یک کارشناس حوزه مدیریت منابع آب از پیشنهاد تشکیل وزارت نیرو خبر داد و گفت: وزارت نیرو با ادغام ادارات انرژی وزارت نیرو و ادغام با واحدهای وزارت نیرو بهتر است. روغن. منابع نفت و گاز که از منابع اصلی انرژی هستند، توسط وزارت نفت مدیریت می شود، در حالی که سایر تاسیسات تولید انرژی توسط وزارت نیرو مدیریت می شود و هر گونه منابع انرژی باید توسط وزارت نیرو تامین شود. در اختیار وزارت نیرو است.
داریوش مختاری در گفت وگو با ترندونی، گفت: در چنین شرایطی، وزارت نیرو ترجیح می دهد نیروگاه برق آبی را که تنها 6 درصد برق کشور را تامین می کند، از وزارت آب، کشاورزی و منابع طبیعی خریداری کند. انرژی و آب مناطق شهری توسط دو وزارتخانه فوق الذکر تامین می شود و در اختیار متولیان واحد مدیریت شهری یعنی شهرداری ها خواهد بود. به این ترتیب با رعایت اصل یکپارچگی در امور شهری، کارایی و پاسخگویی مدیریت شهری نیز افزایش می یابد.
وی افزود: مدیریت مستمر امور در نهادهای شهرستان ضروری است. به این ترتیب می توانیم یک وزارت نیرو و یک وزارت آب، کشاورزی و منابع طبیعی داشته باشیم. در عین حال پس از واگذاری تمامی امور مدیریت شهری به شهرداری ها، امکان کاهش نیرو و چابک سازی دولت را فراهم کرد. چنین ترتیبی مستلزم تغییرات اساسی در قانون تأسیس شهرداری ها است. بدون اصلاحات اساسی در این قانون، هرگز نباید مسئولیت های مذکور به شهرداری ها منتقل شود.
این کارشناس مدیریت منابع آب با تاکید بر اینکه در واقع اصل همگنی مبنای اصلی چیدمان اجزای دستگاه های اجرایی است، گفت: از منظر اقتصاد نهادی، رعایت اصل همگنی چیدمان است. . این امر کمک زیادی به کاهش هزینه های مبادله بین دستگاه های اجرایی می کند. این امر بهره وری را در امور اجرایی بسیار افزایش می دهد و انتظار می رود کارها نه تنها کارآمد بلکه بسیار کارآمد باشند. در نتیجه بهره وری سازمان افزایش می یابد.
مختاری با بیان اینکه چیدمان صحیح این وزارتخانه می تواند امکان رعایت اصل پاسخگویی دستگاه های اجرایی را فراهم کند، تاکید کرد: وجود دو یا چند دستگاه از جمله آب، کشاورزی و منابع طبیعی در این دستگاه، زمینه ساز پاسخگویی است. از دستگاه های اجرایی معاونت آب باید با یک وزارتخانه واحد و پاسخگو به نام وزارت آب، کشاورزی و منابع طبیعی جایگزین شود که مکمل بخش های همگن وزارت جهاد کشاورزی و سازمان های مرتبط باشد. به طوری که یک سازمان محیط زیست به عنوان یک سازمان مستقل از وزارت آب، کشاورزی و منابع طبیعی می تواند ادعای طراوت و پایداری بدنه های اکولوژیکی را داشته باشد.
وی ادامه داد: در عین حال تامین نیازهای اولیه زیست محیطی تالاب ها و دریاچه ها، تامین منابع آبی مناطق شهری و روستایی است.
وی با تاکید بر اینکه وزارت نیرو منابع انرژی مورد نیاز شهرها و روستاها را به دلایل زیست محیطی تامین می کند، گفت: در این میان سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور می تواند با شایستگی بیشتری طرح آمایش سرزمین و نظام فنی را اجرا کند. و قوه مجریه کشور را می توان به نحو شایسته تری اجرا کرد. سازمان حفاظت محیط زیست نیز نظارت دقیق تری خواهد داشت.
به گفته این کارشناس، در گذشته جدا شدن بخش آب از بخش کشاورزی منجر به ساخت بیش از حد سدها شد. توسعه شبکه های آبیاری و زهکشی در زمان تأسیس شرکت توسعه آبیاری یکی از وظایف وزارت کشاورزی در آن زمان از سال 1332 بود. ق. سپس بخشی از وظایف وزارت آب و برق شد. به عبارت دیگر اولین جرقههای تسلط بر ادبیات ساختاری مدیریت امور اجرایی بخش کشاورزی زمانی به وجود آمد که وزارت کشاورزی وقت توسعه شبکههای آبیاری و زهکشی را به عهده گرفت.
مختاری، عوامل اصلی توسعه این مدیریت آب را هیدرولوژیست ها و مهندسین عمران دانست که با تلفیق عنصر درآمد نفت و بوروکراسی دولتی با دانش تک بعدی هیدرولوژی و مهندسی عمران، معجون همزیستی قدرت و قدرت را ایجاد کردند. مهندسی عمران. بتنی که با ساخت 600 سد اضافی، منابع آبی را کنترل کرد که حقوق سنتی کشاورزی و حقوق رودخانه ها، دریاچه ها و تالاب ها را مختل کرد، گفت: برخی از این سدها با انتقال آب بین حوضه ها استانداردهای زیست محیطی کافی را نداشتند، زمینه را فراهم کردند. برای توسعه شهری کشور.
وی گفت: نمونه بارز آن توسعه بیش از حد کلان شهر تهران است. تمرکز هیدرولوژیست ها و مهندسان عمران بر ساخت بی رویه و تدریجی سد زمینه را برای بحران فزاینده منابع آب زیرزمینی فراهم کرد. وضعیت به گونه ای شده است که منابع آب سطحی و زیرزمینی در بالادست اکثر حوضه ها مورد بهره برداری قرار گرفته اند در حالی که آب در پایین دست به تدریج کاهش یافته است. این شیوه استفاده از منابع آبی همچنان ادامه دارد. منشأ اصلی تضادهای فزاینده کشور بر سر منابع آبی محصول سدسازی های غیرضروری و غیرضروری است.
این کارشناس با بیان اینکه یکنواختی وزارت آب، کشاورزی و منابع طبیعی از احداث سدهای اضافی جلوگیری می کند و سدهای ساخته شده نیازمند تصمیمات کارشناسی و برنامه ریزی مناسب برای پیش بینی و اجرا است و تاکید کرد: آنچه گفته شد مربوط می شود. ایجاد حکمرانی خوب از طرف دولت اگرچه حکمرانی خوب در بخشهای آب و انرژی ناشی از مشارکت دوجانبه دولت و جامعه محلی است. در این میان رعایت عنصر مشارکت کشاورزان در مدیریت منابع آب و ایجاد همکاری بین دولت و جامعه محلی یعنی سازمان های کشاورزی و حاملان آب، مانند قرون گذشته اصل است.
به گفته مختاری، لازم به یادآوری است که نه تنها فراوانی منابع در گستره جغرافیایی ایران زمینه را برای تخصیص بهینه منابع فراهم نکرده است، بلکه بی توجهی به هزینه های فرصت منابع محدودی از جمله منابع آب موجب شده است. مبنای تخصیص نابهینه دقت در اجرای امور اجرایی و چیدمان صحیح امور اجرایی، فرصت صرفه جویی در منابع و پایبندی به اصل پایداری محیط زیست را فراهم می کند.
انتهای پیام