استخراج اتریوم با موبایل

استخراج اتریوم با گوشی موبایل پس از به روزرسانی بزرگ «مرج» (The Merge) در سپتامبر ۲۰۲۲، دیگر امکان پذیر نیست؛ زیرا شبکه اتریوم از مکانیزم اثبات کار به اثبات سهام تغییر یافت و فرآیند تولید اتر به جای ماینینگ، به استیکینگ منتقل شد. این تغییرات، ماهیت کسب درآمد از اتریوم را دگرگون کرده است.

ارز دیجیتال اتریوم چیست

اتریوم (Ethereum) یک پلتفرم غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک چین است که قابلیت اجرای قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) را فراهم می کند. این پلتفرم در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) معرفی شد و در سال ۲۰۱۵ به صورت رسمی راه اندازی گردید. اتریوم پس از بیت کوین، دومین ارز دیجیتال بزرگ از نظر ارزش بازار به شمار می رود و نقش بسیار مهمی در اکوسیستم ارزهای دیجیتال و فناوری بلاک چین ایفا می کند.
برخلاف بیت کوین که عمدتاً به عنوان یک سیستم پرداخت دیجیتال عمل می کند، اتریوم فراتر از یک ارز دیجیتال است. این شبکه به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا برنامه های غیرمتمرکز (DApps) را روی بلاک چین خود بسازند و اجرا کنند. ارز بومی شبکه اتریوم، اتر (ETH) نام دارد که برای پرداخت هزینه های تراکنش ها (Gas Fees) و اجرای قراردادهای هوشمند در شبکه مورد استفاده قرار می گیرد.
پیش از آپدیت مرج، اتریوم از مکانیزم اجماع اثبات کار (Proof of Work – PoW) استفاده می کرد که در آن، ماینرها با استفاده از سخت افزارهای قدرتمند (مانند کارت های گرافیک یا دستگاه های ASIC) مسائل پیچیده ریاضی را حل می کردند تا تراکنش ها را اعتبارسنجی کرده و بلاک های جدید را به بلاک چین اضافه کنند. این فرآیند، «استخراج» یا «ماینینگ» نامیده می شد و ماینرها در ازای کار خود، اتر جدید به عنوان پاداش دریافت می کردند.
معماری اتریوم به گونه ای است که امکان ایجاد توکن های جدید بر روی شبکه آن (مانند توکن های ERC-20) و همچنین توسعه پروژه های متنوعی در حوزه هایی مانند امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، توکن های غیرقابل تعویض (NFTs) و بازی های بلاک چینی را فراهم آورده است. این ویژگی ها اتریوم را به یکی از نوآورانه ترین و پرکاربردترین بلاک چین های موجود تبدیل کرده است.

آپدیت مرج و استخراج اتریوم

آپدیت مرج (The Merge) یکی از مهم ترین و انقلابی ترین تغییرات در تاریخ بلاک چین اتریوم بود که در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲ به وقوع پیوست. این به روزرسانی بزرگ، مکانیزم اجماع شبکه اتریوم را از اثبات کار (Proof of Work – PoW) به اثبات سهام (Proof of Stake – PoS) تغییر داد. این انتقال، تأثیرات عمیقی بر نحوه عملکرد شبکه، مصرف انرژی و روش های کسب اتر داشت.
قبل از مرج، استخراج کنندگان (ماینرها) با استفاده از سخت افزارهای محاسباتی قدرتمند، در فرآیند اثبات کار شرکت می کردند تا تراکنش ها را تأیید کرده و بلاک های جدید را به بلاک چین اضافه کنند. این فرآیند نیازمند مصرف انرژی بسیار بالایی بود. با این حال، پس از مرج، مفهوم استخراج اتریوم به کلی منسوخ شد. در مکانیزم اثبات سهام، دیگر ماینری وجود ندارد و فرآیند «استیکینگ» جایگزین «ماینینگ» شده است.
در سیستم اثبات سهام، به جای ماینرها، «اعتبارسنج ها» (Validators) مسئولیت تأیید تراکنش ها و ایجاد بلاک های جدید را بر عهده دارند. اعتبارسنج ها برای مشارکت در امنیت شبکه و کسب پاداش، باید مقداری از اتر خود را به عنوان وثیقه (Stake) در شبکه قفل کنند. حداقل میزان اتر مورد نیاز برای تبدیل شدن به یک اعتبارسنج کامل در شبکه اتریوم، ۳۲ اتر است. این تغییر به معنای پایان رسمی استخراج اتریوم با هر نوع سخت افزاری، از جمله گوشی های موبایل، کارت های گرافیک و دستگاه های ASIC بود.
آپدیت مرج، تنها یک تغییر فنی نبود، بلکه یک گام بزرگ به سوی آینده پایدارتر، کارآمدتر و مقیاس پذیرتر برای شبکه اتریوم محسوب می شود. این تغییرات، مزایای متعددی را به همراه داشته که در ادامه به تفصیل بررسی می شوند.

