اولین عاملسکوت ها و تکذیب های مختلفی در این زمینه وجود دارد، ما با سکوت و منکر منکر راه به جایی نمی بریم. با شناسایی دقیق عوامل در چنین تجربیاتی است که می توان دانش را به بخش های دیگر منتقل کرد و از تکرار وقایع جلوگیری کرد، اما متأسفانه نهادها و سازمان ها یاد گرفته اند که در هنگام وقوع این حوادث انکار کنند و سکوت کنند.
دانش از طریق چنین رفتاری گسترش نمی یابد. یعنی اگر این روش ادامه پیدا کند نه تنها مکان الف بلکه محل ب نیز آسیب می بیند و مورد حمله قرار می گیرد زیرا همه منکر می شوند و سکوت می کنند.
نکته دوم یعنی ما توسعه رایگان را یاد گرفته ایم، نه توسعه مبتنی بر هزینه. به عنوان مثال، ما ویندوز، آنتی ویروس، ابزارها و ابزارهای پردازش ITSM و موارد دیگر را به صورت رایگان تبلیغ کردیم. اگرچه سخت‌افزار هزینه زیادی دارد، اما ابزارهای منبع باز معمولاً برای نرم‌افزار یا ابزارهای مدیریت داده‌های نامشهود و دارایی استفاده می‌شوند که می‌توانند به راحتی به آنها هک شوند. لازم به ذکر است که ما همیشه متوجه نمی شویم که فردی نفوذ کرده است مگر اینکه هکر به دنبال قدرت نمایی باشد.
سال‌هاست که ما توسط همان نرم‌افزاری که رایگان دریافت کرده‌ایم در معرض خطر و آسیب بوده‌ایم، اما متأسفانه ما این را نمی‌دانیم، زیرا شخصی که از اطلاعات ما استفاده می‌کند همیشه مجبور نیست در مورد استفاده از آن به ما هشدار دهد، مگر اینکه بخواهد. برای بیان قدرت خود
عامل سوم کم توجهی نهادهایی که برای جلوگیری از چنین اتفاقاتی تشکیل شده اند آخرین دانش است. دانش فعلی لزوماً به تحریم مربوط نمی شود. متأسفانه مشاهده می شود که برخی از مراجع در مورد امنیت می دانند که مهم ترین کار جداسازی اینترنت از اینترانت است. امروزه این گفته به دلیل ناآگاهی از گستره قابلیت های شبکه های کامپیوتری عمیق ترین است. البته این بستگی به اتصال اینترنت کشور به اینترانت ندارد یا خیر. به عبارت دیگر، مراکزی که از وقوع چنین حوادثی جلوگیری می کنند، وظایف خود را در کمترین حد ممکن انجام می دهند. شعارها و شعارهای بیشتر.
عامل چهارمآیا عدم توجه واقعی به دانش امنیتی و مشکل توسعه امنیت نرم افزار وجود دارد؟ نرم افزار کشور از روش های امنیتی اطلاعی ندارد. دلیل این امر این است که متاسفانه مراکزی مانند ماهر و سایر مراکز دانش مشابه، فرصت ها و فرصت های کمتری را به اشتراک می گذارند و از هشدار رضایت بیشتری دارند.
همچنین توجه به این نکته ضروری است که در امور فناوری اطلاعات، پیمانکاران بر اساس شایستگی، قدرت یا توانایی انتخاب نمی شوند، بلکه بر اساس تاییدیه ها و ارتباطاتشان انتخاب می شوند.
وقتی صحبت از فناوری و حفاظت از فناوری به میان می‌آید، ما باید نه تنها روی موضوعات فرعی تمرکز کنیم، بلکه باید به افرادی که به خوبی به فناوری آشنا هستند، از جمله شعار جداسازی اینترنت و اینترانت، توجه کنیم. روش های تکنولوژیک جدیدتری در جهان پدید آمده است. معرفی شد، اما این بحث در کشور از 20 سال پیش متوقف شده بود، بنابراین لازم است رگولاتورها بیشتر یاد بگیرند و در این زمینه اطلاعات بیشتری کسب کنند.
23302