استخر نقدینگی (Liquidity Pool) چیست؟
فلسفه رمز ارز ایجاد جهانی غیرمتمرکز است؛ جهانی که در آن همه‌چیز به‌‌سمت تمرکززدایی و حذف قدرت مرکزی پیش می‌رود. یکی از دستاوردهای مهم این فلسفه، ایجاد امور مالی غیرمتمرکز یا همان دیفای (DeFi) است. قابلیت یادشده روش‌های غیرمتمرکز را برای مدیریت دارایی‌ها دراختیار کاربران قرار می‌دهد. این سرویس‌ها که صرافی‌های غیرمتمرکز در رأس آنها قرار گرفته‌اند، از فناوری‌های بنیادینی کمک می‌گیرند. استخر نقدینگی یکی از فناوری‌های پرکاربرد و جذابی است که به دادوستدهای غیرمتمرکز بسیار کمک می‌کند.
استخرهای نقدینگی اغلب از دو ارز دیجیتال یا همان جفت‌ارز تشکیل می‌شوند که به نسبت مساوی پنجاه‌پنجاه در استخر واریز شده‌اند. الگوریتم‌های قراردادهای هوشمند در تمام مدت فعالیت استخر مطمئن می‌شوند که با وجود کاهش یا افزایش عرضه و تقاضا، این نسبت حفظ می‌شود. تأمین‌کنندگان نقدینگی هم با ارائه میزانی مساوی از هر دو توکن، به حفظ نرخ ثابت عرضه جفت‌ارز استخر کمک می‌کنند. تأمین نقدینگی کافی به ثابت‌ماندن قیمت و جلوگیری از دست‌کاری ارزش دارایی‌ها کمک می‌کند.
استخرهای نقدینگی در صرافی‌های غیرمتمرکز درواقع جایگزین سفارش‌هایی هستند که در دفتر سفارش (Order Book) صرافی‌های متمرکز ثبت می‌شوند. سازوکار صرافی‌های متمرکزی مانند بایننس و کوین‌بیس مبتنی‌بر دفتر سفارش‌هایی است که تمام سفارش‌های خریدوفروش را ثبت می‌کند و هرگاه سفارش فروش با سفارش خرید مطابقت پیدا کند، مبادله دارایی را انجام می‌دهد. در این حالت، صرافی متمرکز تمام تراکنش‌ها را زیرنظر می‌گیرد و احراز هویت و مشخص‌شدن ماهیت کاربران نیز برای آنها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
مسئله احراز هویت کاربران مسئله صرافی‌های غیرمتمرکز نیست. در‌عین‌حال این صرافی‌ها به‌جای استفاده از دفتر سفارش، از بازارساز خودکاری (AMM) کمک می‌گیرند تا بدون نظارت شخص ثالث، دارایی موردنیاز معامله‌گران را ازطریق استخرهای نقدینگی تأمین کنند. تمام این روند بدون نیاز به نظارتِ نهادی مرکزی انجام می‌شود؛ از‌این‌رو، بدیهی است که صرافی‌های غیرمتمرکز با قدرت بیشتری در مسیر ایده و فلسفه اصلی بلاک چین درباره تمرکززدایی گام برمی‌دارند.
استخر نقدینگی اساس بسیاری از اپلیکیشن‌های دیفای ازجمله پروتکل‌های (Lending)، (Yield Farming)، سرویس‌های درون‌زنجیره‌ای بیمه و بازی‌های بلاک چینی است. حال این پرسش مطرح می‌شود که استخر نقدینگی چیست و چگونه می‌تواند به‌طور خودکار و بدون‌نیاز به نظارت مرکزی کار کند؟ برای یافتن پاسخ این پرسش تا انتهای این مقاله ما را همراهی کنید.
استخر نقدینگی مجموعه‌ای از ارزهای دیجیتال یا توکن‌هایی است که در قفل شده‌اند و برای آسان‌ترکردن روند تراکنش‌ها و معاملات در به‌کار گرفته می‌شوند. به‌بیان ساده، استخر نقدینگی را می‌توانید شبیه استخر دیجیتالی بزرگی تصور کنید که تمام افراد می‌توانند بدون نیاز به کسب اجازه یا مجوز، دارایی‌های دیجیتال خود را در آن واریز کنند و در‌عین‌حال، مبالغ مشخصی را از این منبع مالی وام بگیرند.
استخرهای نقدینگی ارزهای دیجیتال نقشی اساسی در اکوسیستم امور مالی غیرمتمرکز ایفا می‌کنند؛ به‌ویژه هنگامی که از صرافی‌های غیرمتمرکز صحبت می‌شود. استخر نقدینگی سازوکاری است که با آن کاربران می‌توانند دارایی‌های خود را در قراردادهای هوشمند صرافی‌های غیرمتمرکز جمع کنند تا نقدینگی لازم برای معامله‌گران فراهم شود. استخرهای نقدینگی را می‌توان هموارکننده سرعت و راحتی مبادلات در اکوسیستم دیفای دانست؛ دو ویژگی مهمی که این اکوسیستم به‌شدت به آنها احتیاج دارد.
