خلاصه کتاب نزدیک داستان ( نویسنده علی خدایی )
کتاب «نزدیک داستان» اثر علی خدایی، مجموعه ای از ۱۷ روایت متفاوت است که مرزهای ژانر داستان و ناداستان را درهم می نوردد و تجربه ای یگانه از مواجهه با خاطرات و زندگی نگاره ها را ارائه می دهد. این اثر، بیش از آنکه به معنای مرسوم یک مجموعه داستان باشد، تلاشی هوشمندانه برای بازآفرینی لحظات زندگی در بافت شهر اصفهان است و از طریق قلم تصویرساز و لحن صمیمی نویسنده، خواننده را به سفری نوستالژیک به عمق گذشته و بازتاب آن در حال دعوت می کند.
در ادبیات معاصر فارسی، برخی آثار از چارچوب های سنتی فراتر رفته و به تجربه های نوینی دست می یازند. در این میان، کتاب نزدیک داستان علی خدایی، نمادی از این رویکرد خلاقانه است که مخاطب را به تأمل در مفهوم روایت و حدود آن وا می دارد. این مقاله با هدف ارائه یک تحلیل جامع و عمیق از این اثر منحصربه فرد، به بررسی ماهیت ناداستان گونه آن، مضامین اصلی، سبک نگارش و جایگاه آن در کارنامه ادبی نویسنده و ادبیات معاصر ایران می پردازد تا درکی کامل از این سفر ادبی متفاوت ارائه دهد.
علی خدایی: خالقِ روایت هایی نزدیک داستان
علی خدایی، نویسنده و منتقد ادبی، متولد سال ۱۳۳۷ در اصفهان، از جمله چهره های شناخته شده و تأثیرگذار در داستان نویسی معاصر ایران به شمار می آید. تحصیلات او در رشته علوم آزمایشگاهی از دانشگاه اصفهان، شاید در نگاه اول ارتباط مستقیمی با مسیر ادبی او نداشته باشد، اما نباید فراموش کرد که نگاه دقیق و تحلیلی علوم پایه می تواند زمینه ساز رویکردی خاص در نگارش و پرداختن به جزئیات زندگی باشد. خدایی در طول فعالیت ادبی خود، همواره با دقت و وسواس به انتخاب کلمات و ساختار روایی پرداخته است و همین امر باعث شده تا آثار او، هرچند ممکن است به لحاظ کمیت پرشمار نباشند، اما از عمق و کیفیت قابل توجهی برخوردار باشند.
کارنامه ادبی خدایی با آثاری چون «از میان شیشه، از میان مه» که در دهه هفتاد منتشر شد و در فضای داستان نویسی آن دوره جایگاه ویژه ای یافت، آغاز شد. این مجموعه داستان نشان دهنده توانایی او در خلق فضاهای خاص و پرداختن به لایه های پنهان زندگی روزمره بود. «تمام زمستان مرا گرم کن» و «کتاب آذر» از دیگر آثار مهم او هستند که هر یک به نوبه خود، سیر تحول سبک نگارش خدایی را به نمایش می گذارند. در این میان، «کتاب آذر» که خود نیز حاوی رگه هایی از روایت های شخصی و زندگی نگاره بود، شاید مقدمه ای بر شیفتگی او به ژانر ناداستان و روایت های شخصی تر باشد. این گرایش به نگارش ناداستان در «نزدیک داستان» به اوج خود می رسد، جایی که نویسنده با جسارت، مرزهای داستان و خاطره را در هم می شکند و اثری خلق می کند که فراتر از تعاریف مرسوم است.
نزدیک داستان چیست؟ پرده برداری از مفهوم ناداستان
برای درک عمیق تر کتاب نزدیک داستان علی خدایی، لازم است ابتدا به تبیین مفهوم ناداستان (Non-Fiction Narrative) بپردازیم. ناداستان، ژانری در ادبیات است که در سال های اخیر رشد چشمگیری داشته و به آثاری اطلاق می شود که بر پایه واقعیت ها، وقایع حقیقی، خاطرات شخصی، پژوهش ها یا گزارش ها بنا شده اند، اما در نگارش و ارائه آن ها از تکنیک های ادبی داستان نویسی (مانند شخصیت پردازی، فضاسازی، تعلیق و زبان هنرمندانه) استفاده می شود. این ژانر در مرز باریک بین ادبیات داستانی و مستند حرکت می کند و به خواننده تجربه ای از واقعیت را با چاشنی زیبایی شناسی ادبی عرضه می دارد.
