می توانستم به تیم ملی کشورم کمک کنم اما انگار نیازی به کمک نیست/ برای جامعه دوومیدانی یک نفر نباید تصمیم بگیرد

رکورددار پرش با نیزه در گفت وگو با آنا:

رکورددار پرش با نیزه کشورمان گفت: خانواده بزرگ دوومیدانی باید مسائل و مشکلات را حل کند و نمی شود یک نفر برای همه چیز تصمیم بگیرد. 

محمد حسن ربانی در گفت وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا درباره شرایط رشته پرش با نیزه کشورمان و عملکرد ملی پوشان این رشته گفت: در ایران رشته پرش با نیزه نسبت به باقی رشته ها دیرتر مطرح شد. خوشبختانه در تمامی رده های سنی و در هر دو بخش آقایان و بانوان توانستیم رکورد بزنیم هم مدال کسب کردیم. باید بگویم که در حق پرش با نیزه همیشه کم لطفی شده است. در برخی ماده ها از زمان قدیم مدال داشتیم اکنون هم به همان روال سنتی آن ها را ادامه دادیم. کار رشته هایی از جمله پرتاب وزنه از ما بسیار راحت تر بوده است.

در مسیر درستی قرارنگرفته ایم 

وی ادامه داد: رشته پرش با نیزه وسیله محور است. در این مدت کمی که به این رشته توجه شد سالیان سال رکورد دست مردان ایران بود و من هم توانستم رکورددار شوم. بعد از توجهی که در زمان مدیریت کفاشیان و کریمی شد همه متوجه شدند پتانسل موفقیت در این رشته را داریم. اوج موفقیت این رشته هم مربوط به سال 2007  است که من توانستم به مدال طلای قهرمانی آسیا برسم. متأسفانه بعد از آن رشته پرش با نیزه دیگر فراموش شد و اکنون هم نادیده گرفته می شود و برنامه ای برای آن نداریم. مسیری که در آن قرار داریم درست نیست. برای دیده شدن در آسیا خیلی زحمت کشیدیم اما الان با نادیده گرفته شدن ها به فراموشی سپرده می شود که این اصلا خوب نیست.

نباید یک نفر برای همه چیز تصمیم بگیرد

این مربی پرش با نیزه درباره حواشی اخیر فدراسیون مبنی بر اختلاف فدراسیون با برخی از مربیان ورزشکاران و اهالی دوومیدانی کشور و درخواست برکناری احسان حدادی از سمت ریاست فدراسیون تصریح کرد: اطلاعات من هم در حد اخبار و شنیده ها است. از فدراسیون اطلاعی ندارم و نمی دانم چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است و کمیته اجرایی می خواهد چه تصمیمی بگیرد. به هر حالی نماینده مربیان در مجمع بودند و رای را داده اند. هرچند رای مربیان نبود و شخصی بوده است. حالا با راضی یا ناراضی بودن باقی مربیان تغییری رخ نمی دهد. مربیان خواسته هایی دارند که باید شنیده شود. فدراسیون باید با آنها جلسه بگذارد و بشنود که چه چیزهایی نیاز دارند. اگر نیاز حق داشتند انجام دهند و اگر نیازشان حق نباشد مربیان را قانع کنند. خانواده بزرگ دوومیدانی باید این مسائل را حل کند. نمی شود یک نفر برای همه چیز تصمیم بگیرد. 

اینکه چه کسانی و بر اساس چه معیار هایی در کمیته اجرایی تصمیم می گیرند جای بحث دارد

ربانی درباره خط خوردن نام برخی از ملی پوشان از اردوی تیم ملی گفت: فدراسیون کمیته فنی که ندارد و من هم در جریان استانداردهای کمیته اجرایی نیستم. اینکه چند نفر یا چه کسی در هیات اجرایی تصمیم گیرنده است و چه معیارهایی دارد که برخی دعوت و برخی دیگر خط می خورند جای بحث دارد. رکورد مهسا میرزاطبیبی خیلی خوب است واگر کمی به آن توجه کنند متوجه می شوند که شانس مدال ما است. این ملی پوشان مانند باقی رشته های ورزشی تنها توجه می خواهند تا بتوانند بر روی سکو بایستند. این موارد در بخش آقایان متفاوت است. انگار آقایان دیگر تمرین نمی کنند. دچار افت شدیدی در بخش آقایان شدیم. هرچه جلوتر می رویم اثرات را واضح تر می بینیم. 

فدراسیون علاقه به همکاری با من ندارد

وی درباره عدم حضور خود در کادر فنی تیم ملی تصریح کرد: هر رئیسی که روی کار می آید می خواهد با افرادی که نزدیک تر به خود است کار کند که این امری طبیعی است. نمی توان با اجبار این مسئله را حل کرد. به هر حال ما  پتانسیلی داریم هر وقت تیم ملی از ما کمکی بخواهد در خدمت آن هستنیم. کادر اجرایی فدراسیون علاقه به همکاری با ما ندارد که این موضوع قابل احترام است. عواقب تصمیمات برای خودشان است. کار خود را می کنم و راه و هدف خود را دارم. می توانستم به تیم ملی کشورم کمک کنم اما انگار تیم ملی نیاز به کمک ندارد. در هر حال نظر یک تصمیم گیرنده اینگونه است و علاقه من به همکاری و کمک تیم ملی کشورم چیزی را تغییر نمی دهد. 

رویداد ها و مسابقات ما کم است

ربانی در پایان با اشاره به مسئولین فدراسیون دوومیدانی کرد: همه دوومیدانی کار هستند و مقام دارند.برای دوومیدانی ایران آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم خدا کمکمان کند. آرزوی پیشرفت برای جامعه بزرگ دوومیدانی را دارم. طبیعتا اگر دوومیدانی درخشش و موفقیتی کسب کند ما هم افتخار خواهیم کرد. دوومیدانی را باید کلی دید. این رشته شامل 20 ماده است که هرکدام به یک فدراسیون جدا نیاز دارد. باید گسترده تر از الان شود و شرکت در رویدادهای داخلی و خارجی بیشتر شود چراکه پویایی این رشته وابسته به شرکت در مسابقات است. متأسفانه آن طور که باید و شاید شلوغی و ترافیکی در مسابقات نمی بینیم. اینگونه به افراد دوم و سوم رشته ها فرصت دیده شدن ندادیم و اجازه ندادیم مهارت های خود را به نمایش بگذارند.