مواد لازم برای تهیه مرغ ترش خوشمزه گیلانی

برای تهیه یک مرغ ترش خوشمزه گیلانی، نیاز به مرغ، سبزیجات معطر محلی نظیر چوچاق و خالواش، گردو، رب انار، پیاز، سیر، و چاشنی هایی مانند آب نارنج دارید. مرغ ترش گیلانی، یکی از شاهکارهای آشپزی شمال ایران است که با عطر و طعم بی نظیر خود، جایگاه ویژه ای در سفره های ایرانی پیدا کرده است. این خورشت که ریشه های عمیقی در فرهنگ غذایی استان گیلان دارد، نه تنها یک غذای ساده، بلکه نمادی از ذوق و هنر آشپزی مردم این دیار محسوب می شود. دستیابی به طعم اصیل و فراموش نشدنی مرغ ترش گیلانی، به میزان قابل توجهی وابسته به انتخاب دقیق و آماده سازی صحیح مواد اولیه است. هر جزء از این خورشت، از سبزیجات خاص و معطر گرفته تا نوع و کیفیت گردو و رب انار، نقش حیاتی در خلق عطر، رنگ و بافت نهایی ایفا می کند.

اهمیت انتخاب و کیفیت مواد اولیه در طعم مرغ ترش گیلانی

کیفیت و تازگی مواد اولیه در طبخ هر غذایی، از اهمیت بالایی برخوردار است، اما این اهمیت در مورد خورشت هایی با ریشه های سنتی و منطقه ای مانند مرغ ترش گیلانی دوچندان می شود. سبزیجات محلی، کیفیت گردو، و مرغ تازه، عوامل تعیین کننده ای هستند که به عطر، طعم، و رنگ این خورشت عمق و اصالت می بخشند. استفاده از مواد اولیه درجه یک، نه تنها تجربه آشپزی لذت بخش تری را فراهم می آورد، بلکه نتیجه نهایی را نیز به سطحی از کیفیت و اصالت می رساند که هر ذائقه ای را به وجد می آورد.

سبزیجات معطر، قلب تپنده مرغ ترش گیلانی هستند. چوچاق، خالواش و کوتکوته، هر یک با عطر و طعم منحصربه فرد خود، لایه های پیچیده ای از رایحه را به خورشت اضافه می کنند. تازگی این سبزیجات و نحوه آماده سازی آن ها (مانند خرد کردن ریز و سرخ کردن ملایم) مستقیماً بر عطر نهایی غذا تأثیر می گذارد. گردو نیز بافت و غلظت خاصی به خورشت می دهد و نقش مهمی در روغن انداختن آن ایفا می کند. یک گردوی تازه و باکیفیت، روغنی شفاف تر و طعمی عمیق تر به خورشت می بخشد. همچنین، رب انار که به عنوان چاشنی اصلی ترش کننده به کار می رود، باید از کیفیت بالایی برخوردار باشد تا علاوه بر ایجاد طعم ترش مطلوب، رنگی دلنشین و اشتهابرانگیز به خورشت بدهد. تفاوت های ظریف در طعم که از انتخاب مواد اولیه درست نشأت می گیرد، چیزی فراتر از صرفاً خوشمزه بودن است؛ این تفاوت ها، اصالت و تمایز را به ارمغان می آورند.

مواد لازم اصلی برای تهیه مرغ ترش گیلانی (روش اصیل و پایه ای)

برای پخت یک مرغ ترش گیلانی اصیل و خوشمزه برای چهار نفر، توجه به مقادیر و کیفیت مواد اولیه ضروری است. در ادامه، جدول کاملی از مواد لازم برای تهیه مرغ ترش خوشمزه گیلانی به همراه توضیحات تکمیلی برای هر بخش ارائه شده است:

