نانوحباب ها حفره های گازی بسیار کوچکی در محلول هستند که برخلاف میکروحباب ها به دلیل فشار داخلی بالا و بار الکتریکی سطحی خود پایدار باقی می مانند. این ویژگی ها آنها را برای کاربرد های علمی گسترده ای مانند تصفیه آب انتقال دارو و بهبود تحلیل های طیف سنجی جرمی مناسب می سازد.
نتایج این تحقیق نشان داد که در حضور نانوحباب های دی اکسیدکربن شدت سیگنال کافئین دو برابر و هیدروکورتیزون ۳.۵ برابر افزایش یافت. همچنین ایبوپروفن که در حالت یون منفی تحلیل شد بهبود ۳.۷ برابری در سیگنال نشان داد. استفاده از بی کربنات آمونیوم همراه با نانوحباب های دی اکسیدکربن موجب افزایش ۹ برابری سیگنال کافئین شد. علاوه بر این نانوحباب ها به کاهش اثرات سرکوب یونی کمک کرده و دقت تحلیل های کمی را بهبود بخشیدند.
به گزارش کروماتوگرافی آنلاین در بررسی پروتئین سیتوکروم c استفاده از نانوحباب های دی اکسیدکربن باعث افزایش ۱۸.۷ برابری شدت سیگنال شد. همچنین میانگین حالت بار پروتئین از ۸.۱+ به ۹.۶+ تغییر کرد که نشان دهنده باز شدن جزئی پروتئین در سطح گاز-مایع بود. علاوه بر این حضور نانوحباب ها موجب افزایش سرعت برخی واکنش های میکروحبابی شد.
به عنوان نمونه واکنش بین N,N-دی بوتیل-۱۳-پروپان دی آمین و دی اکسیدکربن در حضور نانوحباب های نیتروژن با دو برابر افزایش نرخ واکنش همراه بود و این میزان در حضور نانوحباب های دی اکسیدکربن حتی بیشتر شد.
این تحقیق نشان می دهد که نانوحباب ها می توانند ابزاری مؤثر برای افزایش حساسیت و دقت در تحلیل های دارویی زیست مولکولی و محیطی باشند. علاوه بر کاهش تداخل یونی این فناوری می تواند کیفیت داده های طیف سنجی جرمی را بهبود بخشد و امکان تحلیل های دقیق تر را فراهم کند.
انتهای پیام/