حادثه تلخ ۱۵ خردادماه سال ۶۳ در بانه و بمباران ۱۰ نقطه شهر و به شهادت رساندن بیش از ۶۰۰نفر از مردمان بی‌گناه این شهرستان به عنوان یک فاجعه در تاریخ ایران ثبت شده و هنوز که هنوز است داغ آن تازه است.
۳۹ سال پیش در چنین روزی، شمار زیادی از مردم بانه از پیر، جوان، زن، مرد و کودک برای گرامیداشت سالروز قیام ۱۵ خرداد سال ۴۲ در پارک شهر بانه که اکنون به نام پارک ۱۵خرداد نام‌گذاری شده است، گرد هم آمده بودند که ناگهان چهار فروند هواپیمای ارتش بعث عراق وارد حریم هوایی بانه شد و در کوتاه‌ترین زمان بارانی از بمب آتش‌زا، راکت و گلوله در ۱۰ نقطه شهر بر سر مردم بی دفاع این شهر فرو ریخت.
شدت حمله هوایی جنگنده‌های بعثی به بانه به حدی زیاد بود که ۶۰۵ نفر از افراد حاضر در این مراسم مظلومانه به شهادت رسیدند و صد‌ها نفر نیز زخمی شدند به طوری‌که بیشتر افرادی که در این جنایت شهید و مجروح شدند دانش‌آموز و جوان بودند، در این حادثه تلخ بسیاری از خانواده‌های بانه‌ای ۵ تا ۶ نفر از اعضای خود را از دست دادند، به گفته شاهدان عینی عمق فاجعه آنچنان بود که وسایل نقلیه موجود جوابگوی حمل جنازه و زخمی‌ها نبود.
حاج ماموستا رسول اشعری، که در این حادثه همسر و ۴ فرزند خود را از دست داده است، می‌گوید: برای حضور در مراسم تدفین یکی از آشنایان به قبرستان قدیمی «سلیمان‌بگ» بانه رفته بودم که پس از مراسم تدفین با چند نفر از اقوام سوار یک خودروی تویوتا شدیم که به سمت شهر حرکت کنیم که ناگهان صدای انفجار‌های مهیبی از سوی شهر به گوش رسید.
وی با بیان اینکه در این لحظه جز آتش و خون در شهر چیز دیگری قابل مشاهده نبود، گفت: همه از ماشین پیاده و هریک به سویی فرار کردیم و من پس از دقایقی به منزل برگشتم که با یکی از فرزندان خود که پیش از من برای خرید به بازار شهر رفته و برگشته بود، روبه‌رو شدم، زمانی که او سراغ مادر و خواهر‌ها و برادرهایش را از من گرفت متوجه خروج خانواده‌ام از منزل و شرکت آن‌ها در مراسم بزرگداشت ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ شدم، به‌سرعت به‌سوی مرکز شهر حرکت کردم، اما پس از طی مسافتی به یکی از آشنایان که از محل انفجارها برگشته بود، رسیدم و به من گفت که همسر و فرزندانم در این انفجار مجروح و به بیمارستان بانه منتقل شده‌اند.
ماموستا اشعری بیان کرد: وقتی به بیمارستان رسیدم شهدای بسیاری در گوشه و کنار بیمارستان دیده می‌شدند که ناگهان در گوشه‌ای از فضای بیمارستان اجساد ۳ شهید خود را یافتم، بیمارستان شلوغ بود و مردم دنبال شهیدان خود می‌گشتند و من نیز با وجود درد از دست دادن ۳ عضو خانواده‌ام، نگران ۲ عضو دیگر بودم.
وی اذعان کرد: برای پیدا کردن فرزندانم دقایقی در محوطه و داخل بیمارستان و میان شلوغی گشتم که بالاخره در سردخانه بیمارستان ۲ فرزند شهید دیگر خود را پیدا کردم.
این همسر و پدر ۴ شهید بانه‌ای ادامه داد: پس از پیدا کردن اعضای خانواده‌ام، پیکر شهدا را روی وانت تویوتای یکی از همشهریان گذاشتم و به‌سمت مسجد محله خود حرکت کردیم که به‌دلیل نزدیکی خانه ما با محل انفجارها، تقریباً تمامی اهالی محل خارج شده بودند و به همین خاطر برای به‌جای آوردن مراسم تدفین شهدایم مجبور به انتقال آن‌ها به یکی از محله‌های دیگر شهر بانه شدم.
«خانواده قادرخانزاده»، یکی دیگر از اهالی شهر بانه هستند که در این حادثه تلخ ۱۴ نفر از نزدیکان‌شان به شهادت رسیده است، قادرخانزاده با بیان اینکه قیام خونین ۱۵ خرداد سال ۴۲ مردم قم و حادثه بمباران بانه در ۱۵ خرداد سال ۶۳ هر دو توسط انسان‌های مزدور رقم خورده و منجر به خاک و خون کشیدن مردم بی‌دفاع و مظلوم شد، اظهار کرد: این بمباران از پیش برنامه‌ریزی شده و جاسوسان به رژیم بعث اطلاع داده بودند که در این روز مردم راهپیمایی می‌کنند.
هیئت اعزامی سازمان ملل متحد نیز پس از بررسی ابعاد مختلف بمباران ۱۵ خرداد سال ۶۳ شهر بانه، در گزارش خود بمباران شهر بانه توسط هواپیما‌ها را عراقی تأیید کرده است.
منبع : مشرق نیوز