صرفه جویی در مصرف انرژی

یکی از اصلی ترین دلایل و مهم ترین مزایای انتقال اتریوم به مکانیزم اثبات سهام (PoS) از طریق آپدیت مرج، کاهش چشمگیر مصرف انرژی شبکه بود. پیش از این به روزرسانی، شبکه اتریوم برای تأیید تراکنش ها و اضافه کردن بلاک های جدید، از مکانیزم اثبات کار (PoW) استفاده می کرد که نیازمند قدرت محاسباتی بسیار بالایی از سوی ماینرها بود. این فرآیند، مصرف برق زیادی به همراه داشت و انتقادات زیادی را از سوی حامیان محیط زیست به دنبال داشت.
با پیاده سازی اثبات سهام، نیاز به سخت افزارهای قدرتمند ماینینگ و مصرف برق عظیم آن ها از بین رفت. در PoS، اعتبارسنج ها به جای حل مسائل پیچیده ریاضی، با قفل کردن (استیک کردن) اتر خود، در امنیت شبکه مشارکت می کنند. این مدل به مراتب کارآمدتر از نظر انرژی است. تخمین زده می شود که مصرف انرژی شبکه اتریوم پس از مرج، بیش از ۹۹.۹۵ درصد کاهش یافته است. این صرفه جویی عظیم در انرژی، اتریوم را به یکی از پایدارترین بلاک چین ها از نظر زیست محیطی تبدیل کرده و آن را با اهداف توسعه پایدار جهانی همسو می سازد.
این تغییر نه تنها به محیط زیست کمک می کند، بلکه هزینه های عملیاتی شبکه را نیز کاهش می دهد. ماینرها دیگر نیازی به سرمایه گذاری بر روی سخت افزارهای گران قیمت و پرداخت قبوض سنگین برق ندارند. این امر به افزایش کارایی و پایداری بلندمدت شبکه اتریوم کمک شایانی می کند و زمینه را برای پذیرش گسترده تر توسط سازمان ها و افرادی که به مسائل زیست محیطی اهمیت می دهند، فراهم می آورد. صرفه جویی در مصرف انرژی، اتریوم را در جایگاه یک فناوری پیشرو در زمینه بلاک چین سبز قرار می دهد.

افزایش امنیت شبکه

انتقال اتریوم به مکانیزم اثبات سهام (PoS) نه تنها باعث صرفه جویی در انرژی شد، بلکه به طور قابل توجهی امنیت شبکه را نیز افزایش داد. در مکانیزم اثبات کار (PoW)، خطر اصلی امنیتی، «حمله ۵۱ درصدی» بود که در آن یک نهاد یا گروه می توانست با کنترل بیش از نیمی از قدرت هش (Hash Rate) شبکه، تراکنش ها را دستکاری کرده یا از تأیید آن ها جلوگیری کند. اگرچه انجام چنین حمله ای در شبکه های بزرگ مانند اتریوم بسیار دشوار و پرهزینه بود، اما همواره به عنوان یک نگرانی مطرح بود.
در مقابل، مکانیزم اثبات سهام رویکرد متفاوتی برای امنیت اتخاذ می کند. در PoS، برای انجام حمله مخرب، مهاجم باید بخش قابل توجهی از کل عرضه اتر را خریداری کرده و آن را به عنوان وثیقه (Stake) در شبکه قفل کند. این سرمایه گذاری هنگفت، به عنوان یک بازدارنده قوی عمل می کند. اگر مهاجم اقدام به فعالیت های مخرب کند، نه تنها سرمایه استیک شده خود را از دست می دهد (که به آن Slashing می گویند)، بلکه اعتبار و اعتماد به شبکه نیز از بین می رود و ارزش اتر او نیز کاهش می یابد.
این مکانیسم اقتصادی، باعث می شود که انجام حملات مخرب در شبکه اثبات سهام بسیار پرهزینه تر و بی صایه تر از PoW باشد. در واقع، هرچه یک اعتبارسنج اتر بیشتری را استیک کند، انگیزه بیشتری برای حفظ سلامت و امنیت شبکه دارد؛ زیرا منافع مالی او مستقیماً به پایداری و ارزش شبکه گره خورده است. این رویکرد، امنیت شبکه را به طور ذاتی تقویت می کند و آن را در برابر حملات متمرکز و دستکاری ها مقاوم تر می سازد، که برای آینده اتریوم به عنوان یک زیرساخت مالی و فناوری بسیار حیاتی است.

