بم تنها آبادی در ایران است که قنات ها یا قنات هایش هنوز رویایی دارند! چرا؟ برای کسانی که به دنبال یادگیری گذشته درخشان ایران در زمینه طبیعت و کشاورزی هستند ، ایده خوبی است که از موزه بم دیدن کنند. این موزه چقدر ارزش دارد؟! موزه ای که به ایرانیان می آموزد که می توان بدون ایجاد سدهای گران قیمت و حفر چاه های تریاک زندگی کرد ، کشاورزی پایدار ایجاد کرد و این جامعه فاخر و باهوش در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
بم تنها شهری در ایران است که تابلوهایی در برخی از بزرگراه های عمومی نصب شده است و هشدار می دهد که ماشین های سنگین نباید از این معابر عبور کنند ، زیرا این امر می تواند برای گالری های کاریزا خطرناک باشد. قدر بم را بدانید و اجازه ندهید بهانه خوبی برای استفاده از گیاه روی و مشتقات آن ، گمانه ها و منابع ارزشمند آب شیرین بم برای مواجهه با تهدیدهای کمی و کیفی باشد.
ما نباید فریب عهد و پیمان مقامات و سرمایه گذاران محلی را بگیریم و اجازه دهیم با ایجاد صنعت سرب و روی و معادن سرنوشت سیاه زنجان و یزد در بام تکرار شود. بامو را نمی توان خرید ، و روح هموطنان ما را که به اشتباه در زلزله هجده سال پیش جان باختند ، هرگز بخشیده نخواهیم شد اگر این اطمینان شرافتمندانه را به آینده منتقل نکنیم.
در عین حال ، هیچ کس رویکردی برای توسعه و اشتغال ندارد. ما تقاضا داریم مکان این گیاه در منطقه آزاد بم باشد نه در منطقه 20000 هکتاری باغ شهر بم که در یونسکو ثبت شده است.