ماده اولیه	مقدار (برای ۴ نفر)	نکات کلیدی
مرغ (تکه شده)	۱ عدد کامل (حدود ۱.۲ تا ۱.۵ کیلوگرم) یا ۴ تکه ران/سینه	ترجیحاً مرغ تازه، تکه های متوسط برای پخت یکنواخت
سبزیجات معطر محلی (چوچاق، خالواش، کوتکوته)	۲۰۰ تا ۳۰۰ گرم	تازگی و اصالت طعم؛ نسبت ها: چوچاق (بیشتر)، خالواش (متوسط)، کوتکوته (کمتر)
جایگزین های سبزیجات محلی (در صورت عدم دسترسی)	۴۰۰ گرم (ترکیب جعفری: ۱۸۰ گرم، گشنیز: ۱۲۰ گرم، نعناع: ۵۰ گرم، تره: ۵۰ گرم، اسفناج: ۵۰ گرم، شوید: ۵۰ گرم، برگ سیر: اختیاری)	مهم است که ترکیب سبزیجات معطر و برگ سیر به گونه ای باشد که عطر و طعم خاصی به خورشت بدهد.
گردو (مغز شده یا پودر شده)	۱۵۰ تا ۲۰۰ گرم	گردوی تازه و پرچرب برای روغن انداختن بهتر خورشت
رب انار	۲ تا ۳ قاشق غذاخوری (بسته به ذائقه و نوع رب)	رب انار ملس یا ترش خانگی، بدون افزودنی
پیاز	۱ عدد بزرگ	برای تفت دادن پایه خورشت و شیرینی ملایم
سیر	۳ تا ۴ حبه	برای عطر و طعم عمیق تر خورشت
چاشنی ها	آب نارنج یا آبغوره: ½ پیمانه، نمک، فلفل سیاه، زردچوبه: به مقدار لازم	آب نارنج تازه ارجحیت دارد؛ تنظیم طعم نهایی
روغن مایع	به مقدار لازم (برای سرخ کردن)	روغن پخت و پز معمولی

توضیح تکمیلی برای هر ماده: فواید، نکات انتخاب، روش آماده سازی اولیه

مرغ

انتخاب مرغ تازه و باکیفیت، اساس یک خورشت مرغ ترش لذیذ است. مرغ تازه، بافتی لطیف تر و طعمی غنی تر دارد. می توان از تکه های ران، سینه یا ترکیبی از هر دو استفاده کرد؛ اما ران مرغ به دلیل چربی بیشتر، خورشت را لذیذتر می کند. برای پخت یکنواخت و جا افتادن بهتر، تکه های مرغ نباید خیلی بزرگ باشند. پس از شستشوی کامل مرغ، بهتر است آن را کمی با نمک، فلفل و زردچوبه مزه دار کرده و سپس برای مدت کوتاهی تفت داد تا رنگ بگیرد و طعم خامی آن از بین برود.

سبزیجات معطر

سبزیجات معطر، روح و عطر دل انگیز مرغ ترش گیلانی را می سازند. چوچاق (با بوی خاص و کمی تند)، خالواش (با عطر ملایم و مطبوع) و کوتکوته (با طعمی خاص و تند) از مهم ترین سبزیجات محلی هستند که در شمال ایران برای این خورشت استفاده می شوند. این سبزیجات پس از شستشوی دقیق و خشک کردن کامل، باید به صورت ساطوری بسیار ریز خرد شوند. ریز خرد کردن سبزیجات باعث می شود عطر و طعم آن ها بهتر آزاد شود و در خورشت حل گردند. نکته مهم در سرخ کردن سبزی، حرارت ملایم و زمان کافی است تا سبزی بدون اینکه تلخ شود یا رنگ خود را از دست بدهد، عطر خود را آزاد کند. سبزی های خشک شده یا فریز شده نیز قابل استفاده هستند، اما تازگی آن ها به مراتب بر طعم نهایی تأثیرگذارتر است.

در مناطقی که دسترسی به سبزیجات محلی گیلان مقدور نیست، می توان از ترکیبی از سبزیجات در دسترس تر استفاده کرد. این ترکیب معمولاً شامل جعفری، گشنیز، نعناع، تره و مقدار کمی اسفناج و شوید است. افزودن مقداری برگ سیر تازه (در صورت موجود بودن) نیز می تواند به ایجاد طعمی نزدیک به نسخه اصیل کمک کند. نسبت این سبزیجات باید به گونه ای باشد که عطر نعناع غالب نشود و تعادلی در طعم ایجاد شود.