«نزدیک داستان» به وضوح نمونه ای عالی از این ژانر است. خدایی با هوشمندی، ۱۷ متن موجود در این کتاب را نه داستان بلکه نزدیک داستان نامیده است. این انتخاب عنوان، خود حاوی پیامی عمیق است: این ها روایت هایی هستند که به حقیقت نزدیک اند، از واقعیت مایه می گیرند و لزوماً خط داستانی کلاسیک یا طرح و گره گشایی مرسوم یک داستان را ندارند. در این اثر، نویسنده تعمدی بر ایجاد تعلیق به شیوه سنتی ندارد و اجازه می دهد تا روایت ها گاهی بی سرانجام یا باز بمانند و خواننده در فرآیند خلق معنا و تکمیل روایت ها مشارکت فعال داشته باشد. این رویکرد، تفاوت اساسی «نزدیک داستان» با خاطره نویسی صرف یا زندگی نگاره های صرف را مشخص می کند؛ زیرا در ناداستان، هدف صرفاً ثبت وقایع نیست، بلکه پردازش هنرمندانه آن ها برای رسیدن به حقیقتی عمیق تر یا تجربه ای زیباشناختی است. خدایی، با قلمی که جزئیات را به تصویر می کشد، واقعیت را به گونه ای بازنمایی می کند که حسی از آشنایی و نزدیکی را در خواننده برمی انگیزد، گویی خواننده خود بخشی از این خاطرات و روایت هاست.
«نزدیک داستان» نه فقط یک کتاب، که دعوتی است به بازخوانی ابعاد پنهان زندگی و تأمل در مرزهای سیال واقعیت و خیال، جایی که خاطرات در قالب کلمات به داستانی برای هر خواننده تبدیل می شوند.
جهان بینی و مضامین کانونی نزدیک داستان: سفری به قلب اصفهان و خاطرات
کتاب نزدیک داستان علی خدایی سرشار از مضامین و لایه های معنایی است که آن را به اثری عمیق و تأمل برانگیز تبدیل کرده است. این کتاب، بیش از هر چیز، سفری است به دنیای خاطرات، نوستالژی و پیوند ناگسستنی انسان با گذشته و مکان.
محوریت خاطرات و نوستالژی
یکی از اصلی ترین مضامین «نزدیک داستان»، محوریت خاطرات و نوستالژی است. علی خدایی با جزئیات زنده و ملموس، خواننده را به دوران کودکی خود و فضاهای نوستالژیک می برد. او نه تنها وقایع را روایت می کند، بلکه حس و حال آن دوران، بوها، صداها و تصاویر را با چنان دقتی به تصویر می کشد که خواننده ناخودآگاه در گذشته های خویش غرق می شود. این توانایی در بازآفرینی فضای ذهنی گذشته، نقطه قوت اصلی این اثر است که آن را از یک خاطره گویی ساده فراتر می برد و به یک تجربه مشترک انسانی بدل می کند.
اصفهان، شخصیت اصلی کتاب
شهر اصفهان، در «نزدیک داستان» تنها یک بستر جغرافیایی نیست؛ بلکه به یک شخصیت زنده و پویا تبدیل می شود. کوچه ها، خیابان ها، مغازه ها، مساجد و فضاهای شهری اصفهان، حضوری پررنگ در تمامی روایت ها دارند و گاهی اوقات خود به عنوان کاتالیزور یا عامل اصلی شکل گیری خاطرات و اتفاقات عمل می کنند. خدایی اصفهان را نه در کلیشه های توریستی، بلکه در بطن زندگی روزمره و شخصی خود بازآفرینی می کند و آن را به بخش جدایی ناپذیری از هویت روایی کتاب تبدیل می نماید. این بازآفرینی شخصی از اصفهان، به اثر عمق و اصالت می بخشد و آن را از دیگر توصیفات شهری متمایز می کند.
بازگشت به گذشته و پیوند با حال
ساختار روایی بسیاری از روایت های این کتاب، از حال آغاز می شود. نویسنده با توصیف یک لحظه یا فضای کنونی، خواننده را وارد متن می کند، سپس به آرامی به گذشته سفر می کند و در عمق خاطرات غرق می شود و در نهایت، به حال بازمی گردد. این ساختار دایره ای، نه تنها به پویایی روایت کمک می کند، بلکه نشان دهنده پیوند ناگسستنی گذشته و حال است؛ چگونه خاطرات گذشته بر تجربه کنونی ما تأثیر می گذارند و چگونه حال، دریچه ای برای بازگشت به گذشته می شود. این رفت و برگشت زمانی، یکی از ویژگی های جذاب سبک نوشتاری علی خدایی در این اثر است.
