این روزنامه قدیمی ترین روزنامه اسرائیل است و طبق دایره المعارف .dia Britannica، معتبرترین روزنامه از همه است و بیشتر خوانندگان آن تحصیل کرده هستند. این عبارت از چند جهت حائز اهمیت است.
درست یک روز قبل از انتشار مقاله ای در روزنامه هاآرتص، همه 4300 پمپ بنزین در ایران به طور همزمان مختل شدند و سوخت رسانی به ایستگاه ها قطع شد. علت این حادثه که مردم ایران را با مشکلات فراوانی مواجه کرد، مدتی در ابهام بود تا اینکه خبرگزاری آنلاین ترندونی که معمولا زودتر از دیگران اطلاع دارد، از احتمال حمله سایبری صحبت کند. در نهایت، یکی از دبیران شورای عالی فضای مجازی ایران در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که حمله سایبری به پمپ بنزین‌ها ممکن است توسط کشورهای خارجی صورت گرفته باشد، اما جزئیات برای انتشار زود است. خبرگزاری آنلاین ترندونی باز هم اولین خبرگزاریی بود که اخیراً مقاله ای در روزنامه هاآرتص منتشر کرد.
تاریخچه حملات سایبری اسرائیل علیه ایران
اسرائیل قبلاً در چندین حمله سایبری علیه ایران دست داشته است.
نیروگاه اتمی بوشهر: احتمالا اولین مورد حمله سایبری اسرائیل به ایران، مشکل استاکس نت و نیروگاه اتمی بوشهر است. Stuxent یک برنامه مخرب بود که توسط دولت های ایالات متحده و اسرائیل توسعه یافته بود به تاسیسات هسته ای ایران به ویژه نیروگاه بوشهر حمله کردند. یاهو نیوز بعداً اعلام کرد که هدف از به اصطلاح «بازی‌های المپیک» نابودی برنامه هسته‌ای ایران نیست، بلکه ضربه زدن به آن برای به دست آوردن زمان و انجام تلاش‌های دیپلماتیک بوده است. ادوارد اسنودن، کارمند سابق سیا، که بسیاری از اسناد مربوط به فعالیت های اطلاعاتی ایالات متحده را فاش کرد، در مصاحبه با اشپیگل گفت که این بدافزار با همکاری آژانس امنیت ملی ایالات متحده و اسرائیل ساخته شده است.
– زیرساخت مخابرات: 1397 حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیئت مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت در توییتر با انتشار پستی “حمله های پراکنده” به برخی زیرساخت های ارتباطی، اسرائیل را منشأ این حملات دانست. به گفته غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور، این حملات سایبری با استفاده از ویروس «نسل جدید» استاکسنت در «چند قسمت» انجام شده است.
– تاسیسات نظامی پارچین: 1378 25 آگوست انفجاری در تاسیسات نظامی پارچینو رخ داد. روز بعد، زوئی یازکلی، تحلیلگر سیاسی شبکه 13 تلویزیون اسرائیل، گفت که انفجار شب گذشته در پارچین تهران به نظر “نتیجه یک حمله سایبری” است.
– تاسیسات هسته ای نطنز: 12 فروردین ماه سال جاری. حادثه ای در تاسیسات هسته ای نطنز رخ داد. کانال دولتی اسرائیل کان روز یکشنبه (12 آوریل) گزارش داد که “حادثه” در تاسیسات هسته ای نطنز نتیجه کار اسرائیل و نتیجه “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.
– امکانات بندر شهید رجایی: 10 اردیبهشت ماه سال جاری. حمله به تاسیسات آبی و جاده ای بندر شهید رجایی در گذشته انجام شده است. واشنگتن پست روز دوشنبه 29 اردیبهشت به نقل از یک مقام دولت آمریکا که نامش فاش نشده و مقامات “دولت خارجی” که نامشان فاش نشده گزارش داده است که حمله سایبری اخیر به آبها و جاده های بندر شهید رجایی در استان هرمزگان ممکن است توسط اسرائیل انجام شده باشد.
البته حملات قبلی اسرائیل به کشورمان احتمالاً محدود به این موارد نبوده است.
شباهت این دو اتفاق و یک چیز عجیب
18 جولای امسال سیستم‌های رایانه‌ای شرکت راه‌آهن دچار نقص جهانی شد که باعث تأخیر یا حتی لغو صدها قطار، حتی ورود و خروج، سوپرمارکت‌های بلیت، خدمات الکترونیکی بار و مسافر و وب‌سایت شرکت راه‌آهن شد. دردسر. خبرگزاری آنلاین ترندونی در همان روز با انتشار عکسی از تابلویی از حرکت قطارهای راه آهن ایران خبر از اختلال جهانی در سیستم ریلی شرکت راه آهن داد که هرج و مرج بی سابقه ای را در ایستگاه های قطار سراسر کشور به وجود آورد. روی تابلوی اطلاعات تابلوی قطار پیام “قطارها به دلیل حملات سایبری تاخیر دارند” ظاهر شد. این پیام شامل یک شماره تلفن نیز بود.
اما عجیب ترین حمله سایبری هفته گذشته این بود که همین عدد در پیامی روی صفحه نمایش ها و در جریان حمله سایبری اخیر به پمپ بنزین ها نشان داده شد.
این شباهت یک نکته ظریف داشت. تحقیقات شرکت امنیت سایبری آمریکایی و اسرائیلی چک پوینت در رابطه با حمله چهار ماه پیش نشان داد که علت خرابی گسترده در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن ایران، حمله سایبری گروه هکری ایندیرا بوده است. حمله اسرائیل کار گروهی از هکرهای مظنون نبود.