گردو

گردو نه تنها به خورشت غلظت می دهد، بلکه با آزاد کردن روغن خود، به آن لعاب و طعم بی نظیری می بخشد. تازگی گردو بسیار مهم است؛ گردوهای کهنه ممکن است طعم تلخی به خورشت بدهند. برای اینکه گردو بهتر روغن بیندازد، توصیه می شود آن را از چند ساعت قبل در آب خیس کرده، سپس پوست روی آن را جدا کرده و به صورت پودر یا کاملاً له شده (سابیده) در آورید. برخی آشپزان معتقدند سابیدن گردو با کمی آب یخ یا تکه های یخ، به روغن انداختن بیشتر آن کمک شایانی می کند. گردو را باید با حرارت ملایم تفت داد تا عطر آن آزاد شود، اما مراقب باشید نسوزد.

رب انار

رب انار چاشنی اصلی ترش کننده و رنگ دهنده این خورشت است. کیفیت رب انار مستقیماً بر رنگ و طعم نهایی مرغ ترش تأثیر می گذارد. رب انار خانگی و بدون افزودنی های غیرضروری، بهترین انتخاب است. بسته به ذائقه و نوع رب انار (ترش، ملس یا شیرین)، می توان مقدار آن را تنظیم کرد. برای مرغ ترش اصیل گیلانی، معمولاً از رب انار ملس یا کمی ترش استفاده می شود تا تعادلی بین شیرینی و ترشی ایجاد شود. تفت دادن رب انار برای چند دقیقه با حرارت ملایم، قبل از افزودن آب، به آزاد شدن عطر و رنگ آن کمک می کند.

پیاز و سیر

پیاز و سیر، پایه های اصلی عطر و طعم بسیاری از خورشت های ایرانی هستند. پیاز باید به صورت نگینی ریز خرد شده و تا حد طلایی شدن تفت داده شود. تفت دادن صحیح پیاز، شیرینی ملایمی به خورشت می دهد و بافت آن را نرم می کند. سیر نیز پس از له شدن یا ریز خرد شدن، باید در مراحل پایانی تفت دادن پیاز اضافه شود تا عطر آن آزاد شده و نسوزد. این دو ماده، عمق و پیچیدگی خاصی به طعم مرغ ترش می افزایند.

چاشنی ها

آب نارنج یا آبغوره، برای تنظیم نهایی ترشی خورشت به کار می روند. آب نارنج تازه، عطر و طعمی منحصر به فرد به خورشت می دهد و معمولاً در مرغ ترش گیلانی اصیل، ارجحیت دارد. نمک، فلفل سیاه و زردچوبه نیز برای مزه دار کردن مرغ و تنظیم طعم کلی خورشت ضروری هستند. زردچوبه علاوه بر رنگ، به خوش عطر شدن خورشت نیز کمک می کند. استفاده از فلفل سیاه تازه آسیاب شده، تندی ملایم و عطر مطبوعی به خورشت می بخشد.

مواد لازم برای انواع متداول مرغ ترش گیلانی

مرغ ترش گیلانی، با وجود اصالت و ریشه های ثابت خود، دارای تغییرات و افزودنی های متنوعی است که هر کدام طعم و بافتی متفاوت به آن می بخشند. این تغییرات، بسته به سلیقه و ذائقه خانواده ها و حتی مناطق مختلف گیلان، متفاوت است.

مرغ ترش گیلانی با لپه

برخی از دستورهای مرغ ترش گیلانی، شامل افزودن لپه (نخود دو نیم شده) است که به خورشت غلظت و قوام بیشتری می دهد. برای تهیه این نسخه، علاوه بر مواد اصلی، به ½ پیمانه لپه نیاز دارید. لپه باید از چند ساعت قبل خیسانده شود تا نفخ آن گرفته شده و زمان پخت آن کاهش یابد. پس از خیساندن، لپه را به صورت جداگانه نیم پز کنید و سپس در مراحل پایانی پخت، به خورشت اضافه کنید تا له نشود و بافت خود را حفظ کند. لپه به خورشت بافتی شبیه به خورش قیمه می دهد و آن را سیرکننده تر می کند.

مرغ ترش گیلانی با تخم مرغ

اضافه کردن تخم مرغ در مراحل پایانی پخت، یکی دیگر از تفاوت های رایج در طبخ مرغ ترش گیلانی است. این عمل، به خورشت غلظت و طعمی منحصر به فرد می دهد. معمولاً برای این کار، ۱ تا ۲ عدد تخم مرغ را در کاسه ای جداگانه هم می زنند و حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه قبل از اتمام پخت، به آرامی و با هم زدن مداوم به خورشت اضافه می کنند تا تخم مرغ ها به صورت رشته ای درآمده و بافت خورشت را غنی تر کنند. این روش، طعمی متفاوت و بافتی دلچسب تر به مرغ ترش می بخشد.