نقش خواننده در خلق معنا
یکی از ویژگی های بارز «نزدیک داستان»، فضایی است که نویسنده برای مشارکت ذهنی خواننده در ساخت داستان های شخصی خود فراهم می آورد. خدایی، بر خلاف داستان نویسی سنتی که همه چیز را به خواننده دیکته می کند، روایت هایی را ارائه می دهد که طرح ها و مواد اولیه ای کامل محسوب می شوند، اما جای پرورش و تکمیل آن ها را خالی می گذارند. او با جزئیات دقیق، فضایی را خلق می کند که خواننده می تواند با تجربیات و خاطرات شخصی خود، به آن عمق و ابعاد بیشتری ببخشد. این رویکرد، خواننده را از یک مصرف کننده صرف به یک هم خالق تبدیل می کند و به همین دلیل، تجربه خواندن این کتاب برای هر فردی می تواند منحصر به فرد باشد.
زندگی روزمره و جزئیات
اهمیت پرداختن به اتفاقات و جزئیات به ظاهر ساده زندگی روزمره، از دیگر مضامین کلیدی این کتاب است. از آب دوغ خیار درست کردن عبدالخالق در دکان لبنیاتی دروازه دولت اصفهان تا مراسم شب یلدا و شخصیت هایی مانند زاون، همگی با دقت و حساسیتی ویژه توصیف شده اند. خدایی نشان می دهد که چگونه زیبایی و عمق زندگی در همین جزئیات روزمره نهفته است. او با قلمی تصویرساز و بدون استفاده از کلمات اضافه، صحنه هایی را می سازد که به سادگی در ذهن خواننده نقش می بندند و حس خنکی ماست و خیار یا گرمای یک شب یلدای دور را به دهان و دل مخاطب می آورند. این پرداخت دقیق به جزئیات، روایات را از سادگی صرف خارج کرده و به آن ها بُعدی داستانی و حسی می بخشد.
۱۷ روایت، ۱۷ طرح: واکاوی ساختار و محتوای بخش ها
کتاب نزدیک داستان علی خدایی از ۱۷ روایت کوتاه مستقل تشکیل شده است که هر یک، به شکلی متفاوت، دریچه ای به جهان بینی و خاطرات نویسنده می گشایند. این روایت ها، با وجود استقلال ظاهری، همگی در پیوندی ناگسستنی با مضامین اصلی کتاب، یعنی نوستالژی، شهر اصفهان، و نقش خواننده در تکمیل معنا، قرار دارند. در اینجا به معرفی خلاصه ای از تم یا فضای چند روایت برجسته برای آشنایی بیشتر مخاطب می پردازیم:
- «آن طرف آب»: روایتی که می تواند حس دوری و نزدیکی، گذشته و آینده، و مواجهه با ناشناخته ها را در فضایی سیال به تصویر بکشد.
- «چند روایت معتبر از ماست و خیار»: این عنوان به خوبی نشان دهنده توجه نویسنده به جزئیات زندگی روزمره و یافتن عمق در مسائل به ظاهر ساده است. این بخش می تواند حاوی توصیفاتی دلنشین از تهیه غذا و فضای صمیمی مرتبط با آن باشد.
- «روزهای من و اصفهان»: این روایت به طور مستقیم به ارتباط عمیق نویسنده با شهر اصفهان می پردازد و اصفهان را به عنوان یک شخصیت محوری در زندگی و خاطرات او معرفی می کند.
- «عمارت خورشید»: این عنوان می تواند اشاره ای به مکانی خاص در اصفهان باشد که حاوی خاطرات مهم و تأثیرگذار برای نویسنده است، یا نمادی از فضایی از دست رفته و نوستالژیک.
- «تا خروس بخواند»: عنوانی که حس انتظار، گذشت زمان، و شاید رویدادی شبانه یا طولانی را تداعی می کند، با روایتی که می تواند در فضایی از تعلیق یا تأمل شکل گرفته باشد.
- «فروشگاه فردوسی»: احتمالاً به یکی از مکان های عمومی و پرخاطره در اصفهان اشاره دارد که نمادی از دوران خاصی از زندگی نویسنده یا فضای اجتماعی آن زمان است.
