خبرگزاری آنلاین، گروه استانها: در حالی که نارضایتیها از عملکرد آموزش و پرورش در زمینه اجرای ضعیف رتبه بندی معلمان به بالاترین سطح خود رسیده، حال دامنه این نارضایتی به تغییر ساعت آغاز به کار مدارس رسیده است.
عدم تغییر ساعت در شش ماهه اول سال ۱۴۰۲ و همچنین اعلام آغاز به کار ادارات در کشور باعث موج گستردهای از اعتراضات در کشور شد تا اینکه بنا به تصمیم هیئت دولت ساعت آغاز به کار در کشور به صورت شناور و در اختیار استانها قرار گرفت.
ساعت کاری دستگاهها در استان شناور است
در همین راستا ابوالفضل مرادی معاون توسعه مدیریت و منابع استاندار قزوین در خبری اظهار کرد: آغاز به کار ادارات استان قزوین به استثنای واحدهای عملیاتی، خدماترسان، آموزشی، بهداشتی و بانکها در ماه مبارک رمضان به صورت شناور از ساعت ۷ تا ۹ صبح بوده و این ساعت در روزهای بعد از شبهای قدر ۹ صبح خواهد بود.
این مسئول تاکید کرده بود: ضروری است مدیران دستگاههای اجرایی به گونهای برنامهریزی کنند که ساعت کار شناور هیچ خدشهای در نحوه پاسخگویی و ارائه خدمات به مردم ایجاد نکند.
تغییر چندباره ساعت کار مدارس در قزوین
با اعلام ساعت کاری ادارات، همه از جمله اولیا دانش آموزان و دانش آموزان منتظر اعلام ساعت آغاز به کار مدارس در استان قزوین بودند که صبح جمعه آموزش و پرورش استان قزوین در خبری اعلام کرد: ساعت آغاز به کار همه مدارس استان قزوین از روز دوشنبه چهاردهم فروردین، در مدارس ابتدایی از ساعت ۸:۰۰ صبح و در مدارس متوسطه اول، متوسطه دوم و هنرستانها از ساعت ۷:۳۰ صبح خواهد بود.
اعلام این ساعت ابهامات و اعتراضات زیادی را به دنبال داشت تا اینکه پس از تنها ۲۴ ساعت، آموزش و پرورش قزوین در خبری جدید با تغییر مجدد ساعت کاری اعلام کرد با عنایت به درخواست اولیا و مدیران مدارس و در راستای جلوگیری از بروز مشکلات در هماهنگی سرویسهای دانش آموزی مقرر گردید ساعات آغاز به کار تمامی مدارس استان طبق روال سابق باشد.
این تغییر ساعت کاری مدارس در سال گذشته مخصوصاً در ایام آلودگی هوا نیز موجی از انتقادات در استان را به دنبال داشت اما گویا این عدم هماهنگی همچنان و در سال جدید نیز ادامه دارد.
به نظر میرسد یکی از مهمترین راههای کاهش نارضایتی در ساختار آموزش و پرورش اتخاذ تدابیر مناسب و به موقع با در نظر گرفتن همه جهات است اما گویا اتخاذ تصمیات متفاوت و متناقض در روزهای اخیر به تمام بدنه آموزش و پرورش سرایت کرده است.
هماهنگی بین دستگاهی و در نظر گرفتن شرایط دانش آموزان و خانوادهها یکی از الزامات تصمیم گیری در آموزش و پرورش است و به نظر میرسد مدیران این دستگاه بزرگ باید شیوههای مناسبتری را برای تصمیم گیری اتخاذ کنند.