مرغ ترش گیلانی مجلسی (با گردو و رب انار بیشتر)

نسخه مجلسی مرغ ترش گیلانی، با تاکید بر غلظت و طعم غنی تر، معمولاً شامل مقادیر بیشتری از گردو و رب انار است. در این روش، می توان میزان گردو را تا ۲۵۰ گرم و رب انار را تا ۴ قاشق غذاخوری افزایش داد. هدف از این کار، ایجاد یک خورشت با بافت متراکم تر، رنگ تیره تر و طعمی قوی تر است که برای مهمانی ها و مناسبت های خاص مناسب تر باشد. نکته کلیدی در این روش، صبر و حرارت ملایم برای جا افتادن کامل خورشت و روغن انداختن گردو است.

مرغ ترش گیلانی بدون گردو/لپه (نسخه سریع تر)

برای کسانی که به دنبال یک نسخه سبک تر یا سریع تر از مرغ ترش هستند، می توان گردو یا لپه را حذف کرد. حذف این مواد، زمان آماده سازی را کاهش داده و خورشتی با بافت رقیق تر و طعم متفاوت ایجاد می کند. در این نسخه، تمرکز بیشتر بر طعم سبزیجات معطر و ترشی رب انار یا آب نارنج خواهد بود. این روش بیشتر شبیه به خورشت مرغ ترش تهرانی است، اما با حفظ سبزیجات محلی گیلانی، همچنان طعم شمالی خود را حفظ می کند.

فوت و فن های انتخاب و آماده سازی مواد اولیه برای طعم اصیل تر

رسیدن به طعم اصیل و عطر دل انگیز مرغ ترش گیلانی، فراتر از صرفاً مخلوط کردن مواد است. فوت و فن هایی در انتخاب و آماده سازی مواد اولیه وجود دارد که می تواند تفاوت چشمگیری در نتیجه نهایی ایجاد کند.

نکات خرید سبزیجات محلی تازه و نگهداری آن ها

تازگی سبزیجات معطر، مهمترین عامل در عطر خورشت است. هنگام خرید چوچاق، خالواش و کوتکوته، به رنگ سبز پررنگ، عدم وجود برگ های زرد یا پلاسیده و عطر قوی آن ها دقت کنید. سبزیجات تازه، عطر خود را به بهترین شکل در خورشت آزاد می کنند. برای نگهداری، پس از شستشو و خشک کردن کامل (بدون رطوبت)، می توانید آن ها را در کیسه های پارچه ای یا دستمال کاغذی پیچیده و در یخچال نگهداری کنید. برای نگهداری طولانی مدت، می توانید سبزیجات را خرد کرده و در فریزر نگهداری کنید، اما عطر سبزی تازه به مراتب بهتر است.

تکنیک های سرخ کردن سبزی برای حفظ رنگ و عطر و جلوگیری از تلخی

سرخ کردن سبزیجات یکی از مراحل حیاتی در تهیه مرغ ترش است. برای حفظ رنگ سبز و عطر سبزی، و همچنین جلوگیری از تلخی آن، باید از حرارت ملایم و زمان کافی استفاده کرد. سبزی را به آرامی تفت دهید تا آب آن کاملاً تبخیر شود و رنگ آن کمی تیره تر شود، اما سیاه نشود. استفاده از روغن کم و تفت دادن به صورت مرحله ای (اگر مقدار سبزی زیاد است)، کمک می کند تا سبزی یکنواخت سرخ شود. تلخ شدن سبزی معمولاً به دلیل سرخ شدن بیش از حد یا سوختن آن است.

روش های روغن انداختن بهتر گردو در خورشت

روغن انداختن گردو، نشانه ای از جا افتادن خورشت و کیفیت آن است. برای کمک به این فرآیند، می توانید گردو را از شب قبل در آب سرد خیس کنید و سپس پوست روی آن را جدا کنید. پس از آن، گردوها را به صورت پودر بسیار ریز یا خمیر درآورید. برخی آشپزان توصیه می کنند در هنگام سابیدن گردو، چند تکه یخ به آن اضافه کنید تا بر اثر تغییر دما، چربی گردو بهتر آزاد شود. پس از افزودن گردو به خورشت، حرارت را کاملاً ملایم نگه دارید و اجازه دهید خورشت به آرامی بجوشد. این فرآیند طولانی و با حرارت کم، باعث می شود روغن گردو به سطح خورشت بیاید.

