گفته می شود داوینچی برای مشهورترین اثر خود با نام «مونالیزا» بیش از ۱۰ سال زمان گذاشته است؛ منتقدان تلاش کردند به دلایل احتمالی این زمان طولانی پی ببرند که اولین مورد آشکار آن کمال گرایی نقاش عنوان می شود.
به گزارش ترندونی ایرنا به نقل از مجله هنری «فار اوت» نوشت: هر طرفدار هنر رنسانس یا باروک می داند که معروف ترین آثاری که در این دوره ها خلق شدند حاصل نقاشی های سریع و آسانی نبودند که فقط چند هفته زمان ببرد؛ برعکس این نقاشی ها توسط هنرمندانی که ما امروز آنها را «نقاشان کلاسیک» می دانیم سال ها طول کشیده تا تمام شوند.
نه تنها به این دلیل که آن آثار با آن ظرایف به دقت بسیار زیادی نیاز داشت بلکه اغلب بر روی بوم های بسیار بزرگ نقاشی می شدند و مهمترین چالش آنها خشک شدن رنگ و روغن روی بوم بود که زمان زیادی طول می کشید و در برخی موارد یک نقاش چند کار دیگر را به طور همزمان آغاز می کرد و پیش می برد.
گفته می شود که داوینچی مشهورترین نقاشی خود را در سال ۱۵۰۳ آغاز کرد و در سال ۱۵۱۷ به پایان رساند.
جای تعجب نیست که لئوناردو یک کمال گرا بود. کافی است که به نقاشی های او نگاه کنید تا متوجه شوید. در آن زمان این هنرمند به دلیل توجه به جزئیات شناخته شده بود و این در ظرافت های طراحی و رنگ آمیزی و طراحی تک تک تارهای موی مونولیزا قابل لمس است و مشهود است.
گفته می شود برای انجام این کار او همان بخش های بوم را چندین بار و در مدت زمان طولانی بازبینی و اصلاح کرد.
علاوه بر این در طول این زمان تکنیک های نقاشی جدید را کشف کرد. به عنوان مثال تکنیک محو کردن (اسفوماتو) و سایه و روشن(کیاروسکورو) برای ایجاد تضادهای چشمگیر نور و تاریکی بعد از کارهای داوینچی رایج شد. تسلط بر این تکنیک ها زمان بر بود زیرا لئوناردو باید قبل از اعمال مهارت های خود در محصول نهایی آنها را تمرین می کرد.
این درحالی است که سفارش های بسیاری توسط ثروتمندترین افراد به او می شد و خود را درگیر تعهدات مختلف می دانست که این امر جدول های زمانی پروژه های شخصی می توانست برای ماه ها متوقف کند.
همانطور که گفتیم تکمیل نقاشی ها یک فرآیند خطی نبود که در آن یک هنرمند از ابتدا تا انتها یک بوم را نقاشی کند. اگرچه سال ها قبل از به ثمر نشستن مونالیزا نقاشی دیواری شام آخر لئوناردو تکمیل شد ولی اغلب به بازدیدهای مکرر برای بازسازی و تعمیر نیاز داشت.
لئوناردو فقط یک نقاش نبود بلکه یک ریاضیدان مشتاق دانشمند و متفکر خلاق بود. در طول زندگی او به طور فزاینده ای به مطالعه آناتومی مهندسی و گیاه شناسی علاقه مند شده بود و همین علاقه مندی های متعدد از او زمان زیادی می گرفت.
او در سال ۱۵۱۹ درگذشت یعنی ۲ سال بعد از تکمیل نقاشی مونالیزا. مشاهدات دقیق نشان داد که چندین لایه از لعاب های روغنی نازک در زمان های مختلف بر روی بوم پخش شده اند از این رو ترک های مختلف رنگ در سراسر بوم و بسیاری از نقاشی های آن زمان مشاهده می شود. این ترک ها نشان می دهد که در فواصل زمانی متعددی این نقاشی تکمیل شده است.
انتهای پیام