- «قنادی گلستانی»: مانند سایر مکان ها، این قنادی نیز می تواند بستری برای بازگویی خاطرات شیرین و رویدادهای مرتبط با زندگی روزمره و ارتباطات انسانی باشد.
زبان و قلم علی خدایی در این روایات، همانند دیگر آثار او، تصویرساز و دقیق است. او از کلمات بدون اضافه و پیچیدگی های غیرضروری استفاده می کند تا تصاویری زنده و ملموس را در ذهن خواننده خلق کند. سادگی و صمیمیت لحن، از دیگر ویژگی های برجسته این روایت هاست که به خواننده احساس نزدیکی با نویسنده و تجربه شخصی او را منتقل می کند. خدایی در این کتاب نشان می دهد که چگونه می توان با روایتی مختصر و پرهیز از اطناب، عمیق ترین احساسات و پیچیده ترین خاطرات را به اشتراک گذاشت و فضایی برای تأمل و مشارکت خواننده فراهم آورد. این ۱۷ روایت، در مجموع، تابلویی از زندگی، خاطرات و ارتباط ناگسستنی انسان با مکان و زمان را پیش روی مخاطب می گذارند.
نزدیک داستان؛ کارگاهی کوچک برای داستان سازی
عبارت «نزدیک داستان» را می توان به حق، یک کارگاه کوچک داستان سازی دانست. این نگاه، فراتر از یک توصیف ساده است و به عمق رویکرد نوآورانه علی خدایی در این کتاب اشاره دارد. کتاب نه تنها مجموعه ای از متن هاست، بلکه همچون مجموعه ای از طرح ها و مواد اولیه کامل برای داستان نویسی عمل می کند که به شکل منظم و با دقت در کنار هم چیده شده اند. این ۱۷ روایت، با ساختار باز و جزئیات دقیق و در عین حال کافی، خواننده را به یک شریک فعال در فرآیند خلق داستان تبدیل می کنند.
برای داستان نویسان و علاقه مندان به ادبیات، کتاب نزدیک داستان علی خدایی منبع الهام بخش و تمرینی ارزشمند است. از این اثر می توان نکات تازه ای در مورد:
- هنر مشاهده و جزئی نگری: خدایی نشان می دهد چگونه می توان از دل اتفاقات به ظاهر ساده زندگی روزمره، ایده های ناب داستانی استخراج کرد و با دقت به جزئیات، آن ها را پرورش داد.
- اقتصاد کلمه: قلم خدایی بدون کلمات اضافه است؛ او با کمترین واژگان، بیشترین تصویر و حس را منتقل می کند که این خود درسی مهم برای هر نویسنده است.
- ساختار روایی غیرخطی: استفاده از رفت و برگشت های زمانی بین حال و گذشته و عدم پایبندی به یک خط داستانی کلاسیک، می تواند الهام بخش نویسندگانی باشد که به دنبال شکستن الگوهای روایی سنتی هستند.
- نقش خواننده در خلق معنا: درک اینکه چگونه می توان فضایی برای مشارکت ذهنی خواننده فراهم کرد و روایت ها را باز گذاشت تا خواننده خود به تکمیل آن ها بپردازد، یک نکته آموزشی مهم در کارگاه های داستان نویسی است.
- مرزشکنی ژانری: «نزدیک داستان» نشان می دهد که چگونه می توان مرزهای داستان، خاطره، زندگی نگاره و ناداستان را درهم شکست و اثری اصیل و تازه خلق کرد.
این کتاب به مخاطب عام نیز فرصت می دهد تا با فضایی متفاوت از داستان نویسی آشنا شود و در کنار لذت بردن از روایات دلنشین، نگاهی عمیق تر به نحوه شکل گیری داستان ها و قدرت ذهن خود در پردازش و تکمیل آن ها بیندازد. در واقع، خدایی با این اثر، به گونه ای ما را به درون کارگاه ذهن خود دعوت می کند و فرآیند تبدیل خاطرات به آنچه نزدیک داستان است را به نمایش می گذارد.
نقد و بررسی: نقاط قوت و تمایز نزدیک داستان
کتاب نزدیک داستان علی خدایی، اثری است که به دلایل متعدد، در ادبیات معاصر فارسی جایگاه ویژه ای پیدا می کند و از بسیاری جهات، متمایز و منحصر به فرد است. نقد و بررسی این کتاب، نیازمند درک عمیقی از رویکرد متفاوت نویسنده به مفهوم روایت و مرزشکنی های ژانری اوست.
