اقتصادی

پای وزارتخانه سوم هم به «حراج ملی» باز شد

«حراج ملی» در دور هفتم با حاشیه زیادی برگزار شد. این در حالی است که علاوه بر برخی ابهامات در خصوص مسائل مربوط به اصالت آثار، اکنون نقش متولیان این رویداد و سازوکار صدور مجوز نیز مورد انتقاد برخی وزارتخانه ها قرار گرفته است.

حراج ملی با توجه به آثار ارائه شده در دوره هفتم، چندین وزارتخانه از جمله صمت (در مورد فرش در این رویداد و راه اندازی مرکز ملی فرش ایران در وزارت صمت)، در زمینه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی (با حضور). و انجمن صنايع دستي و هنرهاي سنتي) با وزارت ميراث فرهنگي) و در نهايت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در انحصار صدور مجوز بر اساس دستورالعمل برگزاري مزايده.

انتقادات اخیر بیشتر مربوط به بحث عدم تطابق اعضای بدن و نقش فراموش شده برخی وزارتخانه ها مانند میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و همچنین وزارت صمت است.

مقامات حراج می گویند که آنها “از ارشاد مجوز گرفتند و این نشان می دهد که این مراسم اجازه میزبانی را داشته است.” وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر اینکه حراج ملی زیرمجموعه این وزارتخانه است، مسئولیت تحویل آثار متعلق به میراث فرهنگی را نیز به عهده وزارت میراث فرهنگی است.
اما در این میراث آمده است که «این وزارتخانه هیچ مجوزی برای این مزایده صادر نکرده و موضوع در دست بررسی است». آنها هشدار دادند: با توجه به قدمت و جاودانگی این آثار، خروج آنها ممنوع بوده و طبق ماده 561 قانون مجازات اسلامی جرم است.

در این زمینه بخوانید:

قیمت حراج ملی جشن هنر؟ / مسئولان حراج پاسخ دادند

اعتراض به «حراج ملی»: رها کردن این آثار جرم است

ترندونی با عبدالله احراری، عامل توسعه شبکه ملی صنایع دستی جهاد دانشگاهی و از اعضای دائمی انجمن علمی فرش گفت و گو کرد.

وی در این زمینه به نقش وزارتخانه سوم یعنی وزارت صمت با توجه به تجاری بودن مزایده توجه می کند و در مورد مسائل پیرامون این رویدادها اظهار نظر می کند.

کشور به این اتفاقات اعتماد ندارد

در ابتدای احراری و در پاسخ به این سوال که آیا حراج ملی با سازوکار درستی انجام شد؟ او می گوید: «این اتفاق در حال رخ دادن است، اما مانند بسیاری از رویدادها نیست که بر اساس قوانین، مقررات و اعتماد نسبی اتفاق می افتد. وجود رویدادهای «حراج ملی» در ایران چیز بدی نیست و من فکر می‌کنم که در اصل اتفاق خوبی است. مشکل اینجاست که متاسفانه سازوکار مناسبی برای این اتفاق در ایران وجود ندارد. هیچ تنظیم کننده و هیچ اعتمادی به این تحولات در کشور وجود ندارد».
وی ادامه می دهد: «در مجموع چنین اتفاقاتی خوب است، اما در کشور ما اگر انجام می شد با «اگر» و «اما» زیادی همراه بود.

وی با اشاره به لزوم تشکیلات قوی در این زمینه گفت: مسئولان برای گرفتن مجوز از مجموعه ای که آثار را شناسایی کرده بود نیامدند تا بر مجموعه نیز نظارت کامل شود. زمانی که خانه حراج دارای وضعیت قانونی باشد، از این رویداد استقبال می شود.

یکی از اعضای انجمن علمی فرش می افزاید: چون چنین جایگاه قانونی ندارد و اگر هم هست شفاف نیست و هیچ تلاشی برای مشروعیت بخشیدن به آن به عنوان میراث فرهنگی یا مرکز ملی فرش صورت نگرفته است. نتیجه خوب نبود.»

وی درباره تاثیر منفی ناهماهنگی وزیران بر برگزاری مزایده‌های ملی، معتقد است: اما چند نمونه از این موارد وجود دارد. این تناقض همیشه وجود داشته و نمونه های آن بسیار است. – در یک قسمت وزارت میراث فرهنگی درگیر است، در بخشی دیگر صنعت، معدن و تجارت و در بخشی دیگر حتی ارشاد.

وی ادامه داد: در واقع آنجایی که مزایده برگزار شد طبق دستورالعمل و تنها با یک وزارتخانه لابی می شد و سایر دستگاه ها به دلیل حواشی موجود اصلاً ترسی از همکاری نداشتند و وارد عمل نشدند. «چون آنها در اینجا ساکت هستند، طبیعی است که افرادی که ذینفعان اصلی هستند از سازمان اصلی سفارش بگیرند، بنابراین می بینیم که رویداد ضعیف است و ممکن است برخی فریب بخورند تا در مورد صحت کار بحث کنند. “

این کارشناس همچنین در پاسخ به این سوال که آیا بهتر است فقط یک وزارتخانه مسئول صدور مجوز باشد یا خیر؟ وی گفت: بله و به نظر من چون مزایده ملی یک بحث تجاری است، وزارت صمت باید هدایت همه وزارتخانه ها را بر عهده بگیرد. حراج یک نمایشگاه و تجارت است و به نظر من سکوت یا میراث فرهنگی باید پاسخگوی آن باشد و به نظر نمی رسد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در اینجا جایگاه خاصی داشته باشد.

وی ادامه داد: اگر حوزه سینما، سینما و مستند بود، دستورالعمل باید در رأس مجوزها قرار می گرفت. – اما به نظر می رسد در مورد هنرهای سنتی و صنایع دستی این حق بر عهده وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به ریاست وزارت صمت است.

احراری در پایان این پرسش که رویدادهایی مانند حراج ملی تا چه اندازه در حوزه صنایع دستی و هنرهای سنتی سهم قابل توجهی دارد، گفت: به نظر من این خیلی مهم است. حراج با مفهوم کلی حراج متفاوت است به این معنا که شما میزبان یک رویداد هنری هستید. قیمت برخی از آثار در حراج مشخص می شود. رویدادی که در آن مردم به صنایع دستی و فرش علاقه مند هستند و شما باید تماشا کنید که چقدر برای آن هزینه می کنید، بنابراین کسانی هستند که می دانند و از طرف دیگر می دانند چند نفر با دید پشت این رویداد ایستاده اند.
وی ادامه داد: این رویداد نه تنها نشان دهنده جایگاه صنایع دستی است، بلکه به تیراژ آثار فاخر در این زمینه کمک می کند.

انتهای پیام/

دکمه بازگشت به بالا