پیش از اینکه استخرهای نقدینگی و بازارسازهای خودکار وارد بازی شوند، نقدینگی بازار ارزهای دیجیتال مسئله‌ای جدی برای صرافی‌ها و پلتفرم‌های معاملاتی غیرمتمرکز بود. در آن زمان، صرافی‌های غیرمتمرکز فناوری تازه‌واردی با رابط کاربری پیچیده محسوب می‌شدند که خریداران و فروشندگان اندکی را به خود جذب می‌کردند. در‌نتیجه، یافتن معامله‌گران متعدد و نقدینگی کافی برای انجام معاملات مکرر در این صرافی‌ها دشوار بود.
ورود استخر نقدینگی به این صحنه تحولی حیرت‌انگیز در تأمین نقدینگی و جذب معامله‌گران به صرافی‌های غیرمتمرکز ایجاد کرد. استخرهای نقدینگی منابع لازم برای معاملات را بدون نیاز به واسطه‌های شخص ثالث فراهم می‌کنند. هرچه نقدینگی دارایی‌ها در استخر بیشتر باشد، معامله‌گری در آن پلتفرم غیرمتمرکز هم آسان‌تر می‌شود.
استخر نقدینگی چگونه کار می‌کند؟
همان‌‌طور‌که اشاره کردیم، استخرهای نقدینگی برپایه قراردادهای هوشمند بنا شده‌اند؛ بنابراین، تمام کاربران استخرهای نقدینگی به‌جای افراد گوناگون، با قراردادهای هوشمند و الگوریتم‌های رمزنگاری‌شده سروکار دارند. پس اگر خریدار هستید، به فروشنده مشخصی نیازی ندارید؛ فقط کافی است استخر نقدینگی پلتفرمی که از آن استفاده می‌کنید، به‌اندازه کافی نقدینگی داشته باشد. اگر فروشنده هستید، الگوریتم‌های رمزنگاری‌شده کار فروش دارایی‌تان را انجام می‌دهند.
در این وضعیت، همه‌چیز از فعالیت کاربران تا قیمت‌گذاری دارایی‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند انجام می‌شوند. این قراردادهای هوشمند به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که با ارائه پاداش و سود کارمزد معاملات، تأمین‌کنندگان نقدینگی را تشویق کنند تا دارایی‌های خود را در استخر به‌اشتراک بگذارند.
کاربرانی که در تأمین سرمایه استخرهای نقدینگی شرکت می‌کنند، به‌ازای سهم مشارکت خود توکن‌های نقدینگی پاداش می‌گیرند. این توکن‌ها اغلب دارایی‌های ارزشمندی هستند که می‌توان از آنها در سایر پلتفرم‌های اکوسیستم دیفای نیز استفاده کرد. تا زمانی که دارایی کاربر در استخر قفل شده است، او می‌تواند از سود کارمزدی متناسب با سرمایه‌اش بهره‌مند شود؛ اما هنگامی که تأمین‌کننده نقدینگی بخواهد اصل دارایی‌اش را از استخر پس بگیرد، باید توکن‌های نقدینگی خود را بسوزاند.
استخرهای نقدینگی و کِشت سود
پروتکل‌های مختلف برای بهبود تجربه معاملاتی پلتفرم‌های خود تلاش می‌کنند انگیزه تأمین‌کنندگان نقدینگی را برای مشارکت بیشتر افزایش دهند. همان‌‌طور‌که اشاره کردیم، ارائه پاداش و مشوق مانند توکن‌های نقدینگی ارزشمند، می‌تواند تأمین‌کنندگان بیشتری را به استخر جذب کند. در این حالت، تأمین‌کنندگان نقدینگی را می‌توانیم استخراج‌کنندگان نقدینگی هم بدانیم.
استخراج نقدینگی به اضافه‌کردن دارایی‌های دیجیتال به استخرهای نقدینگی در پروتکل‌های دیفای گفته می‌شود که معمولاً پاداشی در قالب توکن‌های نقدینگی دارد. حال ارزش این توکن‌های نقدینگی چگونه تأمین می‌شود و این توکن‌ها چه کاربردهایی دارند؟
در اینجا، فرایندی با نام کِشت سود (Yield Farming) وارد چرخه می‌شود. کشت سود به کاربر کمک می‌کند سود و درآمد پسیو (Passive) یا غیرفعالش را افزایش دهد. در کشت سود، تأمین‌کنندگان نقدینگی توکن‌های نقدینگی خود را در پروتکل‌های بلاک چینی مختلف قفل و در ازای آن سود دریافت می‌کنند. بسیاری از بازارهای دیفای و پلتفرم‌ها و استخرهای مشوق به تأمین‌کنندگان این امکان را می‌دهند که با توکن‌های نقدینگی خود نیز ارزش خلق کنند.
