یکی از دلایل تأخیر در شروع دور جدید مذاکرات وجود یک دوره گذار در جمهوری اسلامی ایران است و به همین دلیل در مورد برخی تصمیمات بحث و گفتگو می شود. این ملاحظات شامل ایجاد کمیته اجرایی و نیاز به انتقال محتوای مذاکرات به دولت منتخب و همچنین در نظر گرفتن ایده های جدیدی است که ممکن است توسط مقامات منتخب دولت ارائه شود.
دلیل دیگر فرصت طلبی آمریکایی است که فرصتی را برای مطالبه مواضع اشتباه گذشته می بیند و اصرار دارد که ایران مذاکرات بعدی را با ایالات متحده در مورد موضوعاتی مانند موضوعات منطقه ای و موشکی یا بلافاصله پس از احیای شورای امنیت سازمان ملل آغاز کند.
تأخیر در شروع دور جدید مذاکرات و احیای مجدد شورای امنیت سازمان ملل متحد به هر دو طرف آسیب خواهد رساند. اول از همه ، مردم ایران تحریم ها را مستقیماً در زندگی و معیشت خود اعمال می کنند و با ادامه این وضعیت ، زندگی به طور فزاینده ای برای آنها سخت می شود. بنابراین دولت ایران باید همراه با تلاشهای مستمر برای لغو سریعتر تحریمها ، گامهایی برای کاهش خسارات ناشی از تحریمها یا به عبارت دیگر خنثی سازی اثرات آنها بردارد. تا مردم در زندگی سختی ها و غم های بیشتری را تجربه نکنند. تاکنون نه دولت فعلی که باید قدرت را در کمتر از یک ماه تحویل دهد و نه هیچ دولت دیگری طرحی روشن برای کاهش تأثیر تحریم ها بر زندگی مردم ارائه نکرده اند و مقامات فقط اظهارات کلی در این باره ارائه داده اند. . ایالات متحده و اروپا همچنین نگران هستند که توانایی های هسته ای ایران روزانه افزایش می یابد.
در همان زمان ، ایران در حال افزایش ذخایر اورانیوم خود ، آزمایش سانتریفیوژهای مدرن و متنوع تر و تلاش برای اقدامات مهمی مانند تولید صفحات سوخت سیلیکون است.
سرانجام ، هر دو طرف مذاکرات طولانی مدت را از دست می دهند و با توجه به شرایط ، به نفع تهران و دیگر طرف های بوریام است که هرچه سریعتر این توافق را احیا کنند.
در همین حال ، طرف مقابل سعی دارد اوضاع را به عنوان یک مانور تبلیغاتی در مورد برخی موضوعات به تصویر بکشد ، گویا ایران مقصر عدم احیای کامل برجام است و غرب مقصر نیست. یکی از این موارد واکنش گسترده غرب به تولید اورانیوم فلز در ایران است. مسئله این است که ایران در تولید صفحات سوخت سیلیکون قدرت علمی نشان می دهد ، اما این به معنای تولید فلز اورانیوم نیست. تولید صفحات سوخت سیلیکون به مقداری اورانیوم فلزی نیاز دارد ، اما این اورانیوم فلزی با استفاده از ترکیبات جدید بلافاصله ماهیت خود را تغییر می دهد. یعنی ایران اورانیوم فلزی تولید یا ذخیره نمی کند بلکه از اورانیوم فلزی در فرآیند تولید صفحه سوخت سیلیکون استفاده می کند.
غرب بسیار نگران است که یکی از مواردی که برای ساخت بمب هسته ای مورد نیاز است تولید فلز اورانیوم است و آنها وانمود می کنند که ایران در آن مسیر حرکت می کند. با این حال ، توجه به این نکته حائز اهمیت است که کل فرآیندی که ایران در تولید صفحه سوخت سیلیکون انجام می دهد ، تحت کنترل کامل آژانس بین المللی انرژی اتمی است و با توجه به اینکه یکی از وظایف اصلی آژانس هسته ای سازی است ،
هدف ایران از ساخت این صفحات سوخت تأمین نیازهای راکتور تحقیقاتی تهران است و ایران هدف صلح آمیز را دنبال می کند. اگر غرب نگران توسعه فعالیتهای هسته ای ایران است ، باید هر چه سریعتر به توافق هسته ای بازگردند تا تهران بتواند تعهدات خود را در قبال آژانس بین المللی انرژی هسته ای از سر بگیرد.
تمام فعالیت های ایران برگشت پذیر است و در صورت تمدید توافق برجام ، ایران اقدامات خود را تغییر می دهد تا تعهدات خود را کاهش دهد. از نظر علمی ، طرف مقابل باید توافق کند که علوم هسته ای در ایران کاملاً بومی سازی شده است و وقتی بومی سازی می شود ، نمی توان آن را کنار گذاشت ، این بدان معناست که صنعت هسته ای ایران یک واقعیت مسلم است.
دولت اوباما این موضوع را تأیید کرده و ابتکار عمل را برای دستیابی به توافق انجام داده است. در آن زمان ، ایالات متحده می خواست مهره های تأسیسات هسته ای ایران را از بین ببرد ، اما کاخ سفید فهمید که علوم هسته ای در ایران بومی سازی شده و باید با آنها برخورد شود ، بنابراین راه حلی پیشنهاد شد. از نظر فنی دسترسی ایران به سلاح های هسته ای را مسدود می کند. تأکید بر برگشت ناپذیری فعالیت های ایران نوعی فضا است که بر مذاکرات تأثیر می گذارد. ایالات متحده و اروپا خواهان بازگشت ایران به اجرای كامل برنامه اقدام مشترك و بدون اقدام برای انجام تعهدات خود هستند.
در سال 2018 ، پس از خروج ایالات متحده از شورای امنیت سازمان ملل ، ایران برای یک سال این مسیر را طی کرد و صبر استراتژیک داشت تا ببیند که کشورهای اروپایی تا چه حد جدی به تعهدات خود عمل می کنند ، اما وقتی هیچ پیشرفتی حاصل نشد و اقتصاد اقتصادی طبیعی بود برای تغییر جهت ایران. ایران اکنون اقداماتی را برای کاهش تعهدات خود انجام داده است که همه قابل بازگشت هستند و در صورت تمدید توافق ، تهران مطابقت کامل با تعهدات خود را از سر می گیرد.
واقعیت این است که در شرایط فعلی و برای احیای مجدد شورای امنیت سازمان ملل متحد ، ایالات متحده و ایران باید برخی از خواسته های خود را کنار بگذارند ، زیرا تقاضای صد در صد مطابقت برای هر دو طرف غیرممکن است. مورد نیاز و سپس قادر به توافق باشید. رمز موفقیت توافق بین ایران و ایالات متحده این بود که هر دو طرف توافق کردند برخی از خواسته های خود برای رسیدن به توافق را نادیده بگیرند و این بار با استفاده از همان تجربه می توان توافق نامه ای را در زمینه اجرای یک اقدام مشترک مشترک به دست آورد. طرح.
23302