نکات تنظیم ترشی خورشت با چاشنی های مختلف (آب نارنج، آبغوره، رب انار)

تنظیم ترشی خورشت، یک هنر است. در مرغ ترش گیلانی، آب نارنج و آبغوره نقش مهمی در این زمینه دارند. آب نارنج تازه، ترشی ملایم و عطری دلپذیر به خورشت می دهد. آبغوره ترشی تندتری دارد. رب انار نیز بسته به نوع آن (ترش، ملس یا شیرین) می تواند بر ترشی خورشت تأثیر بگذارد. بهتر است چاشنی های ترش را در اواخر پخت و به صورت تدریجی اضافه کنید و مدام بچشید تا به طعم دلخواه برسید. اگر خورشت بیش از حد ترش شد، می توانید با افزودن کمی شکر یا رب گوجه فرنگی (برای رب انارهای ترش) تعادل را برقرار کنید. افزودن یک قاشق چای خوری آرد برنج نیز می تواند به قوام و لعاب خورشت کمک کند.

اهمیت کیفیت و تازگی رب انار در طعم نهایی

کیفیت رب انار، نقش حیاتی در طعم نهایی مرغ ترش ایفا می کند. رب انار باکیفیت، رنگی تیره و براق دارد و طعم آن نه خیلی ترش و نه خیلی شیرین است (در نوع ملس). رب های انار صنعتی ممکن است دارای افزودنی هایی باشند که طعم خورشت را تغییر دهند. رب انار خانگی، بهترین انتخاب برای دستیابی به طعم اصیل است. هنگام خرید رب انار، به تاریخ تولید و انقضا و همچنین رنگ و بوی آن دقت کنید. یک رب انار خوب، علاوه بر ایجاد ترشی دلپذیر، به خورشت رنگی عمیق و اشتهاآور می بخشد.

دستیابی به طعم اصیل و فراموش نشدنی مرغ ترش گیلانی، به میزان قابل توجهی وابسته به انتخاب دقیق و آماده سازی صحیح مواد اولیه است. هر جزء از این خورشت، از سبزیجات خاص و معطر گرفته تا نوع و کیفیت گردو و رب انار، نقش حیاتی در خلق عطر، رنگ و بافت نهایی ایفا می کند.

تفاوت مواد لازم مرغ ترش گیلانی با مرغ ترش مازندرانی و تهرانی

اگرچه نام مرغ ترش در مناطق مختلف ایران به گوش می رسد، اما هر منطقه با توجه به مواد اولیه محلی و ذائقه خاص خود، نسخه ای منحصر به فرد از این خورشت را ارائه می دهد. تفاوت در مواد لازم اصلی، منجر به تفاوت های چشمگیر در طعم و بافت نهایی می شود.

ویژگی	مرغ ترش گیلانی	مرغ ترش مازندرانی	مرغ ترش تهرانی
سبزیجات معطر	چوچاق، خالواش، کوتکوته (اولویت). جایگزین: جعفری، گشنیز، نعناع، تره، اسفناج، شوید، برگ سیر.	جعفری، گشنیز، نعناع، اسفناج (معمولاً بدون سبزیجات خاص محلی مازندران).	جعفری، گشنیز، نعناع (با نسبت های متفاوت و گاهی ریحان).
نوع ترشی	رب انار (ملس یا ترش)، آب نارنج یا آبغوره.	رب انار (اغلب ترش یا ملس) نقش غالب را دارد.	رب انار (اغلب ملس یا شیرین) و گاهی لیمو عمانی.
افزودنی های اصلی	گردو (همیشه)، گاهی لپه، و در نهایت تخم مرغ.	گردو (اغلب با مقدار زیاد)، آلوچه خشک.	اغلب لپه و لیمو عمانی. گردو کمتر یا حذف شده.
بافت و طعم نهایی	متعادل، با طعم پیچیده سبزیجات محلی، کمی غلیظ و ممکن است دارای بافت تخم مرغ باشد.	پرگردو، غلیظ تر، با طعم گردو و ترشی غالب.	بافتی رقیق تر یا با لپه غلیظ شده، طعم رب گوجه و زعفران و لیمو عمانی.

