بنابر مطالعات جدید گرمای جهانی باعث می شود بخش های بیشتری از سیاره زمین بر اثر آتش سوزی های جنگلی از بین برود و احتمالا سالانه ۱۲ هزار نفر به شمار افرادی که بر اثر استنشاق دود حاصل از این حریق ها جان خود را از دست می دهند افزوده شود.
به گزارش ترندونی یک مطالعه مدل سازی شده نشان داده است گرمایش جهانی به ویژه خطر مرگ ناشی از دود آتش سوزی در استرالیا آمریکای جنوبی اروپا و جنگل های شمالی آسیا را افزایش می دهد.
یک مطالعه جداگانه نیز نشان داد که بین سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۹ میلادی گرمای جهانی مساحت سوخته شده سیاره زمین را تقریبا ۱۶ درصد افزایش داده است اما سایر اقدامات انسانی از جمله پاک سازی جنگل ها و دشت ها برای جاده سازی یا کشاورزی کل مساحت سوخته شده را ۱۹ درصد کاهش داده است.
هر دو مطالعه که در ژورنال Nature Climate Change منتشر شده اند تأثیری را که افزودن گازهای گلخانه ای به اتمسفر بر آتش سوزی ها در مقایسه با سایر اقدامات انسانی مانند پاک سازی زمین می گذارد متمایز می کنند.
برهمین اساس تخمین زده می شود که در دهه ۲۰۱۰ حدود ۱۰۰ هزار نفر هر سال بر اثر تنفس دود آتش سوزی که حاوی ذرات ریز موسوم به PM۲.۵ است که می تواند به ریه ها و جریان خون نفوذ کند جان خود را از دست دادند.
به گزارش روزنامه «گاردین» در همین حال پروفسور «هیلاری بامبریک» مدیر مرکز ملی اپیدمیولوژی و سلامت جمعیت در دانشگاه ملی استرالیا گفت میلیون ها نفر در این کشور طی آتش سوزی های تابستانی سیاه در سال ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ در معرض سطوح خطرناک و طولانی آلودگی ناشی از دود قرار گرفته اند.
بامبریک که در این مطالعه شرکت نداشت گفت: این امر منجر به مرگ صدها نفر در آن زمان شد و احتمالا عواقب سلامتی طولانی مدتی برای بسیاری دیگر خواهد داشت.
تغییرات اقلیمی عامل اصلی افزایش آتش سوزی هاست؛ به طوریکه در حال حاضر احتمال وقوع موج های شدید گرما پنج برابر بیشتر از ۱۵۰ سال قبل است و انتظار می رود با ادامه گرم شدن زمین تکرار شود. افزایش دما موجب خشکی طبیعت و جنگل ها می شود تا محیطی ایده آل برای آتش سوزی های مهیب و مکرر ایجاد کند. این امر منجر به انتشار بیشتر گاز کربن دی اکسید می شود تغییرات آب و هوایی را تشدید و به نوبه خود به وقوع آتش سوزی های بیشتر کمک می کند.
به گفته کارشناسان هیچ راه حلی برای کاهش موارد وقوع آتش سوزی بدون کاهش شدید انتشار گازهای گلخانه ای وجود ندارد. البته فعالیت های انسان در جنگل ها و محیط های اطراف آنها را در برابر آتش سوزی حساس تر می کند و در افزایش میزان از بین رفتن پوشش درختان ناشی از آتش سوزی در مناطق استوایی نقش دارد.
بهبود تاب آوری جنگل ها با توقف جنگل زدایی و تخریب جنگل ها برای جلوگیری از وقوع آتش سوزی در آینده حیاتی تلقی می شود.
انتهای پیام