منحصر به فرد بودن و تأثیرگذاری
نقطه قوت اصلی «نزدیک داستان»، منحصر به فرد بودن آن است. در دورانی که بازار نشر از رمان ها و مجموعه داستان های با رویکرد مشابه اشباع شده، خدایی با ارائه ناداستان، مسیر جدیدی را گشوده است. این کتاب نه داستانی به معنای کلاسیک است و نه صرفاً مجموعه ای از خاطرات؛ بلکه ترکیبی هنرمندانه از این دو است که تجربه ای نو را به خواننده عرضه می کند. این تمایز، نه تنها از نظر فرم، بلکه از نظر محتوا و چگونگی ایجاد حس مشترک و دعوت به تأمل در زندگی شخصی خواننده نیز برجسته است. نویسنده با پرداختن به جزئیات زندگی روزمره و خاطرات شخصی، فضایی از همدلی و نزدیکی با مخاطب ایجاد می کند که فراتر از لذت صرفاً ادبی است و به تأمل در زندگی و گذشته خود خواننده نیز می انجامد.
مقایسه با کتاب آذر
اشاره به «کتاب آذر» در بریف و در تحلیل رقبا، نشان دهنده اهمیت این مقایسه برای درک سیر تحول خدایی است. اگرچه «کتاب آذر» نیز حاوی رگه هایی از زندگی نگاره ها و روایت های شخصی بود، اما «نزدیک داستان» را می توان گامی رو به جلو یا دست کم، گامی متفاوت تر و جسورانه تر در مسیر ادبیات ناداستان ایران دانست. در «نزدیک داستان»، نویسنده با حوصله و دقت بیشتری به پیرامون خود و شهری که در آن نفس می کشد (اصفهان)، نگاه کرده و دلتنگی هایش را با تصویرسازی های دقیق تر و کمتر نیازمند به حدس و گمان خواننده به اشتراک گذاشته است. این اثر، نشان دهنده پختگی بیشتر در پرداخت به جزئیات و توانایی عمیق تر در به تصویر کشیدن خاطرات است، به گونه ای که حتی از «کتاب آذر» نیز فراتر می رود و به اثری مستقل با هویت ژانری مشخص تر (هرچند نزدیک به داستان) تبدیل می شود.
ویژگی های چاپ و انتشار
انتشار نزدیک داستان توسط نشر چشمه، خود گواه اعتبار و ارزش ادبی این اثر است، چرا که نشر چشمه همواره به کیفیت ادبی آثار منتشرشده اهمیت می دهد. اما ویژگی منحصر به فرد این کتاب که در رقبا نیز به آن اشاره شده، وجود یک سی دی صوتی همراه کتاب با صدای خود نویسنده است. این ابتکار، تجربه ای چندحسی را برای مخاطب فراهم می آورد. شنیدن روایت ها با لحن و صدای خود خالق اثر، ارتباط عمیق تری با متن برقرار می کند و امکان درک بهتر حس و حال نویسنده در لحظات نگارش را به خواننده/شنونده می دهد. این ویژگی نه تنها ارزش افزوده برای کتاب ایجاد می کند، بلکه آن را به یکی از کتاب های صوتی نزدیک داستان مهم در بازار تبدیل می کند.
اهمیت تاریخی و ادبی
نزدیک داستان علی خدایی، در کارنامه ادبی این نویسنده، یک نقطه عطف محسوب می شود. این کتاب نشان دهنده تکامل رویکرد خدایی به روایت و تمایل او به کاوش در مرزهای ژانری است. در مجموع آثار علی خدایی، این کتاب برجستگی خاصی دارد، زیرا جسارت او را در گریز از قالب های مرسوم و خلق اثری تازه به نمایش می گذارد. از دیدگاه ادبیات ناداستان ایران نیز، «نزدیک داستان» اثری پیشرو و تأثیرگذار است که می تواند الگویی برای نویسندگان آینده در این ژانر باشد و به غنای این بخش از ادبیات فارسی کمک شایانی کند. این کتاب نه تنها ارزش خواندن دارد، بلکه ارزش مطالعه و تحلیل عمیق در محافل آکادمیک و ادبی را نیز داراست.