مقایسه مواد اولیه اصلی

در حالی که مرغ ترش گیلانی به دلیل استفاده از سبزیجات محلی و منحصر به فرد نظیر چوچاق و خالواش شناخته می شود که عطر و طعمی پیچیده و بومی به آن می بخشند، در مرغ ترش مازندرانی تمرکز بر استفاده بیشتر از گردو است که خورشت را غلیظ تر و پرملات تر می کند و گاهی آلوچه خشک نیز به آن اضافه می شود. مرغ ترش تهرانی نیز اغلب فاقد سبزیجات محلی شمال است و بیشتر از جعفری، گشنیز و نعناع استفاده می کند؛ همچنین در بسیاری از دستورهای تهرانی، افزودن لپه و لیمو عمانی رایج است که در نسخه های گیلانی و مازندرانی کمتر دیده می شود. تهرانی ها معمولاً برای ترشی از رب انار یا لیمو عمانی استفاده می کنند، در حالی که گیلانی ها به آب نارنج یا آبغوره نیز اهمیت می دهند.

توضیح مختصر در مورد تفاوت در طعم و بافت نهایی

نتیجه این تفاوت ها در مواد اولیه، خلق تجربه های غذایی متفاوتی است. مرغ ترش گیلانی به دلیل ترکیب خاص سبزیجات و تعادل بین گردو و رب انار (یا آب نارنج)، دارای طعمی متعادل، عطری دل نشین و بافتی نیمه غلیظ است که ممکن است با افزودن تخم مرغ در انتها، لطافت خاصی پیدا کند. مرغ ترش مازندرانی، به واسطه حجم بالای گردو، غلظت و چربی بیشتری دارد و طعم گردو در آن غالب تر است. این خورشت اغلب تیره تر و با قوام تر است. در مقابل، مرغ ترش تهرانی با طعم متفاوت سبزیجات (بدون چوچاق و خالواش)، حضور لپه و لیمو عمانی، طعمی متمایز و بافتی اغلب رقیق تر (یا با قوام ناشی از لپه) دارد که ممکن است به رب گوجه فرنگی نیز متمایل باشد. این تفاوت ها، نشان دهنده غنای آشپزی ایرانی و قابلیت تطبیق غذاها با مواد اولیه و ذائقه های محلی است.

راز یک مرغ ترش گیلانی اصیل، در تلفیق هنرمندانه سبزیجات محلی خاص، گردوی تازه و باکیفیت و رب انار مرغوب نهفته است؛ این سه عنصر کلیدی، به خورشت عطر، طعم و بافتی بی بدیل می بخشند.

نتیجه گیری

تهیه یک خورشت مرغ ترش گیلانی خوشمزه و اصیل، فراتر از یک دستور پخت ساده است؛ این فرآیند نیازمند درک عمیق از نقش هر یک از مواد لازم برای تهیه مرغ ترش خوشمزه گیلانی و نکات دقیق در انتخاب و آماده سازی آن هاست. از عطر دل انگیز چوچاق و خالواش گرفته تا چربی و طعم غنی گردو و ترشی متعادل رب انار یا آب نارنج، هر جزء به تنهایی و در کنار هم، به خلق این شاهکار آشپزی کمک می کنند.

با مطالعه این راهنمای جامع، شما اکنون به دانش کاملی در مورد اهمیت کیفیت و تازگی مواد اولیه، روش های صحیح آماده سازی و حتی تفاوت های جزئی در نسخه های مختلف مرغ ترش دست یافته اید. به یاد داشته باشید که تجربه و صبر در آشپزی، به اندازه مواد اولیه مهم است. با داشتن لیست دقیق مواد لازم و رعایت تمامی نکات ارائه شده، هر کسی می تواند یک مرغ ترش خوشمزه گیلانی بپزد که نه تنها اشتهای هر کسی را برانگیزد، بلکه خاطره ای دلپذیر از طعم اصیل شمال را در ذهن ها ثبت کند. آشپزی، هنری است که با عشق و دقت به مواد اولیه، بهترین نتایج را به ارمغان می آورد.