمیل کردند خاطرنشان کردند که با چالش دوگانه شکست دادن استانداردهای کارکنان و صنعت در پنج روز و همچنین کار دشوار حذف فرآیندهای کاری بهبود یافته برای رسیدن به همان نتیجه در چهار روز مواجه شدند.
وی افزود: وقتی شرکت ها در مرحله برنامه ریزی از کار خارج می شوند، دلیل اصلی این است که رهبر شرکت بیش از حد به آن فکر می کند و ناامید می شود.
آنها قبل از راهاندازی پروژه آزمایشی خود شروع به تلاش برای حل هر مشکل احتمالی میکنند، که غیرممکن است زیرا بهرهوری و بهبود فرآیند زیادی توسط تیمها ایجاد و هدایت میشود.
O’Connor همچنین مشکلات شرکت را با فرهنگ بی اعتمادی بین مدیران و کارکنان گزارش کرد. آنها معتقدند که سبک تصمیم گیری باز و از پایین به بالا دارند، اما در عمل ممکن است اینطور نباشد.
نیکی راسل، مدیر اجرایی Waterwise، یک سازمان غیرانتفاعی که بر کاهش مصرف آب تمرکز دارد، میگوید: «این رویکرد در ابتدا آسان نبود، اما تاکنون تغییر عمدهای ایجاد نشده است». همه ما مجبور شدهایم روی آن کار کنیم، چیزهایی مانند مرخصی سالانه میتواند جا دادن همه چیز را دشوار کند، اما گروه بسیار خوشحال است و همه ما واقعاً از روز تعطیل اضافی لذت میبریم.
شرکت هایی که برنامه چهار روزه را دنبال می کنند اغلب بسیار کوچک هستند و در مناطقی فعالیت می کنند که نیاز به شیفت کاری پنج یا هفت روزه دارند. این امر مستلزم برنامه ریزی دقیق در میان تعداد کمی از کارکنان است.
سازمانها همچنین زمانی که با تغییرات غیرمنتظرهای مانند مدیریت جدید یا تغییرات مالی مواجه میشوند، تلاشهای برنامهریزی کوتاهشده را کنار میگذارند.
شرکتکنندگان آزمایشی بریتانیا از بخشهای مختلفی مانند آموزش، رسانه، مهماننوازی و مراقبتهای بهداشتی هستند. اینها عبارتند از بانک خیریه، شرکت شفاف سازی زنجیره تامین Everledger، بنیاد تعامل با مشتری تبادل دیجیتال امن و انجمن سلطنتی زیست شناسی.
اوکانر یاد گرفت که وقتی شرکت ها دیگر به او نیاز ندارند، همه چیز خوب پیش می رود.
انتهای پیام