در این صورت، تأمین‌کنندگان استخر نقدینگی با اندکی ریسک بیشتر، علاوه‌بر سود حاصل از سرمایه‌گذاری در استخر، از توکن‌های نقدینگی خود هم سود دریافت می‌کنند. تعدادی از پلتفرم‌ها مانند یرن فایننس (Yearn.Finance) به کاربران خود اجازه می‌دهند از انتخاب ریسک و بازده خودکار استفاده کنند تا از سرمایه‌گذاری دارایی‌های خود در پلتفرم‌های مختلف دیفای سود دلخواهشان را به‌دست آورند.
مزایای استخرهای نقدینگی
استخر نقدینگی در واقع یک بازارساز خودکار (AMM) است که با استفاده از یک قرارداد هوشمند و به صورت خودکار سفارش‌های خرید و فروش را بر اساس پارامتر‌های از پیش تعیین شده، به همدیگر مرتبط می‌کند. در اینجا لازم نیست که تریدر‌ها را مستقیما با تریدر‌های دیگر مرتبط کرد و تا زمانی که سرمایه‌گذاران دارایی‌های خود را وارد استخر کرده باشند، نقدینگی موجود خواهد بود.
بازارسازها در صرافی‌های متکی بر دفتر سفارش، لازم است که دائما سفارش‌های خرید و فروش خود را با توجه به نوسان قیمت تنظیم کنند. بازارسازها در اینجا باید حرفه‌ای باشند و زمان و تخصص لازم را برای مدیریت استراتژی‌های خود داشته باشند. اما در یک استخر نقدینگی نیازی به این کار‌ها نیست و لازم نیست که به جمع‌آوری اطلاعات از صرافی‌های مختلف در مورد قیمت یک دارایی پرداخته شود؛ تامین کنندگان نقدینگی تنها کافی است که دارایی‌های خود را وارد یک استخر نقدینگی کنند و بقیه کار‌ها را به قرارداد هوشمند بسپارند.
برای پیوستن به یک استخر نقدینگی نیازی به احراز هویت نیست و موانعی که برای فعالیت در یک صرافی متمرکز موجود است، در اینجا مطرح نیست. هر فردی می‌تواند در یک استخر نقدینگی موجود سرمایه‌گذاری کند و یا خودش یک جفت مبادلاتی جدید را در هر لحظه‌ای ایجاد کند. وقتی سرمایه‌گذاری می‌خواهد نقدینگی را برای یک استخر فراهم کند، ارزش معادل هر دو دارایی را باید واریز کند. فراهم کردن ۱۰۰ دلار نقدینگی برای استخر ETH/DAI به این معنی است که ۱۰۰ دلار ETH و ۱۰۰ دلار نیز DAI واریز شود که در مجموع ۲۰۰ دلار باید واریز شود.
در عوض، سرمایه‌گذار توکن‌های آن استخر نقدینگی را دریافت خواهد کرد و این توکن‌ها ارائه‌دهنده سهم او از استخر هستند، که این سرمایه‌گذار در هر زمانی می‌تواند آنها را برداشت کند. زمانی که فردی تریدی را انجام می‌دهد، کارمزد ترید از دارایی‌های او کسر می‌شود و به استخر نقدینگی اضافه می‌شود. به عنوان مثال، کارمزد ترید در Uniswap برابر با ۰.۳ درصد است. در این حالت، اگر مشارکت ۱۰۰ دلاری شما در استخر ETH/DAI، حدود ۰.۰۰۷ درصد از استخر باشد، شما ۰.۰۰۷ درصد از آن کارمزد را از آن خود خواهید کرد.
قرارداد هوشمند در صرافی‌های غیرمتمرکزی مانند Uniswap، طوری طراحی شده که هزینه گس را کاهش می‌دهد. محاسبات قیمتی کارآمد و توزیع کارمزد در داخل استخر به معنی اصطکاک کمتر بین تراکنش‌هاست. به عنوان مثال، بسیاری از قراردادهای هوشمند تنها قادرند که وجوه ترید شده را به همان کیف پول برگردانند؛ اما Uniswap این امکان را به تریدر‌ها می‌دهد که دارایی‌ها را مبادله کنند و آنها را به کیف پول دیگری ارسال کنند.
فرآیند تعیین قیمت در یک استخر نقدینگی
یک استخر نقدینگی به این صورت طراحی شده که ترید‌ها را اجرا می‌کند و قیمت را بر طبق فرمول یک محصول ثابت حفظ می‌کند و این تضمین می‌کند که ارزش هر ذخیره ثابت بماند؛ حتی اگر نسبت‌های دارایی‌ها تغییر کند. تراکنش‌های خرید، قیمت دارایی خریداری شده را به نسبت دارایی فروخته شده افزایش می‌دهند و تراکنش‌های فروش نیز قیمت دارایی فروخته شده را کاهش می‌دهند.
مثال پایین، محاسبات معامله فروش یک اتریوم را در قبال DAI برای استخر نقدینگی ETH/DAI در Uniswap نشان می‌دهد. تریدری که یک اتریوم را در این استخر به نرخ مبادله اولیه ۱۴۰ می‌فروشد (DAI/ETH)، میزان دریافتی او ۱۳۸.۲۰ خواهد بود. بعد از این ترید، استخر مورد نظر دارای نرخ مبادله ۱۳۷.۲۵ خواهد بود.