ابزارهای حقوقی برای همسویی فعالیتهای ایران با قواعد معاهده منع اشاعه یا پروتکل الحاقی ، خوانا یا غیرقابل خواندن ، و بخش فنی ، یعنی درصد اورانیوم غنی شده در ایران ، میزان ذخایر ایران و سانتریفیوژهای مورد استفاده آن. ارائه گزارش فصلی به شورای حکام.
تا زمانی که این گزارش در دسترس نباشد ، هیچ مشکلی با ایران وجود نخواهد داشت ، اما وقتی آقای گروسی اعلام می کند که ایران به ما اجازه دسترسی به دوربین های موجود در وب سایت کرج را نمی دهد ، نشان می دهد که سیاسی است. زیرا خود او می داند که توافق در مورد آنچه بیان شده بود بوده است. در واقع ، دوربین های آسیب دیده باید در مکان های مشخص شده بین ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی تعمیر می شدند ، اما کارائو بخشی از آن نبود. وقتی متن توافقنامه به دوربین های ذکر شده اشاره می کند و از کرج نامی نمی برد ، چرا آقای گروسی باید چیزی غیر از دسترسی به کرج بگوید. از آنجا که اتفاقی در کارایا افتاده است و عملیات تروریستی ، به تعبیر من و تفسیر ایرانی ، آسیب دیده است ، او در حال تحقیق درباره این است که چه کسی و چگونه عملیات را انجام داده است و در واقع او جنبه امنیتی دارد.
بنابراین باید به دقت بررسی و به آژانس دسترسی داده شود. غیرممکن است که به دشمن اطلاع دهید که او چگونه کار کرده و چه کرده است. بنابراین ایران در حال بررسی این است که تا زمانی که تحقیقات درباره اینکه کدام کشور پشت این حادثه بوده و نحوه انجام آن به پایان نرسیده است ، نتواند وارد این کشور شود. با این حال ، مرکز کارایا خود مخفی نیست و توسط آژانس کنترل می شود ، و اکنون که موضوع دوربین ها مطرح شده است ، این دروغ آقای گروسی است زیرا بخشی از توافق نبود. جالب است که آقای گروسی درخواست خود را از آقای اسلامی در سفر خود به وین مطرح کرد و آقای اسلامی توضیح داد که جنبه امنیتی باید مورد توجه قرار گیرد و پس از اتمام تحقیقات ، ما می توانیم به آن برسیم. با این حال ، به نظر خوب می رسد که ایران از لحاظ تاریخی نشان داده است که تحقیقات هنوز ادامه دارد ، اما چگونه انتظار دارند که ما در زمان وقوع سه عملیات تروریستی اطلاعاتی را در اختیار آنها قرار دهیم؟ ایران امیدوار است با عامل این گونه عملیات تروریستی برخورد کند. همانطور که می گوییم ، آژانس نباید سیاسی باشد و مدیرکل آژانس نباید به طور رسمی دروغ بگوید ، چه برسد به اینکه دروغ بگوید.
از سوی دیگر ، باید به طرف ایرانی یادآوری شود که کار آژانس نظارتی این نیست که دریابد چه کسی مسئول خرابکاری است. بنابراین به نحوی می توانیم با آژانس برای جبران خرابکاری همکاری کرده و در مورد آنچه دیگر اتفاق نخواهد افتاد توافق کنیم. با این حال ، محکومیت یک تروریست وظیفه شورای امنیت سازمان ملل است. به عبارت دیگر ، ایران باید پرونده را در نهادهای سیاسی و امنیتی ادامه دهد و کار آژانس قانونی و فنی است و اساسنامه آژانس چنین چیزی را پیش بینی نمی کند. بنابراین ، حتی در صورت محکومیت شفاهی آژانس بین المللی انرژی اتمی ، شورای امنیت سازمان ملل و نهادی که می تواند این موضوع را پیگیری کند باید به طور قانونی این موضوع را پیگیری کرده و مورد ارزیابی قرار گیرد.
بهتر است ایران این موضوع را در سازمان ملل و شورای امنیت دنبال کند ، عاملان اصلی چنین عملیات تروریستی را شناسایی و سپس آنها را شناسایی کند. در واقع ، اگر آژانس در درجه اول درگیر چنین فعالیت های سیاسی باشد ، کار نخواهد کرد. دقیقاً به همان شکلی که ما از آژانس و مدیرکل آن می گیریم ، مواضع غلطی اتخاذ کرده و فضایی به اصطلاح ناخوشایند علیه ایران ایجاد می کند.
* تحلیلگر امور بین الملل
منتشر شده در روزنامه آرمانو در روز چهارشنبه ، 07 اکتبر