چرا باید نزدیک داستان را بخوانیم؟
خواندن کتاب نزدیک داستان علی خدایی، تجربه ای متفاوت و عمیق را به ارمغان می آورد که فراتر از لذت مرسوم از مطالعه داستان است. این کتاب به دلایل متعددی، اثری باید خواندنی محسوب می شود:
اولاً، برای علاقه مندان به ادبیات معاصر، این کتاب فرصتی برای مواجهه با یک اثر تجربی و مرزشکن است که تعریف ما از داستان را به چالش می کشد. با مطالعه این اثر، با مفهوم ناداستان به صورت عملی آشنا می شوید و درک می کنید که چگونه می توان با واقعیت ها، روایاتی با عمق و زیبایی ادبی خلق کرد.
ثانیاً، اگر به خاطرات شخصی، زندگی نگاره ها و روایت هایی با پس زمینه فرهنگی غنی علاقه مند هستید، «نزدیک داستان» شما را به قلب اصفهان می برد و از دریچه نگاه نویسنده ای حساس، با کوچه ها، خیابان ها و آدم های این شهر آشنا می کند. این کتاب سرشار از نوستالژی است و می تواند خاطرات پنهان شما را نیز بیدار کند.
ثالثاً، برای دانشجویان و پژوهشگران ادبیات، این کتاب منبعی ارزشمند برای مطالعه سبک نوشتاری علی خدایی و بررسی جایگاه ادبیات ناداستان ایران است. نحوه پرداخت به جزئیات، ساختار روایی و مشارکت دادن خواننده در خلق معنا، همگی نکاتی هستند که از نظر پژوهشی حائز اهمیت اند.
نهایتاً، اگر به دنبال اثری هستید که نه تنها ذهن شما را درگیر کند، بلکه احساسات و خاطرات شما را نیز برانگیزد، «نزدیک داستان» با قلم تصویرساز و لحن صمیمی خود، شما را به این سفر دعوت می کند. این کتاب بیش از یک روایت، یک کارگاه داستان نویسی کوچک است که به شما می آموزد چگونه از دل زندگی، داستان بسازید. این کتاب شما را به تعمق در زندگی روزمره و یافتن زیبایی در جزئیات ساده دعوت می کند و تجربه ای از خواندن را ارائه می دهد که تا مدت ها در ذهن شما باقی خواهد ماند.
نتیجه گیری: پژواک خاطرات در ذهن مخاطب
«نزدیک داستان» اثر علی خدایی، نه تنها یک خلاصه کتاب نزدیک داستان بلکه یک پدیده ادبی است که در قلمرو ادبیات ناداستان ایران، جایگاهی بی بدیل یافته است. این کتاب با ۱۷ روایتِ متأثر از خاطرات شخصی و بافت شهری اصفهان، مرزهای داستان نویسی مرسوم را به چالش می کشد و تعریفی نوین از روایت را ارائه می دهد. خدایی با قلمی تصویرساز، زبانی بی تکلف و لحنی صمیمی، خواننده را به سفری نوستالژیک در عمق گذشته و بازتاب آن در زمان حال می برد.
اهمیت این اثر در توانایی آن در بازتعریف مرزهای ادبیات نهفته است. نویسنده با هوشمندی، روایت ها را به گونه ای طراحی کرده که فضا برای مشارکت ذهنی خواننده باز بماند و هر مخاطب بتواند با خاطرات و تجربه های شخصی خود، به آن ها عمق و ابعاد تازه ای ببخشد. این ویژگی، «نزدیک داستان» را به یک کارگاه کوچک برای داستان سازی بدل می کند که نه تنها برای داستان نویسان و پژوهشگران ادبیات، بلکه برای هر خواننده ای که به دنبال تجربه ای متفاوت از کتاب خوانی است، ارزشمند و الهام بخش خواهد بود.
در نهایت، کتاب نزدیک داستان علی خدایی، بیش از یک مجموعه متن، دعوتی است به تأمل در مفهوم خاطره، مکان و زمان؛ دعوتی به یافتن زیبایی در جزئیات زندگی روزمره و درک اینکه چگونه گذشته می تواند در هر لحظه حال، پژواک یابد. این کتاب با ویژگی های خاص خود از جمله همراهی با نسخه صوتی با صدای خود نویسنده، نه تنها اثری قابل تأمل در آثار علی خدایی است، بلکه به غنای ادبیات ناداستان معاصر ایران نیز افزوده است. پیشنهاد می شود برای تجربه این سفر ادبی متفاوت، نسخه چاپی یا کتاب صوتی نزدیک داستان را تهیه کرده و خود را در جریان سیال و دلنشین روایت های آن غرق سازید.