اقتدار در تبعید – ترندونی

زندگی در غربت جزء لاینفک زندگی رهبران سیاسی و معنوی است و این قانون نانوشته تأثیر محسوسی بر زندگی پیشکسوتان انقلاب اسلامی گذاشته است.

همانطور که روزنامه ترندونی می نویسد همشهری وی در این مقدمه نوشته است: «امام خمینی (ره) از اوایل دهه ۱۳۴۰ فراز و نشیب آن تبعید را تجربه کرد که بر ضد رژیم پهلوی قیام کرد و به عنوان رهبر یک جریان سیاسی ضد رژیم وارد میدان جنگ شد. نقاط جهان های مختلف بخشی از آن هستند. امام خمینی (ره) ابتدا به ترکیه تبعید شد و بعدها رژیم پهلوی نقشه شوم خود را برای تبعید ایشان به عراق اجرا کرد. محمدرضا شاه پهلوی از ترس نفوذ و محبوبیت رهبر اپوزیسیون امپریالیستی در حال ظهور، بعداً با کمک حزب بعث عراق به پاریس مهاجرت کرد. غافل از اینکه دستورات امام برای توده ها مهمتر از اقامتگاه ایشان است و شاه هرگز نمی تواند دل مردم را از راهنمای معنوی آنها دور کند. در مقام امامت پس از 14 سال و ماه به وطن بازگشت و با همدلی مردم به ظلم و ستم حکومت ایران ختم شد.

بوقلمون
اولین تبعید

امام خمینی (ره) از نخستین روزهای مبارزه با رژیم پهلوی همواره تحت نظارت ساواک بوده و عوامل رژیم شاهنشاهی به بهانه های مختلف محل سکونت ایشان در کومه را زیر نظر داشتند. ایجاد فضای امنیتی در نزدیکی مقر امام در کومه یکی از مأموریت های مکرر ساواک بود، اما در سال 1343. 4 نوامبر سحرگاه ساواک و نیروهای امنیتی شدیدتر از همیشه به بیت امام در کومه حمله کردند و کماندوهای مسلح از تهران اعزام شدند. خانه محاصره شده بود این یک سال پس از اولین حمله نیروهای امنیتی به منزل امام در کومه اتفاق افتاد و عجیب است که یک بار دیگر ماموران رژیم شطرنج در شب و در حین مراسم به منزل امام حمله کردند.

1343 در شب سیزدهم آبان، خمینی (ره) دستگیر و به همراه نیروهای امنیتی مستقیماً به فرودگاه مهرآباد تهران منتقل شد و از آنجا با هواپیمای نظامی از پیش تعیین شده به آنکارا اعزام شد. عصر همان روز ساواک گزارشی از تبعید امام را با ادعای اعمال علیه امنیت کشور در روزنامه ها منتشر کرد و نامه هایی به سازمان های بین المللی و نهادهای تقلید ارسال شد. این اولین واکنش جدی انسانی به درگیری‌های امنیتی بین عوامل رژیم پهلوی و امام خمینی بود.

در روز تبعید امام به ترکیه، مأموران ساواک آیت الله مصطفی خمینی را نیز دستگیر کردند که یک ماه بعد به همراه پدرش به ترکیه تبعید شد. دوران تبعید امام به ترکیه بسیار سخت و طاقت فرسا بود و حتی پوشیدن لباس روحانیت در آن کشور ممنوع بود. اقامتگاه اصلی امام در ترکیه هتل پالاس بلوار آنکارا بود، اما یک روز بعد او را به ساختمانی در خیابان آتاتورک منتقل کردند تا محل اختفای خود را پنهان کنند. به منظور انزوای امام (ره) و جداسازی آن از نیروهای انقلابی داخل کشور، در سال 1343 ش. 13 نوامبر رژیم شطرنج محل تبعید را به شهر بورسا در 460 کیلومتری غرب آنکارا تغییر داد. در این مدت امام خمینی از هرگونه اقدام سیاسی محروم و مستقیماً تحت نظارت عوامل اعزامی ایران و نیروهای امنیتی دولت ترکیه قرار داشت.

مدت اقامت امام در ترکیه 110 ماه بود. در این دوره رژیم شاه بقایای مقاومت در ایران را به شدت سرکوب کرد و در غیاب امام خمینی اصلاحات سریع آمریکایی را انجام داد. البته رژیم پهلوی به دلیل فشارهای انسانی و علما بارها نمایندگانی را برای تامین سلامت امام در تبعید به ترکیه اعزام کرده است. در این مدت امام خمینی (ره) در نامه های متعددی به بستگان و علمای حوزه علمیه در قالب رمز و دعا و نیایش عزم خود را برای مبارزه با رژیم پهلوی نشان داده و خواستار ارسال کتب دعا و کتب فقهی شده است. سکونت اجباری در ترکیه فرصت مغتنمی برای امام برای تألیف جلد اول تحریر الوسیله بود. در این کتاب که فتواهای فقهی امام خمینی (ره) را ارائه می کند، برای اولین بار احکام جهاد و دفاع و امر به معروف و نهی از منکر و موضوعیت آن به عنوان تکالیف شرعی مطرح شد.

