آداب و رسوم آیروز اغلب در بین مردم ایران معمول است ، اما ممکن است در مناطق مختلف کشور متفاوت باشد.
به گزارش ترندونی ، این روزنامه همشهری وی نوشت: «در آغاز نوروز 1400 ، برخی از آیین های کمتر ذکر شده امروز را بررسی کردیم ، که در زیر می خوانید.
سهن؛ نمادی از ریشه های زندگی سوریه
سیرجان شهری بسیار قدیمی در استان پهناور کرمان است. یکی از سنت های قدیمی سیرجان که تا به امروز باقی مانده است ریختن sehenes (گندم جوانه زده) برای تهیه یک komacho sehana است. خانم خانه با این گندم های جوانه زده کوماچا را به عنوان شیرینی عید می پزد. سیری ها معتقدند که گسترش قدرت باعث تقویت ریشه های خانواده می شود. در گذشته کماچ فقط در شب عید و در شب سیزدهم پرتاب می شد. آهنگی که فقط “عید” و در شب سیزدهم به صدا در می آمد با این تفاوت که با تمام فصول پخش می شود بسیار متفاوت است. سیری ها رسم دیگری داشتند. اینکه زنانی که همسرانشان زنده بودند برای عید چادر یا کفش جدید خریده اند و چادر و کفش را خوشحال می دانند که نباید پیر و تاریک باشد.
بلبله؛ سبز – برای پسران شوشتر
ساکنان شوشتر ، یکی از شهرهای تاریخی خوزستان ، در نوروز سنت جالبی دارند. در واقع ، رسم ریختن سبزه در Šuštara با شهرهای دیگر متفاوت است. مردم این منطقه در شیشه لوله ای موسوم به پیاز گل سبز می ریزند. آنها دور تور را می دوزند و گندم خیس خورده را داخل تور و اطراف این شیشه می ریزند. این انتخاب ریخته گری سبز به قصد فرزندان خانواده انجام می شود و در عوض دختران بعد از ازدواج تا چند سال از خانواده خود عیدا را جشن می گیرند.
شیشه های شکسته در کاشان
در سنت های نوروزی کاشان ، گلدان ها در استان اصفهان جایگاه ویژه ای را اشغال می کنند ، اما در اینجا آنها شکسته شده اند ، نه سبز. کاشانیت ها ظروف سفالی را از بالای سقف به زمین می اندازند و آن را می شکنند. آنها معتقدند که شیشه ای که سالها استفاده می شود منافذ پوست را می بندد و محلی برای رشد میکروب ها است. به همین دلیل ، به رسم خراب کردن خانه قبل از عید ، آنها کوزه را شکستند و برای سال جدید یک ظرف جدید خریداری کردند.
قرهبایرم اورمیه کنترل شده
مردم ارومیه یک سنت جالب در برابر نوروز دارند که چهارشنبه در سوریه برگزار می شود. این مراسم روسری یا بادکنکی است که در آن چندین جوان روسری زیادی به حیاط خانه ها می اندازند و صاحبان آن خانه ها داخل روسری را با آجیل و شکلات می بندند و به این جوانان می دهند و جوانان از آن استفاده می کنند به عنوان نشانه خوبی برای شروع سال جدید است. یکی دیگر از سنت های این سرزمین تکموچی است. در این آیین پیرمردهای بزرگ سال بزهای چوبی کوچک می سازند ، در کوچه ها قدم می زنند و شعرهای نوروزی را با تکاما یا بزهای چوبی می خوانند و مردم به آنها پول و سلام می دهند.
آهنگ بهار در شمال
رشتیان برای جشن نوروز آیین جالبی دارند. در این شهر شمالی ، آیدو خوانندگان نوروزی صبح از محله ای به محله دیگر راه می روند و با لهجه شمالی می گویند: “سلام ، سبخانه / شیمی عید فطر / بهار بومو بهار بومو / گل اسطوخودوس و بنفشه ، بیرون بروید / لاله زار بام جان بهار قربان و … با فرا رسیدن عید نوروز به مردم همه مناطق سلام و احوالپرسی می کنند.
انتهای پیام