مقیاس پذیری

یکی دیگر از مزایای کلیدی انتقال اتریوم به اثبات سهام (PoS) از طریق آپدیت مرج، بهبود قابل توجه در مقیاس پذیری شبکه است. مقیاس پذیری به توانایی یک بلاک چین برای پردازش تعداد بیشتری از تراکنش ها در واحد زمان اشاره دارد، بدون اینکه سرعت یا امنیت آن به خطر بیفتد. شبکه های اثبات کار (PoW) مانند بیت کوین، به دلیل محدودیت های ذاتی در ظرفیت پردازشی ماینرها، اغلب با مشکلات ازدحام شبکه و سرعت پایین تراکنش ها مواجه هستند.
در مکانیزم اثبات سهام، اتریوم می تواند به راحتی با افزایش تعداد اعتبارسنج ها و بهینه سازی های پروتکل، تراکنش های بیشتری را در مدت زمان مشخص پردازش کند. این امر به ویژه با پیاده سازی شاردینگ (Sharding) که یکی از به روزرسانی های آتی در نقشه راه اتریوم است، به اوج خود می رسد. شاردینگ به معنای تقسیم بلاک چین به بخش های کوچکتر (شاردها) است که هر یک می توانند تراکنش ها را به صورت موازی پردازش کنند. این قابلیت، ظرفیت پردازشی کلی شبکه را به طور چشمگیری افزایش می دهد.
با بهبود مقیاس پذیری، اتریوم می تواند از پس حجم بالای تراکنش های مورد نیاز برای برنامه های غیرمتمرکز (DApps) پیچیده، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و سایر کاربردهای نوظهور برآید. این افزایش سرعت و کارایی، تجربه کاربری بهتری را فراهم می آورد، هزینه های تراکنش (Gas Fees) را کاهش می دهد و اتریوم را برای پذیرش گسترده تر در سطح جهانی آماده می سازد. در نتیجه، مقیاس پذیری بهبود یافته، اتریوم را به بستری قدرتمندتر و جذاب تر برای توسعه دهندگان و کاربران تبدیل می کند.

تمرکززدایی

انتقال اتریوم به مکانیزم اثبات سهام (PoS) همچنین به تقویت تمرکززدایی در شبکه کمک می کند. یکی از انتقاداتی که به مکانیزم اثبات کار (PoW) وارد بود، تمایل به تمرکز قدرت استخراج در دست استخرهای استخراج بزرگ (Mining Pools) و شرکت هایی با دسترسی به منابع مالی و سخت افزاری عظیم بود. این امر می توانست به مرور زمان منجر به کاهش تمرکززدایی شود، زیرا تعداد محدودی از نهادها بخش عمده ای از قدرت اعتبارسنجی شبکه را در اختیار داشتند.
در مقابل، مکانیزم اثبات سهام با حذف نیاز به تجهیزات استخراج گران قیمت و مصرف بالای انرژی، موانع ورود به فرآیند اعتبارسنجی را کاهش می دهد. در PoS، هر فردی که حداقل ۳۲ اتر را در اختیار داشته باشد، می تواند به یک اعتبارسنج تبدیل شود و در امنیت شبکه مشارکت کند. این امر توزیع گسترده تری از قدرت در شبکه را تضمین می کند و به افراد عادی بیشتری اجازه می دهد تا در فرآیند حاکمیت و تأیید تراکنش ها شرکت کنند.
علاوه بر این، با ظهور پروتکل های استیکینگ مایع (Liquid Staking Protocols) که به کاربران اجازه می دهند حتی با مقادیر کمتر از ۳۲ اتر نیز در استیکینگ شرکت کنند (با تجمیع سرمایه خود با دیگران)، دسترسی به فرآیند اعتبارسنجی و کسب پاداش ها بیش از پیش مردمی شده است. این توسعه ها به معنای توزیع گسترده تر قدرت و مشارکت فعال تر جامعه در نگهداری و اداره شبکه است. در نتیجه، اثبات سهام با فراهم آوردن فرصت های بیشتر برای مشارکت، تمرکززدایی اتریوم را تقویت می کند و آن را به یک شبکه واقعاً غیرمتمرکز تبدیل می سازد که قدرت در دست عده ای معدود متمرکز نیست.