نجف
به مبارزه ادامه بده

در روزهایی که امام (ره) در ترکیه بودند، فشار جامعه مذهبی ایران برای آزادی ایشان هر روز بیشتر شد و شاه تصمیم گرفت امام (ره) را به نجف تبعید کند. 1965 4 اکتبر امام خمینی (ره) و فرزندش آیت الله حاج آقا مصطفی از ترکیه به تبعید دوم به عراق تبعید شدند. با ورود به بغداد، برای زیارت مرقد امام به معابد کاسمینه، سامره و کربلا رفت و یک هفته بعد عازم اقامتگاه اصلی خود در نجف شد. استقبال پرشور دانشجویان و مردم عراق در وی این واقعیت را منعکس می کرد که برخلاف رژیم شاه، سال 1963م. 6 ژوئن پیام نهضت به شیعیان عراق و نجف منتقل شد. گفتگوی کوتاه امام با فرستاده عبدالسلام عارف رئیس جمهور وقت عراق و رد پیشنهاد امام برای مصاحبه با صدا و سیما از همان ابتدا ثابت کرد که ایشان شخصیتی سازگار با اصل ضد شطرنج نیستند. رژیم با رژیم های بغداد و تهران. این سیاست سیاسی در مدت اقامتش در عراق تغییری نکرد و او به یکی از معدود رهبران سیاسی جهان تبدیل شد که در تب و تاب مشکلات و فشارها از تن دادن به دعواهای معمول سیاسی و سازش بر سر آرمان های خود سرباز زد.

امام خمینی (ره) از بدو ورود به نجف، با ارسال نامه‌ها و پیک‌هایی به ایران، ارتباط خود را با نیروهای انقلاب حفظ کرده و در هر مناسبتی از آنان به استقامت در پیگیری اهداف قیام 15 خرداد دعوت می‌کردند. در همان روزها سفیر ایران در عراق در بیانیه ای خطاب به سران رژیم شاه نوشت: آیت الله خمینی در عراق ساکت نبود و به شدت با رژیم مخالف است. در این خصوص دستور تشریح تکلیف صادر کنید. شاه در پاسخ به این گزارش با عصبانیت نوشت: «من بارها گفته ام که این صدا را خفه کنم.

نوفل لوشاتو
مشهورترین انقلابیون

امام خمینی (ره) از قبل می دانستند که در غربت صحبت از جنگ و قیام بی نتیجه است. به همین دلیل به تدریج به اصلاح و تغییر شرایط و تربیت نسلی آگاه به پیام و آرمان های انقلاب پرداخت. 1344 امام خمینی (ره) در آبان ماه در مسجد شیخ انصاری نجف، سلسله دروس خارج فقه را با تمام تناقضات و عوامل خرابکارانه رژیم شاه آغاز کرد. از سوی دیگر، بسیاری از هواداران او به نجف رسیده بودند که منجر به تأسیس کانونی برای انقلابیون معتقد به راه امام در نفافه شد که مسئولیت ابلاغ پیام‌های ستاد امام به مردم ایران را بر عهده داشت.

همان جنبش‌های انقلابی که تأثیر عمیق‌تری بر توده‌های مردم گذاشت، در نهایت رژیم پهلوی را به تغییر مکان تبعید امام سوق داد. 1978 1 اکتبر مقامات حزب بعث عراق منزل امام را در نفافه محاصره کردند و این پیام خشم شدید مسلمانان ایران، عراق و سایر کشورها را برانگیخت. رئیس سازمان امنیت عراق در دیدار با امام خمینی (ره) ادامه حضور ایشان در عراق را مشروط به دست کشیدن از جنگ و عدم مداخله در سیاست دانست و امام خمینی (ره) قاطعانه فرمودند که من به دلیل مسئولیت درگیر هستم. او امت مسلمان را احساس کرد. سکوت نکنید و سازش نکنید. همین فشار در 3 آنلاین امام را رهبری کرد. نافا را در نزدیکی مرز کویت ترک کرد، اما دولت کویت با مشورت رژیم شاه از ورود او به کشور جلوگیری کرد. در گذشته صحبت از هجرت امام به لبنان یا سوریه بود، اما پس از مشورت با حاج سید احمد خمینی تصمیم به هجرت به پاریس گرفت.

او در 5 اکتبر وارد پاریس شد و دو روز بعد در یک خانه ایرانی در نوفلوشات ساکن شد. در همان روزهای اول سفر امام به نوول لوساتو، مقامات الیزه نظر رئیس جمهور فرانسه را مبنی بر پرهیز از هرگونه فعالیت سیاسی به ایشان اطلاع دادند. امام در پاسخ به این هشدارها چنین استدلال می‌کردند که چنین محدودیت‌هایی در تضاد با ادعای دموکراسی است و اگر مجبور باشد از فرودگاهی به فرودگاه دیگر و از کشوری به کشور دیگر سفر کند، از اهداف سیاسی و معنوی خود دست بر نمی‌دارد.

تهران
بازگشت عالی

زمانی که امام در شهر نوفلوشات بودند، راهپیمایی علیه رژیم گسترش یافت و در روز تاسوعا و عاشورا در تهران و شهرهای دیگر راهپیمایی میلیونی در نتیجه رفراندوم غیررسمی علیه سلطنت شاه برگزار شد. گزارشات امام خمینی (ره) مبنی بر ادامه جنگ، نقشه های رژیم شاه برای خاموش کردن آتش اعتراضات مردمی را خنثی کرد. امام خمینی (ره) 1336 نوفل لوشاتو در ژانویه 1957 شورای انقلاب را تأسیس کرد. تصمیم او برای بازگشت به کشور در اوایل فوریه اعلام شد. امام خمینی (ره) سرانجام در سال 1358 به کشور آمدند. 3 فوریه صبح بعد از 14 سال و چند ماه ترک خانه. در روز تبریک امام، عده زیادی برای شنیدن سخنان تاریخی امام فرودگاه را به مقصد بهشت ​​زهرا (س) ترک کردند. «در این سخنرانی بود که خمینی اعلام کرد که حکومتی تحت حمایت دولت تعیین می‌شود و این سخنرانی نشانه زوال آشکار رژیم شاهنشاهی ایران بود.

انتهای پیام/

دکمه بازگشت به بالا