پس کمی احتیاط با این شباهت موضوع مهم را توضیح می دهد. : اسرائیل استدلال کرده است که حمله دوم وظیفه اوست و متن پیام در حمله اخیر بی چون و چرا شبیه متن گزارش حمله قبلی است و منطقی است که اسرائیل که مدعی انجام دومی است نتواند. . این شباهت را با ادعای تصادفی بودن آن توجیه کنید. این نشان می دهد که هر دو حمله کار اسرائیل بوده است و در مورد قبلی اسرائیل به دروغ مسئولیت را بر عهده گرفت یا هیچ یک از این دو حمله کار اسرائیل نیست و این بار اسرائیل به دروغ ادعا کرد که این کار او بوده است. به طور خاص، هر دو حمله با هدف تضعیف پلت فرم خدمات عمومی انجام می شود و همانطور که هاآرتص اخیراً اذعان کرده است، هیچ کدام برای اهداف نظامی نیستند.
دشمنی دولت اسرائیل با مردم ایران؟
جامعه شناسان معتقدند که افکار عمومی در یک موقعیت معین می تواند به انتقام در مواجهه با دشمن اکتفا کند، نه یک مسئله نظامی، یا دشمن را با رفتار تلافی جویانه نسبت به مردم عادی و زندگی روزمره آنها توجیه کند. باورش دردناکه بزرگان به یاد می آورند که وقتی دولت بعث عراق ناامیدانه در یک نبرد تقابلی جنگید و با کمک کشورهای بزرگ کورکورانه موشک های اسکاد بی را هدف قرار داد، عده ای به تدریج شعار «پاسخ موشکی» سر دادند. می توان انتظار تلافی را داشت. اما شکی نیست که کشوری که در صدمه زدن به مردم متخاصم پیش قدم شود، منفورتر از گذشته خواهد شد.
تا آنجا که می دانیم، زیرساخت های خدمات عمومی که مستقیماً با امنیت و آرامش همه مردم مرتبط است، هرگز هدف حملات سایبری ایران در اسرائیل یا حتی ایالات متحده قرار نگرفته است. البته ایران در سطح جهانی نیز در مورد دنیای سایبری حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه ای درباره حمله سایبری ایران هشدار داد و گفت: «ایران یک برنامه سایبری قوی دارد که می تواند یک تهدید باشد. به ایالات متحده . . در این بیانیه آمده است: «ایران ممکن است برخی از بخش‌های زیرساخت‌های حیاتی ایالات متحده را حداقل برای مدتی محدود مختل کند. بنابراین، رفتار اسرائیل نه تنها پیشگیرانه است، بلکه حتی نمی تواند تلافی جویانه باشد، بلکه نوعی ابتکار عمل است که امنیت و آرامش مردم ایران را تضعیف می کند.
مسئله مشکلات ناشی از تهاجم به زیرساخت‌های عمومی را نمی‌توان با مشکل ناشی از تحریم‌های همجنس برابر دانست و در هر دو مورد نارضایتی عمومی را می‌توان ابزاری با تأثیر یکسان دانست. فشار بر سیستم ممکن است برخی تحریم ها و مشکلات خود را به تصمیمات سیاسی نسبت دهند و آن را به انتخاب خود یا سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می تواند استدلال کند که مردم در انتقام جویی، انتقام جو و ضد مردم هستند؟
مردم ایران در جنگ هشت ساله نشان دادند که در مقاومت در برابر تهاجم به میهن و متحد شدن بیشتر هستند. بنابراین این یک اشتباه تاکتیکی عجیب است که انتظار داشته باشیم اگر یک کشور متخاصم امنیت عمومی را هدف قرار دهد، مردم به دلیل نارضایتی از سیستم حرکت این کار را انجام دهند. این بیانیه کاملاً در تضاد با پیام های دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاهی سعی می کند به مردم ایران ارسال کند.
آب کثیف و اینترنت ملی!
من همیشه بر استفاده از شبکه ملی اطلاعات (ایجاد شبکه ای مستقل که در آن اطلاعات سازمان ها و ارگان ها و خدمات عمومی مستقل از اینترنت نگهداری می شود) به جای نام مستعار شبکه ملی اینترنت (قطع اینترنت جهانی برای مردم) تاکید داشته ام. همانطور که وزیر سابق فناوری اطلاعات نیز همین تفاوت را تایید کرد و اساساً به دومی دروغ گفت. با این حال، زمان حمله سایبری اخیر و زمان مشکل اینترنت در کشور ما نیز لحظه مهمی است. این روزها طرحی به نام حمایت از مصرف کننده برای فضای مجازی در مجلس مطرح شده که اکنون در تلاش برای تصمیم گیری نهایی است. افکار عمومی نسبت به این طرح حساس هستند و اگر برخلاف آنچه مسئولان وعده داده اند، عمداً دسترسی مردم به اینترنت ضعیف یا محدود شود، مخالفان زیادی از جمله آقای آقاتهرانی نماینده مردم تهران دارد. مجلس شورای اسلامی و یکی از حامیان این طرح نیز به تنوع آنها پی بردند.
تقارن زمان وقوع این حملات سایبری و شرایطی که ممکن است برخی افراد در سایه طرح شبکه ملی اطلاعات به جستجوی شبکه ملی اینترنت بپردازند، در کنار سایر احتمالات، این احتمال را تقویت می کند که موافقان محدودیت از این امکان استفاده کنند. سایبرنت حمله به عنوان دلیل ضرورت. بدون تجاوز مستقیم به امنیت و آرامش مردم، قطعاً در از بین بردن مقاومت آنها در برابر خویشتن داری بی تأثیر نیستند.
1717