گرد مولر؛ افسانۀ وفادار بایرن‌مونیخ

به گزارش ترندونی ، عصر ایران وی نوشت: “وفادارترین بازیکن تاریخ بایرن مونیخ و یکی از به یاد ماندنی ترین اسطوره های فوتبال آلمان درگذشت: گرد مولر.” او که گفت: “بعد از همسرم ، اولین عشق من بایرن است و عشق را نمی توان ترک کرد” ، و بنابراین او در بایرن ماند ، ماند و ماند ، و اسطوره شد.

اهمیت کار او زمانی بیشتر می شود که بدانیم او از کدام تیم ها قرارداد بزرگتری داشته است: رئال مادرید ، یوونتوس ، اینتر و در خود آلمان ، شالکه ثروتمند آن زمان.

کلمه “اسطوره” در طول این سالها آنقدر بارها تکرار شده است که ممکن است بی انصافی باشد که آن را “گرهارد مولر” بنامیم ، اما این یکی از بازیکنان نسل طلایی آلمان بود که نه شبیه بود و نه تکرار شد. (آنها آن تیم را فقط با برزیل در دهه 1970 مقایسه کردند ، که طبق گزارشات از مریخ آمده بود.) تیم طلا با بازیکنان زیر: سپ مایر ، گرد مولر ، برتی فاگس ، پل بریتنر ، ولفگانگ آمرات ، گونتر نتزر ، اولی هینس و دژابوفسکی ، البته فرانتس بکن باوئر همین تیم هلند یا لاله های نارنجی را با گل درخشان دور مولر یوهان کرایف شکست داد.

ما ایرانیان گردمولار را به دلیل دیگری می شناسیم. در سال 1351 ، تیم بایرن مونیخ به دعوت پاس به تهران آمد و اولین بازی خود را با تیم ملی ایران انجام داد و 6: 3 کرسی در ورزشگاه از دست داد! بله ، آنها شکست خوردند و دو گل از سه گل توسط گرد مولر به ثمر رسید و البته با توجیه باخت سنگین 6 بر 3 ، آنها گفتند ما دیروز به تهران رسیدیم و دیر خوابیدیم و روز بعد آنها مجبور به بازی نشدند. برای ما.

بازی بعدی بایرن مونیخ و میزبان آنها پاس در آمیادیا برگزار شد اما این بار با وجود استراحت خوب نتوانستند برنده شوند و این بازی با تساوی به پایان رسید. مهدی مناجاتی گلزن بود. این گل آنقدر زیباست که اگر یک بازی دوستانه نبود و رسمی بود ، قطعاً هدف سال خواهد بود. کدام بازیکن بایرن مونیخ گلزنی کرد؟ بله ، گرد مولر.

مدافع یارکوب گردملر در هر دو بازی (ملی و پاس) مجید حلوا بود که اگر تسلیم می شد ، مولر در دو بازی بیش از سه گل به ثمر می رساند.

در مجموع ، گرد مولر در طول دوران حرفه ای خود تقریباً 700 گل در سال به ثمر رسانده است و او شناخته شده بود که هر توپی را که در زمین به ثمر می رساند به ثمر می رساند.

اگرچه او در سال 1966 عضو تیم آلمان بود و در فینال به انگلیس باخت ، اما از سال 1968 ثابت کرد که دوست است و در سال 1974 موفق به کسب دومین گل و قهرمانی آلمان شد. اما معروف ترین دور مولر در فینال نبود. زیرا هدف “یک چهارم نهایی” جام جهانی 1970 سابقه متفاوتی دارد.

هنگامی که مدافع عنوان قهرمانی انگلستان دو امتیاز عقب بود و آلمانی ها با گل های اووه زیلر و بکن باوئر به دروازه بازگشتند ، مولر زمان خود را افزایش داد و یک گل آکروباتیک به ثمر رساند که تصویر آن روی جلد مجلات ورزشی ظاهر شد و تیتر اول روزنامه شد. برنامه های فوتبال به این سومین گل گرد مولر برای حذف انگلیس بود. در جام جهانی 1970 ، او با 10 گل سازنده ترین بازیکن بود. زیرا او برای همه تیم ها به جز در جدول رده بندی گل زد. به مراکش ، بلغارستان ، پرو ، انگلستان و ایتالیا. اما شگفت انگیز است که او هرگز مرد سال نشد. اما او یک بار توپ طلای 1970 و دو کفش طلای اروپایی را از آن خود کرد.

یکی دیگر از ویژگیهای او احترام فوق العاده به قاضی بود ، بنابراین هرگز اخطار نگرفت و نمونه ای شد.

او با یادآوری مجلات قدیمی در مورد اولین قهرمانی آلمان در سال 1954 می گوید: “من هشت ساله بودم که هلموت ران گل قهرمانی را به ثمر رساند و من آنقدر از روی صندلی لهستانی پریدم که پایه شکست.” (صندلی های لهستانی ، که در ایران نیز رایج است و سبک و طراحی آنها هنوز سفارش داده می شود ، به دلیل دوام و طول عمر آنها مشهور است.) پایه صندلی لهستانی شکسته شد ، اما من می دانستم چگونه دوست دارم گل بزنم ، و دروازه ام را باز کردم. چشم ها را دید و پربازده ترین بازیکن را دید. “من متولد شدم و” بمب افکن ملی “نام گرفتم.

اما این مهمتر است: «ایران خانه دوم من است. چرا؟ – برای یک شب در تهران!

در ابتدا گفته شد که او در پاسخ به اینکه من عشقم را ترک نمی کنم ، دعوت تیم های دیگر را رد کرد ، اما می توان تصور کرد که این به دلیل جوانی او و پیشنهادات خوب بایرن بوده است. در پایان دوران بازیگری ، در اوج حمله آلمان در سال 1978 ، در کلاس فیشر ، او با 25 میلیون دلار در طبقه بالا بازی کرد – که در آن زمان در فوتبال باورنکردنی بود – و به Cosmos New دعوت شد. یورک و بازگشت. عشق شما! (ترندونی: البته یک سال بعد ، او با هم تیمی بزرگش فرانتس بکن باوئر به فوتبال آمریکا رفت ، اما او مانند او به نیویورک نرفت ، بلکه به فلوریدا رفت تا دو سال در تیم مهاجمان فورت لادردیل بازی کند.)

چنین بازیکنی به یاد ماندنی و به یاد ماندنی است ، اما در سالهای آخر عمر خود از بیماری آلزایمر رنج می برد و همه افکار و خاطرات ، یکی و یکی ، ناپدید شد تا اینکه سرانجام نامش به رسانه ها و خاطرات تیک بازگشت. دنیا بسته شد

این بار خبری از هدف و درخشش قهرمانانه او نبود ، بلکه خبر مرگ او بود. – مرگ گرد مولر که در بین اولین های دنیای فوتبال جایگاه دائمی دارد.

انتهای پیام