کاهش هزینه ها

یکی از مزایای قابل توجه انتقال اتریوم به مکانیزم اثبات سهام (PoS)، کاهش چشمگیر هزینه های مرتبط با مشارکت در حفظ امنیت شبکه و اعتبارسنجی تراکنش ها است. در دوران اثبات کار (PoW)، ماینرها مجبور بودند سرمایه گذاری های عظیمی را بر روی سخت افزارهای تخصصی ماینینگ (مانند ریگ های ماینینگ GPU یا دستگاه های ASIC) انجام دهند. این تجهیزات نه تنها گران قیمت بودند، بلکه نیاز به فضای مناسب، سیستم های خنک کننده و مهم تر از همه، مصرف برق بسیار بالایی داشتند که می توانستند هزینه های عملیاتی را به شدت افزایش دهند.
با جایگزینی PoW با PoS، تمامی این هزینه ها از بین رفته اند. اعتبارسنج ها در شبکه اثبات سهام دیگر نیازی به خرید سخت افزارهای گران قیمت یا پرداخت قبوض سنگین برق ندارند. تنها شرط مشارکت، داشتن حداقل ۳۲ اتر و قفل کردن آن در شبکه است. این امر، موانع ورود به فرآیند تأیید بلاک ها را به شدت کاهش می دهد و آن را برای طیف وسیع تری از افراد قابل دسترس می سازد.
این کاهش هزینه ها نه تنها برای مشارکت کنندگان مفید است، بلکه به طور غیرمستقیم به نفع کاربران شبکه نیز خواهد بود. با کاهش هزینه های عملیاتی برای اعتبارسنج ها، فشار کمتری برای افزایش کارمزد تراکنش ها (Gas Fees) وجود خواهد داشت، که می تواند به مرور زمان به کاهش این کارمزدها کمک کند و استفاده از شبکه اتریوم را برای همه مقرون به صرفه تر سازد. این جنبه اقتصادی، پایداری و جذابیت اتریوم را در بلندمدت افزایش می دهد و آن را به یک بستر کارآمدتر برای نوآوری های بلاک چینی تبدیل می کند.

مزایا و معایب استخراج اتریوم با گوشی موبایل

موضوع استخراج اتریوم با گوشی موبایل، پیش از آپدیت مرج، همواره مورد بحث و بررسی قرار می گرفت. در آن زمان، هرچند از نظر فنی برخی اپلیکیشن ها ادعا می کردند که این امکان وجود دارد، اما از جنبه عملی و سودآوری، این کار به هیچ عنوان توصیه نمی شد. در ادامه به بررسی مزایا و معایبی می پردازیم که در صورت امکان استخراج اتریوم با تلفن همراه، مطرح بودند.

مزایا

در دورانی که استخراج اتریوم با گوشی موبایل از نظر تئوری مطرح بود، چند مزیت محدود برای این کار عنوان می شد که البته در عمل، ارزش چندانی نداشتند. اولین و شاید تنها مزیت قابل ذکر، «نداشتن هزینه اولیه تجهیزات تخصصی» بود. یعنی کاربران تصور می کردند که بدون نیاز به خرید دستگاه های ماینر گران قیمت یا کارت های گرافیک قدرتمند، می توانند با استفاده از گوشی خود که از قبل در اختیار دارند، وارد دنیای استخراج ارز دیجیتال شوند. این موضوع می توانست برای افرادی که سرمایه اولیه برای خرید سخت افزارهای ماینینگ را نداشتند، جذاب به نظر برسد.
مزیت دیگر که مطرح می شد، «طریقه استخراج آسان» با استفاده از نرم افزارهای موبایلی بود. این اپلیکیشن ها با رابط کاربری ساده، به کاربران اجازه می دادند تا با چند کلیک فرآیند استخراج را آغاز کنند، بدون نیاز به دانش فنی عمیق در مورد پیکربندی سخت افزار یا نرم افزارهای پیچیده ماینینگ. همچنین، وجود «نرم افزارهای متعدد» در فروشگاه های اپلیکیشن (هرچند بسیاری از آن ها کارآمد نبودند یا پس از مدتی حذف شدند) به عنوان یک مزیت تلقی می شد که گزینه های بیشتری را در اختیار کاربران قرار می داد.
اما باید تأکید کرد که این مزایا، در مقایسه با معایب بزرگ و پیامدهای منفی استخراج با گوشی، بسیار ناچیز بودند و در نهایت، استخراج اتریوم با موبایل هیچ گاه به عنوان یک فعالیت سودآور یا حتی معقول شناخته نشد، و پس از آپدیت مرج نیز به طور کلی منسوخ گردید.

معایب

استخراج اتریوم با گوشی موبایل، حتی زمانی که از نظر فنی امکان پذیر بود، با معایب جدی و قابل توجهی همراه بود که آن را به فعالیتی غیرمنطقی و حتی مضر تبدیل می کرد. یکی از اصلی ترین معایب، «فشار آمدن و بالا رفتن دمای بیش از حد گوشی» بود. پردازش های سنگین مورد نیاز برای استخراج، باعث می شد CPU و GPU گوشی به طور مداوم و با حداکثر توان کار کنند، که این امر منجر به تولید گرمای بسیار زیاد و داغ شدن بیش از حد دستگاه می شد. این گرمای بیش از حد، عمر مفید قطعات داخلی گوشی را به شدت کاهش می داد و می توانست به آن ها آسیب جدی برساند.
نتیجه مستقیم این فشار، «کاهش سرعت تلفن همراه» بود. گوشی در حین استخراج به شدت کند می شد و عملاً استفاده از آن برای کارهای روزمره غیرممکن می گردید. علاوه بر این، مصرف باتری به طرز چشمگیری افزایش می یافت و عمر باتری نیز به سرعت کاهش می یافت. این فرآیند می توانست به «خرابی های متعدد موبایل» منجر شود، از جمله آسیب به باتری، سوختن قطعات داخلی، یا حتی مشکلات نرم افزاری ناشی از کارکرد مداوم و فشار زیاد.
از دیگر معایب، «سودآوری بسیار پایین یا حتی منفی» بود. قدرت پردازشی گوشی های موبایل در مقایسه با سخت افزارهای تخصصی ماینینگ (مانند ریگ های GPU یا ASIC) بسیار ناچیز است. بنابراین، حتی اگر گوشی می توانست به استخراج بپردازد، میزان اتر استخراج شده آنقدر کم بود که حتی هزینه های برق مصرفی و استهلاک گوشی را نیز پوشش نمی داد. این یعنی کاربران نه تنها سودی کسب نمی کردند، بلکه متحمل ضرر نیز می شدند. در نهایت، اغلب برنامه های استخراج موبایلی نیز ناکارآمد یا حتی کلاهبرداری بودند و بسیاری از پلتفرم ها مانند اپل، به دلیل خطرات امنیتی و مصرف منابع، این نوع اپلیکیشن ها را از فروشگاه های خود حذف کردند. در مجموع، معایب به قدری چشمگیر بودند که استخراج اتریوم با گوشی را به فعالیتی بی فایده و پرخطر تبدیل می کردند.

ویتالیک بوترین، خالق اتریوم، در سال ۲۰۱۹ صراحتاً اعلام کرد که استخراج اتریوم با موبایل بازی احمق ها است. این جمله به وضوح نشان دهنده بی فایده بودن و حتی زیان بار بودن این کار از دیدگاه خالق این ارز دیجیتال است.

معرفی نرم افزارهای استخراج اتریوم

در گذشته و پیش از آپدیت مرج، زمانی که استخراج اتریوم با مکانیزم اثبات کار (PoW) امکان پذیر بود، برخی نرم افزارها و اپلیکیشن ها برای استخراج با گوشی های موبایل معرفی شده بودند. با این حال، لازم به ذکر است که هیچ یک از این نرم افزارها نمی توانستند استخراج سودآور و کارآمدی را با گوشی فراهم کنند و امروزه نیز برای استخراج اتریوم (ETH) هیچ کارایی ندارند، زیرا اتریوم دیگر قابل استخراج نیست. این نرم افزارها عمدتاً برای سیستم عامل اندروید در دسترس بودند، زیرا اپل به دلیل نگرانی های امنیتی و مصرف منابع، برنامه های استخراج را از App Store خود حذف کرده بود.
یکی از معروف ترین این برنامه ها، MinerGate Mobile Miner بود که به کاربران اجازه می داد علاوه بر اتریوم، ارزهای دیجیتال دیگری را نیز استخراج کنند. این نرم افزار دارای کیف پول داخلی بود، اما توصیه می شد که ارزهای استخراج شده به سرعت به کیف پول اصلی منتقل شوند. این برنامه از CPU و GPU گوشی برای عملیات استخراج استفاده می کرد و یکی از معایب اصلی آن، توقف عملیات استخراج در صورت خاموش شدن گوشی یا قطع شدن اینترنت بود.
Pocket Miner نیز به عنوان یکی دیگر از نرم افزارهای استخراج اتریوم معرفی می شد که بر روی سرورهای استخر لایت کوین پیاده سازی شده بود و به کاربران امکان طبقه بندی سخت افزار خود را می داد. NeoNeonMiner و Crypto Miner نیز از جمله برنامه های مشابه بودند. NeoNeonMiner برای شروع استخراج نیاز به اتصال به یک استخر داشت و Crypto Miner نیز نسخه های پولی و کرک شده داشت که تنها نسخه پولی آن امکان استخراج اتریوم را فراهم می کرد.
نرم افزارهای دیگری مانند Clymore و WinETH نیز وجود داشتند که Clymore به دلیل کارایی در تعیین هش ریت و پشتیبانی از سیستم عامل های ویندوز و لینوکس و کارت های گرافیک AMD و Nvidia شناخته می شد، و WinETH با رابط کاربری ساده، برای افراد مبتدی مناسب بود و مبتنی بر ETHminer عمل می کرد.
مهم است که دوباره تأکید شود، تمامی این نرم افزارها اکنون برای استخراج اتریوم بی فایده هستند و کاربران باید مراقب اپلیکیشن هایی باشند که ادعای استخراج اتر را دارند، زیرا این ها اغلب کلاهبرداری یا ناکارآمد هستند. در حال حاضر، هیچ راهی برای استخراج اتر با گوشی موبایل یا هر دستگاه دیگری وجود ندارد و تنها راه کسب اتر از طریق مشارکت در استیکینگ یا خرید آن از صرافی ها است.

سودآوری استخراج اتریوم با گوشی موبایل

سودآوری استخراج اتریوم با گوشی موبایل، حتی پیش از آپدیت مرج و زمانی که از نظر فنی امکان پذیر بود، عملاً صفر و حتی منفی بود. با توجه به تغییر مکانیزم اتریوم به اثبات سهام (PoS) در سال ۲۰۲۲، اکنون استخراج اتریوم به طور کلی امکان پذیر نیست و بحث سودآوری آن با گوشی موبایل کاملاً بی معناست. اما برای روشن شدن موضوع، به دلایلی که چرا حتی در گذشته نیز این کار سودآور نبود، می پردازیم.
اولین و مهم ترین دلیل، «قدرت پردازش» بسیار پایین تلفن های همراه در مقایسه با سخت افزارهای تخصصی ماینینگ بود. گوشی های موبایل برای انجام محاسبات پیچیده و سنگین مورد نیاز برای استخراج ارزهای دیجیتال طراحی نشده اند. پردازنده های گرافیکی (GPU) و دستگاه های مخصوص استخراج (ASIC) دارای توان محاسباتی بسیار بالاتری هستند که می توانند با سرعت و کارایی لازم، مسائل رمزنگاری را حل کنند. در نتیجه، هش ریت (Hash Rate) تولید شده توسط گوشی موبایل آنقدر ناچیز بود که عملاً میزان اتر استخراج شده به حدی کم بود که قابل توجه نبود.
دومین دلیل، «محدودیت های باتری و حرارتی» بود. فرآیند استخراج فشار زیادی بر باتری گوشی وارد می کرد و باعث تخلیه سریع آن می شد. همچنین، تولید گرمای بیش از حد، نه تنها عملکرد گوشی را به شدت کاهش می داد، بلکه می توانست به طور دائمی به قطعات داخلی دستگاه آسیب برساند و عمر مفید آن را به شدت کوتاه کند. این آسیب ها می توانستند هزینه های تعمیر یا تعویض گوشی را به مراتب بیشتر از هرگونه درآمد احتمالی از استخراج کنند.
سومین عامل، «محدودیت های نرم افزاری» و وجود اپلیکیشن های ناکارآمد یا کلاهبرداری بود. بسیاری از برنامه هایی که ادعا می کردند امکان استخراج با گوشی را فراهم می کنند، یا به درستی کار نمی کردند یا در واقع نوعی کلاهبرداری بودند که اطلاعات کاربران را جمع آوری می کردند. حتی اگر برنامه ای کار می کرد، معمولاً با تبلیغات زیاد یا عملکرد ضعیف، تجربه کاربری نامناسبی را ارائه می داد.
در نهایت، «هزینه های جانبی» مانند مصرف برق (هرچند کمتر از دستگاه های تخصصی، اما همچنان وجود داشت) و هزینه های اینترنت پایدار، در کنار استهلاک گوشی، باعث می شدند که حتی در صورت استخراج مقدار ناچیزی اتر، این فعالیت از نظر اقتصادی توجیهی نداشته باشد. به همین دلایل، استخراج اتریوم با گوشی موبایل هرگز یک روش سودآور نبوده و اکنون نیز به دلیل تغییر پروتکل اتریوم، کاملاً غیرممکن است.

استخراج ارزهای دیجیتال جایگزین اتریوم

با توجه به اینکه استخراج اتریوم پس از آپدیت مرج دیگر امکان پذیر نیست و این شبکه به مکانیزم اثبات سهام (PoS) منتقل شده است، بسیاری از ماینرها به دنبال ارزهای دیجیتال جایگزین برای استخراج هستند. این ارزها اغلب همچنان از مکانیزم اثبات کار (PoW) استفاده می کنند و می توانند با سخت افزارهایی مانند کارت های گرافیک (GPU) یا در برخی موارد با دستگاه های ASIC استخراج شوند.
یکی از گزینه های اصلی برای ماینرها، «اتریوم کلاسیک (ETC)» است. این ارز دیجیتال، هاردفورکی از اتریوم اصلی است که همچنان از مکانیزم اثبات کار پشتیبانی می کند و بسیاری از ماینرهای اتریوم پس از مرج به سمت آن کوچ کردند. دیگری «اتریوم اثبات کار (ETHW)» است که یک فورک از اتریوم پس از مرج است و با هدف حفظ امکان استخراج PoW ایجاد شد.
علاوه بر این ها، ارزهای دیجیتال دیگری نیز وجود دارند که می توانند گزینه های مناسبی برای استخراج باشند:

نام ارز دیجیتال	نماد	الگوریتم استخراج	توضیحات کوتاه
زی کش	ZEC	Equihash	یک ارز دیجیتال متمرکز بر حریم خصوصی که قابلیت استخراج با GPU را دارد.
ورت کوین	VTC	Verthash	ارزی با هدف تمرکززدایی استخراج، مقاوم در برابر ASIC و قابل استخراج با GPU.
ریون کوین	RVN	KawPow	یک بلاک چین برای ایجاد دارایی های دیجیتال، قابل استخراج با GPU.
ارگو	ERG	Autolykos	یک پلتفرم قرارداد هوشمند با تمرکز بر حفظ حریم خصوصی، قابل استخراج با GPU.
هون پروتکل	XHV	RandomX	ارزی با تمرکز بر حفظ حریم خصوصی و قابلیت تبدیل به دارایی های ثابت، قابل استخراج با CPU و GPU.

انتخاب ارز دیجیتال جایگزین برای استخراج به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله نوع سخت افزار موجود (GPU یا ASIC)، میزان سودآوری، هزینه های برق و پایداری شبکه. ماینرها باید همواره با بررسی دقیق سودآوری و شرایط بازار، بهترین گزینه را برای خود انتخاب کنند. همچنین، برخی از این ارزها ممکن است امکان استخراج با گوشی موبایل را از طریق اپلیکیشن های خاص (مشابه گذشته) داشته باشند، اما همچنان با همان محدودیت های جدی (مانند آسیب به گوشی و سودآوری ناچیز) مواجه خواهند بود و این روش به هیچ عنوان توصیه نمی شود.

نظر خالق اتریوم درباره استخراج اتریوم با گوشی های موبایل

ویتالیک بوترین، خالق اتریوم، همواره دیدگاه بسیار مشخص و قاطعی در مورد استخراج اتریوم با گوشی های موبایل داشته است. او به صراحت این ایده را رد کرده و آن را به عنوان یک فعالیت بی فایده و حتی گمراه کننده برای کاربران تلقی کرده است.
در تاریخ ۱۳ آوریل ۲۰۱۹، بوترین طی یک مصاحبه، جمله معروفی را بیان کرد که به خوبی دیدگاه او را منعکس می کند: «استخراج اتریوم با موبایل بازی احمق ها است.» این جمله، نه تنها یک رد فنی، بلکه یک هشدار جدی به کاربرانی بود که با امیدهای واهی به دنبال کسب درآمد از طریق استخراج ارز دیجیتال با گوشی های خود بودند.
از دیدگاه بوترین، استخراج با گوشی موبایل، به جای کمک به رشد و توانمندسازی کاربران، در واقع نوعی فریب است. او معتقد بود که سخت افزارهای گوشی های هوشمند به هیچ عنوان برای انجام محاسبات سنگین و پیچیده مورد نیاز در فرآیند استخراج (اثبات کار) مناسب نیستند. قدرت پردازشی پایین، محدودیت های حرارتی، و مصرف بالای باتری، باعث می شدند که این فعالیت نه تنها سودی به همراه نداشته باشد، بلکه به گوشی آسیب های جدی وارد کند و در نهایت منجر به ضرر مالی برای کاربر شود.
دیدگاه بوترین، بر اساس اصول فنی و اقتصادی بلاک چین استوار بود. او به خوبی می دانست که برای مشارکت مؤثر در امنیت شبکه و کسب پاداش های معنادار، نیاز به سخت افزارهای تخصصی و سرمایه گذاری قابل توجهی در زیرساخت وجود دارد. بنابراین، تلاش برای استفاده از دستگاه های ضعیف و نامناسبی مانند گوشی های موبایل برای این منظور، از نظر او بی معنا و گمراه کننده بود. این نظر، حتی پیش از آپدیت مرج که به طور کلی امکان استخراج اتریوم را از بین برد، به وضوح نشان دهنده عدم توجیه فنی و اقتصادی این عمل بود و اکنون نیز با تغییر مکانیزم اتریوم به اثبات سهام، اعتبار آن دوچندان شده است.

از سال ۲۰۲۲، اتریوم به مکانیزم اثبات سهام (PoS) منتقل شد و فرآیند «استیکینگ» جایگزین «ماینینگ» گردید. این تغییر به معنای پایان کامل استخراج اتریوم با هر نوع سخت افزاری، از جمله گوشی های موبایل، است.

سوالات متداول

آیا استخراج ارز دیجیتال با گوشی موبایل امن است؟

خیر، استخراج ارز دیجیتال با گوشی موبایل به هیچ عنوان امن نیست. این کار نه تنها به گوشی آسیب می رساند (گرمای بیش از حد، کاهش عمر باتری)، بلکه اغلب نرم افزارهای موجود کلاهبرداری هستند و می توانند اطلاعات شما را به خطر بیندازند. برای استخراج، از سخت افزارها و نرم افزارهای معتبر استفاده کنید.

چه عواملی بر سرعت استخراج اتریوم با موبایل تاثیر میگذارد؟

پیش از آپدیت مرج، عواملی مانند قدرت پردازنده (CPU و GPU) گوشی، میزان حافظه رم، و پایداری اتصال اینترنت بر سرعت استخراج اتریوم با موبایل تاثیرگذار بودند. اما اکنون، استخراج اتریوم با موبایل یا هر دستگاه دیگری امکان پذیر نیست.

آیا برای استخراج اتریوم با موبایل نیاز به کیف پول خاصی است؟

در گذشته و در صورت امکان استخراج، برای دریافت پاداش ها به یک کیف پول دیجیتال سازگار با اتریوم نیاز بود. اما امروزه، استخراج اتریوم با موبایل یا هر وسیله دیگری امکان پذیر نیست و بحث نیاز به کیف پول برای استخراج آن منتفی است.

آیا استخراج ارزهای دیجیتال با موبایل به گوشی آسیب میرساند؟

بله، استخراج ارزهای دیجیتال با موبایل به شدت به گوشی آسیب می رساند. این فرآیند باعث داغ شدن بیش از حد دستگاه، کاهش شدید عمر باتری، و فرسودگی سریع قطعات داخلی می شود که می تواند منجر به خرابی کامل گوشی گردد.

پس از آپدیت مرج چگونه میتوان اتریوم بدست آورد؟

پس از آپدیت مرج، اتریوم دیگر قابل استخراج نیست. برای کسب اتریوم جدید، می توانید در فرآیند استیکینگ (Staking) شرکت کنید و اترهای خود را در شبکه قفل کنید، یا آن را از طریق صرافی های ارز دیجیتال خریداری نمایید.