فرهنگ و هنر

خاطره‌ای از آموزش در مناطق جنگی توسط رزمندگان ارتش

همرزم شهید صیاد شیرازی گفت: از گروهبان وظیفه «محمود عارفیان» که پیش از ما در حال گذراندن دوره احتیاط و از اعضای «سپاه دانش» بود، خواستم تا به گل بخش خواندن و نوشتن و همکاری بیشتر با او را آموزش دهد. در مورد دعا و نیایش قرآن.آهسته او هم مرد شد و وقتی از مرخصی اول برگشت یک سری کتاب برای نهضت سوادآموزی با خود آورد و در سواد آموزی جدی شد.

به گزارش ترندونی، امیر سرتیپ غلامحسین دربندی از همرزمان شهید صیاد شیرازی درباره هشت سال آموزش در مناطق عملیاتی دفاع مقدس می گوید: فرمانده گروهان سروان نبی کریمی به من گفت: شما افسر بهداری افراد کلاس کمک های اولیه هستید.

قبول کردم، اگرچه اولین تجربه تدریس من بود، اما کار را به خوبی مدیریت کردم. من مرتب کمک های اولیه و نحوه تخلیه مجروحین را آموزش می دادم.

بعد از دو سه روز تعداد زیادی سرباز جدید نزد ما آمدند، 10 نفر از آنها درمان شدند. بعد از اضافه شدن این 10 نفر به گروهمان، اوضاع در گروه پزشکی ساماندهی شد و سازماندهی بهتری پیدا کردیم. از روز بعد آموزش کمک های اولیه کارکنان را شروع کردم. صبح و بعدازظهر به آنها درس های مختلفی از جمله نحوه تخلیه و بازگرداندن مجروحان می دادم. آموزش های تخصصی در همه رده ها ادامه داشت و در سراسر گردان همه مشغول آموزش نیروهای جذب شده بودند. کلاس های سوادآموزی هم برای سربازان بی سواد داشتیم.

دو رزمنده جدید به گروه ما به نام های گل بخشش و اشتری که بچه های قاین مشهد بودند اضافه شدند. گل بخش سواد نداشت. از گروهبان وظیفه محمود عارفیان که پیش از ما دوره احتیاط را می گذراند و از اعضای اسپه دانش بود، خواستم که به گل بخش خواندن و نوشتن و همکاری بیشتر به خصوص در مورد نماز و قرآن را به گل بخش بیاموزد. او هم مرد شد و وقتی از مرخصی اول برگشت یک سری کتاب نهضت سوادآموزی را با خود آورد و به سوادآموزی جدی پرداخت. دفعه بعد که گل بخش از مرخصی برگشت، دیدم بسته ای با نامه آورده و به من داده است. نامه را باز کردم، پدر گلها نوشت:

«فرزندم را به خدا به تو سپردم، جوانی خجالتی و سرکوب شده است. من فقط یک فرزند دارم. مواظبش باش. ممنون که به او سوادآموزی دادی.»

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا