تیم ملی فوتبال ایران در شرایطی روز گذشته مقابل ازبکستان به تساوی رسید و برای چهارمین دوره متوالی موفق به صعود به جام جهانی شد که از نظر دریافت گل و باز شدن دروازه اش نسبت به سال های گذشته عملکرد ضعیف تری داشته است. جالب اینجاست که تعداد زیادی از بازیکنان تیم ملی در صعود های اخیر مشترک بوده اند اما خط دفاعی و دروازه بان تیم ملی این دوره بیش از هر دوره ای ضعف نشان داده و با وجه به اشتباهات فردی و ساختار دفاعی تیم ملی گل های بیشتری دریافت کرده اند.
مرور دوره های قبلی نیز این موضوع را ثابت می کند و تیم ملی فعلی به مراتب عملکرد بدتری در خط دفاعی نسبت به دوره های اخیر داشته است.
تیم ملی در حالی که همچنان ۲ بازی از این مرحله از انتخابی باقی مانده ۷ گل دریافت کرده است. این در شرایطی است که دوره قبل این مرحله را با ۴ گل خورده تمام کرد. شاید بهترین عملکرد خط دفاعی ایران به جام جهانی ۲۰۱۸ باز می گردد که تیم ملی فوتبال ایران تا بازی آخر که جنبه تشریفاتی داشت گل نخورد و در آن مسابقه ۲ بار دروازه اش باز شد. تیم ملی در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ نیز در ۸ بازی فقط ۲ گل دریافت کرده بود. آماری که نشان می دهد ضعف های فردی و تیمی خط دفاعی و دروازه بان تیم ملی به گونه ای بوده که آن ها در ۲۶ بازی قبلی برابر تیم های آسیایی تنها ۱۱ کلین شیت داشته اند که بی شک آمار ضعیفی است.
گفتنی است آخرین بار تیم ملی در سال ۲۰۰۹ در ۵ بازی دوستانه متوالی برابر تیم های آسیایی حداقل ۷ گل دریافت کرد. ایران در آن سال برابر ازبکستان و اردن گل نخورد ولی قطر بحرین و اردن در مجموع ۸ بار دروازه ایران را باز کردند و حالا تیم ملی پس از ۱۵ سال دوباره چنین آمار از خود به جای گذاشته است.